Kleurige sari's, alsmaar lied
jes en natuurlijk meeslepen
de liefdesverhalen: Bol
lywood zoals we dat kennen
in het westen. De Indiase fil
mindustrie viert deze week
haar 100 jarige jubileum.
10 SPECTRUM
66 De Indiase cinema
bevindt zich nog in de
postkoloniale fase
Bollywood actrice Rani Mukherjee met haar collega Shadid Kap
oor tijdens de première van de film Dil Bole Haddippa. foto AFP
India
ven van de held, een jonge Indiër die
droomt van cricket, totaal op zijn kop.
Maar ook politiek speelt een belangrij
ke rol in de film: het verhaal is neerge
zet tijdens de hindoe-moslim rellen
van 2002.
De hysterie rond de filmsterren van
nu doet nauwelijks onder voor de sen
satie in 1931 toen het Indiase publiek
voor het eerst kennis maakte met
beeld en geluid. De eerste Indiase ge
luidsfilm werd gemaakt door regis
seur Ardeshir Irani. Diens Alam Ara
was zo populair dat politieagenten de
mensenmassa voor de bioscopen in
toom moesten houden. Daarvóór
draaide de Indiase cinema vooral om
de vertellingen uit hindoe geschrif
ten, de Ramayana en de Mahabharat.
regisseur Dibakar Banerjee
heeft
Dat genre verdween met de komst
van de talkies, toen de grote studio's
de volledige filmproductie, inclusief
regie en het inhuren van acteurs, in ei
gen handen namen. „Studio's hadden
een reputatie hoog te houden. Je koos
voor een film op basis van de studio
die je goed vond", zegt Mayank She-
kar.
De Tweede Wereldoorlog maakte een
eind aan dit systeem en kwam er een
nieuw genre op, waarin het Indiase
zelfbewustzijn werd benadrukt. Meh-
boob Khan's fameuze Mother India
(1957) werd in deze periode gemaakt.
Een van de eerste grote vrouwelijke
Bollywood sterren Nargis speelt daar
in een arme vrouw op het platteland,
die haar kinderen alleen opvoed. Het
betekent de opkomst van New Wave,
een nieuwe stroming in de cinema
met films als realistische vertellingen
over het leven van gewone mensen.
De filmmakers hielden de midden
klasse van India een spiegel voor. In
dia had zich in 1947 verlost van de
Britse onderdrukker en zocht naar
een eigen identiteit. „De Indiase cine
ma bevindt zich nog steeds in die
Hollywood?
nen. De Indiase filmindustrie viert de
ze week haar 100-jarig jubileum. Het
is een reusachtige industrie waar vo
rig jaar 1.500 films werden geprodu
ceerd en waar miljarden dollars in om
gaat. Bollywood overtreft wat deze cij
fers betreft Hollywood en de sterren
zijn bekend bij een miljardenpubliek,
tot ver buiten India.
Films van de drie Khan's (Amir, Sal
man en Shah Rukh) staan garant voor
succes. Om hun grappen en actiescè
nes wordt nog steeds hard gelachen
en gejoeld. Het is het klassieke Bol
lywood. Maar de jongste telgen uit de
Bollywood dynastieën, acteurs als
Ranbir Kapoor, Imran Khan en Ab-
hishek Kapoor hebben ook hun fans.
De laatste maakte Kai Po Che een zoge
heten buddy film (het genre waarin
twee mannen allerlei avonturen bele
ven) die nu al de hit van het jaar ge
noemd wordt. Er zitten geen grote na
men in de cast, maar het verhaal is ge
baseerd op een bestseller van Chetan
Bhagat. Een auteur die vooral onder
jongeren veel gelezen wordt, vanwege
makkelijk Engels en toegankelijke ver
haallijnen. Drie fouten zetten het le
door Devi Boerema
oor een paar euro
koop je je kaartje.
De filmhal in Bom
bay zit vol zoals Ne
derlandse buurtbio-
scopen na de oor
log. Vooral de lage
re klasse van India vindt hier zijn ver
maak. In donkere zaaltjes zitten grote
groepen mannen dicht tegen elkaar
aangedrukt. Het publiek zit op de
grond. Hoe de bioscoop eruit ziet
doet er helemaal niet toe. De film
neemt de zaal mee naar een andere
wereld. Weg van het harde leven op
straat. „De formule is niet gecompli
ceerd", zegt Mayank Shekar, recensent
voor online media en eerder filmre
censent en hoofdredacteur van de cul
tuursectie van de Hindustan Times.
„Als de held maar wint en je met een
goed gevoel de bioscoop verlaat."
Maar het gaat natuurlijk ook om die
kleurige sari's, exotische landschap
pen, onverwachte liedjes en de ho
ningzoete liefdesverhalen. Want dat
is het Bollywood zoals wij dat ken
