'Beroepsklager' strijdt
voor gezond voetbal
is klaarwakker
'Slapende reus' Cambuur
34 SPORT
BROERTJES DE BOER
Broers De Boer broeden op een
Europese coup: „Ajax moet jongens
als Cötze en Reus kunnen opleiden."
door Roel Wiche
HOORN - Nee, hij wil zich geen klok
kenluider noemen. Een klokkenlui
der, zo ziet Loek Jorritsma het,
voelt zich niet langer thuis in een si
tuatie waarin een groep profiteurs
zich heimelijk misdraagt. Daarom
komt hij in actie. Maar bij staats
steun aan profvoetbalclubs worden
de regels 'in alle openheid' gene
geerd, meent de gepensioneerde
oud-wethouder uit Hoorn. En dus
beschrijft hij zichzelf liever als een
toeschouwer van een voetbalwed
strijd die zijn mond opentrekt.
Loek Jorritsma (69) diende op 3
juni 2010 een uitgebreide klacht
van 3 A4'tjes in over staatssteun
aan Nederlandse voetbalclubs. Hij
noemde specifiek de geldstromen
van de gemeente Maastricht naar
MW en Tilburg naar Willem II,
allebei in datzelfde voorjaar. Bo
vendien wees hij naar een groot
aantal andere clubs die in eerdere
jaren steun van de overheid zou
den hebben ontvangen. En zie:
zijn noodkreet werd gehoord, zij
het in een klassiek politiek slaap-
wandeltempo.
Jorritsma ontving bijna een jaar
later een keurige brief met het lo
go van de Europese Commissie
waarin hem werd medegedeeld
dat de Nederlandse autoriteiten
om opheldering was gevraagd.
Nog twee jaar later, op 6 maart
2013, werd bekend dat Brussel een
diepgaand onderzoek is gestart
naar vermeende staatssteun aan
MW (3,5 miljoen euro), PSV
(48,4 miljoen), Willem II (2,4 mil
joen), NEC (2,2 miljoen) en FC
Den Bosch (3 miljoen). Een opera
tie waarin dus bijna zestig mil
joen op het spel staat. Met moge
lijk enorme gevolgen voor de
clubs. En dat allemaal na een paar
brieven van burgers. Want Loek
Jorritsma bleek niet de enige te
zijn die aan de bel had getrokken.
„Er zijn meerdere klachten bin
nengekomen. Hoeveel weet ik
niet. Maar bij mijn weten ben ik
de enige die dat in alle openheid
heeft gedaan. Mijn teksten zijn op
internet te lezen en ik heb af
schriften aan ministeries en de
KNVB gestuurd."
Wat hem bezield heeft om zijn
kruistocht te beginnen? En waar
om hij dat juist nu doet, terwijl er
al vele jaren miljoenen vloeien
van de overheid naar het profvoet
bal? Nee, een sporthater is hij ze
ker niet. Jorritsma is een gezwo
ren fan van Oranje en bezocht
drie keer een WK voetbal en vier
keer de Olympische Spelen. Bo
vendien werkte hij, na een inter
mezzo als wethouder in Hoorn,
ruim een kwart eeuw bij het mi
nisterie van Volksgezondheid,
Welzijn en Sport. Wat hij wél
wil, is een 'gelijk speelveld' voor
alle profvoetbalclubs. Niet alleen
in Nederland, maar in heel Euro
pa. „Ik heb jaren geleden al gewe
zen op staatssteun. Maar dat bleek
aan dovemansoren te zijn gericht.
Toen heb ik besloten me te rich
ten op de Europese Commissie.
In de loop der jaren zijn de regels
door een aantal gemeenten op on
juiste wijze toegepast. Dat is in
het nadeel van de clubs in de ge
meenten die wél volgens de re
gels handelen. Ik noem dat be
stuurlijke doping."
Het moet gezegd, de Don Qui-
chot van Hoorn schuwt de con
frontatie niet. Hij voerde online
stevige en soms verhitte discus
sies met supporters van Willem II
en meldde zich recent ook op het
forum van de MW-fans. Daar leg
de hij uitvoerig zijn motieven uit.
Dat hij er niet op uit is om hun
voetbalclub de nek om te draaien.
En dat hij een signaal wil afgeven
naar clubs die bij slecht functione
ren hun handje ophouden. Het le
verde hem reacties op als 'regel
tjes-fetisjist' en 'beroepsklager'.
Maar het gros van de Maastricht
se fans sprak wel respect uit voor
het open vizier waarmee hij
strijdt.
Jorritsma: „En uit die discussies
lijkt boven te komen dat nog
steeds niet alle profclubs in Lim
burg weten hoe ze met staats-
steunregels moeten omgaan."
Waar het allemaal toe moet lei
den? Loek Jorritsma, die toeschou
wer dus die vanaf de tribune naar
de scheidsrechter roept, denkt in
grote idealen. Gezond financieel
voetbal in heel Europa. En een
competitie met gelijke strijd.
Ajax wil terug
naar de top
door Geert Langendorff
AMSTERDAM - Beiden werken op
De Toekomst, zij het in een ver
schillende rol. Waar Frank de
Boer het eerste elftal van Ajax
met veel succes leidt, werkt twee
lingbroer Ronald met jeugdspe
lers. Samen broeden ze op een te
rugkeer aan de Europese top.
„Een landstitel is niet genoeg."
Zelden kreeg een coach meer
schouderklopjes dan Frank de
Boer. Vriend en vijand schrijven
hem het huidige succes van Ajax
toe. Zelf komt hij aan de voora
vond van het kampioensduel met
Willem II met een prikkelende
stelling. Voor hetzelfde geld had
zijn broer Ronald, net als hij 42
jaar, in het middelpunt van de be
langstelling gestaan. Een kwestie
van keuzes en een dosis geluk.
„Het had zomaar de kant van Ro
nald op kunnen gaan", zegt hij
zonder ironie in zijn stem. „Ik
kwam in 2006 terug uit Qatar om
bij Ajax te voetballen of de cursus
Coach Betaald Voetbal te doen.
Ronald bleef daar een stuk langer.
Ik haalde mijn diploma in een
jaar, ging aan de slag bij Ajax als
trainer van de Dl, schoof door
naar de Ai en voor ik het wist was
ik hoofdtrainer. Eigenlijk rolde ik
er een beetje in."
TXissen twee happen van een
Griekse salade door haakt Ronald
in. „In theorie had het gekund. In
de praktijk denk ik van niet. Als is
het wel grappig dat Van Gaal in
mij een betere trainer zag dan in
mijn broer. Maar dat was zijn vi
sie. In mijn beleving was Frank
toen al duidelijk iets verder dan
ik. En onze karakters verschillen.
Ik hou meer van variatie, Frank
richt zijn pijlen meer op het cen
trum." Het uitdelen van compli
menten aan elkaar staat niet op
zichzelf. Ze fungeren sinds het be
gin van hun carrière als eikaars
ambassadeur.
Zo rekte Ronald in 2004 de inter
landloopbaan van Frank door een
goed woordje voor hem te doen
bij de manager van Glasgow Ran
gers, waar hij destijds speelde. In
een vloek en een zucht verruilde
hij Galatasaray in de winterstop
voor Schotland en haalde zodoen
de het EK in Portugal.
„Bij Galatasaray wilden ze ineens
van de oudjes af', legt Frank uit.
„Ik was 33 jaar en moest apart
gaan trainen. Maar ik wilde naar
het EK, mijn laatste kunstje voor
het Nederlands elftal. Dan moet
je wel spelen. Toen kwam Ronald
met een idee. Rangers kon wel
een voetballende verdediger ge
bruiken. Ze waren geïnteresseerd
en ik ging, tegen een vergoeding
die een A-junior bij Ajax ver
dient." Ronald: „Toen ik het voor
stelde aan Alex McLeish reageer
de hij verontwaardigd. 'Je broer?
Daar hebben we geen geld voor.
En waarom zou hij bij ons willen
spelen?' Ik vertelde dat het hem
niet om geld te doen was. 'Geef
hem gewoon wat zakgeld, regel
een huis en zorg dat zijn kinde
ren naar school kunnen. Dan
komt hij zeker.' McLeish stapte
naar het bestuur. In een poep en
een scheet was het geregeld.
Leuk, ook voor mij natuurlijk."
Bij Ajax werken ze wederom sa
men, net als bij Barcelona, Ran
gers en clubs in Qatar. Waar
Frank de druk voor iedereen weg
neemt door te presteren met het
eerste elftal, leidt Ronald talenten
op volgens de filosofie van Johan
Cruijff. Hun werkveld mag ver
schillend zijn, hun doel is hetzelf
de. De club moet door toptalen
ten voort te brengen de aanslui
ting met de Europese top terug
vinden.
„Wat betreft het eerste elftal is er
nog weinig veranderd", stelt Ro
nald, doelend op de gevolgen van
de revolutie. Van Cruijff. „De trai
ner doet zijn ding. Johan wil voor
al een slag met de jeugd maken.
Goed is niet goed genoeg meer.
Het moet super zijn, liefst meerde
ren tegelijk zodat je kan aanhaken
op topniveau. We willen de Klui-
verts." Frank: „De Götzes, types
als Reus. Die wil je hebben." Ro
nald: „Daar is het eigenlijk nog te
vroeg voor. Over een jaar of vijf
kan je zeggen: wat nu in het eer
ste rondloopt, komt door de visie
die Johan hier heeft neergelegd.
Dat we daar in stilte aan kunnen
werken komt door mijn broer. Ais
prestaties waren uitgebleven, was
er tegenwind gekomen. De succe -
sen van nu mag je volledig aan
Frank toeschrijven."
De hoofdtrainer van Ajax noemt
niet toevallig twee spelers van Bo-
russia Dortmund. Bij de finalist-
van de Champions League her
kent hij in coach Jürgen Klopp
Arts (volgens algemeen directeur
Gerald van den Belt een 'gokje')
twee maanden geleden verloor
Cambuur alleen de eerste wed
strijd nog onder Henk de Jong.
De volgende zeven werden alle
maal gewonnen. Omdat de club
daarnaast maar twee punten inle
verde als gevolg van de faillisse
menten van AGOW en Veendam
(en Volendam zes) was de titel in
eens weer in zicht.
Al zag het er aanvankelijk niet
naar uit dat Cambuur ging slagen
in zijn missie. Volendam kwam
in Deventer al snel op voor
sprong. Maar pal na de 1-1 van de
Eagles was het Erik Bakker die
Cambuur met een prima doel
punt op voorsprong zette. De dui
zend meegereisde Friezen vroe
gen al zingend om de hulp van
Go Ahead en alsof ze het daar kon
den horen, maakte Marnix Kolder
ook de 2-1. Meteen na rust ge
volgd door de 3-1. Het uitvak van
Excelsior, voor de gelegenheid
dubbel zo groot gemaakt, ontplof
te. De bevrijdende 0-2 van Cam
buur liet even op zich wachten,
maar kwam uiteindelijk van de
voet van Vitesse-huurling Adna-
ne Tighadouini. Het 'Eagles be
dankt' klonk uit duizend kelen ui
teraard zeer gemeend. Net als het
'Wij gaan naar Heerenveen' trou
wens. De uitgereikte schaal was
een replica, de echte was in De
venter. Het feest was er niet min
der om.
Vier jaar op rij ging het net mis
voor Cambuur in de play-offs
voor promotie. Twee keer werd de
ploeg door strafschoppen uitge
schakeld. Eén keer viel het doek
in de extra tijd. Dit seizoen waren
de verwachtingen wat minder
hoog. De begroting is veel lager
dan een paar jaar geleden. En nu
lukt het wel.
door Rik Spekenbrink
ROTTERDAM - In de hal van het
Cambuur-stadion staat een bron
zen borstbeeld van Jan Riedstra.
De inmiddels overleden miljonair
redde zijn geliefde club met gulle
stortingen een paar keer van de on
dergang. Maar na vrijdagavond ver
dient ook Henk de Jong een stand
beeld. Door een 0-2-zege van Cam
buur bij Excelsior gingen de
Leeuwarders Volendam (dat met
3-1 verloor bij Co Ahead Eagles)
op de laatste speeldag voorbij en
zijn de Friezen kampioen van de
eerste divisie. Na tien jaar keert de
'slapende reus' daarmee terug op
het hoogste niveau, pas voor de
vierde keer in het 49-jarig bestaan.
Volendam-speler Raymond Fafiani kan niet geloven dat zijn ploeg de titel
nog weg heeft gegeven, foto Robin Utrecht/ANP
Natuurlijk is het succes niet één
op één aan de interim-trainer toe
te schrijven. Maar de cijfers liegen
niet. Na het ontslag van Alfons
