<r
H
pzc.nl/doping
In een serie artikelen staat de PZC stil bij dopingcontro
les in Zeeland. Er werd gesproken met vele mensen uit
de sportwereld. Vandaag in deel 5: Hoe serieus worden
controles in het amateurvoetbal genomen?
dossier
6 SPECTRUM
Dossier doping Zeeland
Haal de
cannabis
gebruikers
ervan af en
je houdt
niet of
nauwelijks
een
dopinggeval
over.
reacties tips:
r.boogert@pzcnl
m.steketee@pzcnl
Volgende week deel 6:
Bezoek aan het dopinglaboratorium in Gent
-
Tijdens een dopingcontrole bij voetbalclub Kloetinge werd gesjoemeld met de plasjes.
Zeeuwse voetballers
door Rudy Boogert en Maurice Steketee
De kans dat je de Staatslo
terij wint, is groter dan
dat een Zeeuwse ama
teurvoetballer gecontro
leerd wordt op doping.
In een sport waar weke
lijks een miljoen spelers
in actie komen, hebben vorig seizoen vol
gens de KNVB zestien controles plaatsgevon
den in het amateurvoetbal. En alle zestien
controles zijn uitgevoerd in de hoogste klas
se (eredivisie) van het vrouwenvoetbal...
Het is bijna een vrijbrief om naar doping te
grijpen.
De eerste dopingcontroles in het Nederland
se voetbal zijn uitgevoerd na invoering van
het eerste dopingreglement van de KNVB op
li december 1995. Het duurde vervolgens
acht jaar voordat ook de amateurs hun plas
moesten inleveren. Met ingang van het sei
zoen 2003/2004 is begonnen met controles
in de hoogste klassen van het amateurvoet
bal. In het eerste jaar stonden er 45 gepland,
in de daaropvolgende jaren liep dat op naar
zo'n 75 controles per seizoen.
Clubs en spelers kregen een uitgebreid infor
matiepakket over de procedure. Daan Esser,
toen en nu nog steeds speler van Kloetinge,
kan het zich herinneren. „Aan het begin van
het seizoen kregen we van de club ellenlan
ge lijsten met verboden middelen. Wel twee
of drie A4'tjes. Ik keek er eigenlijk nooit op."
De aandacht verslapte Kloetinge-breed en de
laatste jaren heeft de hoofdklasser het onder
werp buitenspel gezet.
Bij Hoek was er drie jaar geleden een her
nieuwde belangstelling voor het onderwerp,
omdat de club promoveerde naar het nieuwe
walhalla in het zaterdag voet bal: de topklasse.
Giovanni Siereveld, nu aanvoerder van Hoek:
„Van de club kregen we een lijst met verbo
den medicijnen en we moesten ook aange
ven of we zelf medicijnen gebruikten. Als
we gecontroleerd zouden worden en het was
niet goed, moesten we op staande voet weg
bij de club. Dat is nog steeds zo."
Voetbal staat bij de Dopingautoriteit in de
boeken als één van de meest gecontroleerde
sporten in Nederland. Volgens de jaarversla
gen van de Dopingautoriteit is er in het voet
bal 249 keer gecontroleerd in het jaar 2010 en
242 keer in 2011. De cijfers over 2012 zijn nog
niet bekendgemaakt, maar volgens Herman
Ram, directeur van de Dopingautoriteit, is
het aantal controles in het voetbal stabiel.
De meeste controles vinden plaats in het
profvoetbal, laat Herman Ram weten. „De
splitsing in amateurs en profs is in het voet
bal toevallig vrij eenvoudig te maken: er zijn
per jaar honderd dopingcontroles 'binnen
wedstrijdverband' gedaan bij de profs. Sinds
2009 doen we hiernaast bij de profs jaarlijks
ook enkele tientallen controles 'buiten wed
strijdverband'. En 'de rest' is dus voor de
amateurs."
Bij het schaarse aantal controles in Zeeland
zijn naar verluidt geen positieve gevallen ge
vonden. Honderd procent zeker is dat niet.
In tegenstelling tot bij het profvoetbal wordt
de naam van een positieve speler in het ama
teurvoetbal immers niet publiek gemaakt.
„Uit privacyoverwegingen", verklaart de KN
VB. In de jaarverslagen van de Dopingautori
teit zijn wel de aantallen terug te vinden.
De laatste positieve gevallen uit het amateur
voetbal dateren volgens de verslagen uit
2008. Van de vier gevallen hadden er drie be
trekking op het gebruik van cannabis en één
op (een poging tot) gebrekkige medewer
king of manipulatie van een controle. Dat be
vestigt een veel gehoorde conclusie dat het
zeer de vraag is of positief geteste spelers
doelbewust middelen hebben genomen om
hun prestatie in het veld te verbeteren.
De eerste amateurvoetballer die positief
werd bevonden was eind 2003 Mario Mans
veld van de Haagse hoofdklasser Tonegido.
Hij weet de positieve test aan medicijnge
bruik voor een allergie en werd uiteindelijk
zes weken geschorst. Een handvol amateurs
volgde in de jaren daarna. Vooral cannabis
en efedrine (een stof die veroorzaakt wordt
door het gebruik van recreatiedrugs) waren
de boosdoeners.
Het ontlokte Rens van Kleij, directeur van
het Nederlands Centrum voor Dopingvraag-
stukken (NeCeDo), in 2005 de uitspraak:
„Haal de cannabisgebruikers ervan af en je
houdt niet of nauwelijks een dopinggeval
over." Diezelfde gedachte heeft Hoek-aan-
voerder Giovanni Siereveld. „Van die produc
ten ga je volgens mij niet beter voetballen.
Aan cocaïne of GHB heb je misschien iets,
omdat je dan minder snel moe wordt. Maar
verder..."
Ook bij de derde Zeeuwse hoofdklasser,
Goes, is doping geen
heet onderwerp. Voor
zitter Henk Zwartelé,
gewezen huisarts in
's-Heerenhoek, is be
kend met de materie
vanwege onder meer
zijn wielerverleden als
medisch begeleider van
Jan Raas en rondearts
bij tal van (Zeeuwse)
koersen. „Voor midde
len die je prestatie echt
kunnen bevorderen
heb je bij amateurvoet
ballers niet de juiste be
geleiding en die midde
len zijn ook niet te beta
len."
Zwartelé sluit niet uit
dat er voetballers zijn
die iets uit de verboden snoeppot pakken.
„Maar ik denk dat het gebruik minimaal is
en ook het effect. Het belangrijkste effect is
volgens mij een placebo-effect. Als je denkt
dat het helpt, helpt het ook. Dat betekent ove
rigens niet dat ik vind dat controles in het
amateurvoetbal nutteloos zijn. Helemaal
niet. Het heeft toch een afschrikwekkende
functie."
