Boomstam
10 WONEN
m nmwA
GROENE VINGERS
Meubels verkopen
in crisistijd valt
niet mee. Dat is
nog tot en met
zondag te zien
op de Salone del
Mobile, in Milaan.
Je ziet er heel veel
eenheidsworst,
maar er zijn ook
uitzonderingen.
Bedrijven die lef
hebben, vallen nu
juist extra op.
T
Romke van de Kaa
Echt, er zijn mensen die
van de winter houden.
Niet iedereen klaagt
over het uitblijven van
de lente. Neem Remco
Campert, onze nationale knuffel-
dichter, die in Bij hoog en bij laag
schrijft:
'Ik hou niet van de warmte
Broedplaats van muggen en ma
den Poel van limonade en ande
re slopende zaken Schenk me
liever klare kou en koffie Des
tructie bevroren duidelijk zicht
baar En aanvaardbaar^
Ik kan me hier wel in vinden, be
halve dan in die destructie. Ik
kan genieten in de winter. Vooral
van bomen; ik houd van de duide
lijke vorm van boomkruinen, die
niet wordt verdoezeld door een
massa blad, zodat de eivorm van
een linde ai van een kilometer af
stand herkenbaar is. Ook een eik,
met zijn zware zijtakken, is in de
winter meer eik dan 's zomers.
De winter haalt het karakter van
een boom naar voren. Niet alleen
de vorm van de boom, ook de tex
tuur van de stam. Tuurlijk, in de
zomer hebben bomen ook stam
men, maar 's winters let je er
meer op en gebruik je andere zin
tuigen. Te ruiken valt er niet veel
als het vriest, maar te voelen des
te meer. Ik kan het nooit laten in
het voorbijgaan aan boomstam
men te voelen; sommige bomen
kun je op die manier blind her
kennen. De diepe groeven van de
eikenschors zijn onmiskenbaar,
net als de gladde stammen van
beuken. Een ginkgo - een Japanse
notenboom - herken je aan de
merkwaardige uitzakkingen van
de stam; het is alsof de stam vloei
baar was, waardoor hier en daar
De acaciastam.
een deel in de vorm van een reu-
zendruppel naar beneden zakte.
Heel anders is de stam van een
tamme kastanje, die vaak een tor
sie vertoont alsof hij door een reu-
zenhand een kwartslag gedraaid
is terwijl hij in de grond stond.
Zo is het verschil tussen een paar-
denkastanje en een tamme kas
tanje zowel makkelijk te zien als
te voelen: de tamme kastanje
heeft lengtegroeven en de paar-
denkastanje heeft een geschubde
stam; je kunt er stukjes afpeute-
ren, net als bij een plataan.
Mijn favoriete 'voelboom' is de
acacia, die eigenlijk Robinia pseu-
doacacia heet. Maar acacia is wel
een veel mooier woord, met drie
repeterende klinkers. Acacia's
hebben een merkwaardige eigen
schap: als ze ouder worden, ont
wikkelen ze op hun stam bolvor
mige uitstulpingen die op reuzen-
wratten lijken. De acacia behoort
tot de familie van de vlinderbloe
men; veel planten uit die familie
maken wortelknolletjes, waarin
bacteriën leven die stikstof kun
nen binden. Vroeger werd lupine
- ook een vlinderbloem - om die
Ontwerper Joost van Bleiswijk maakte
voor Moooi een nieuwe lamp, die in
Milaan is te bewonderen, foto DesignPress
Lef loont
door Renske Schriemer
De Salone del Mobile in Mi
laan is de jaarlijkse reünie
voor iedereen die iets doet
met ontwerpen, produce
ren, verkopen of recenseren
van meubels. De presenta
ties beperken zich niet al
leen tot de hallen van het Rho Fiera-beurs-
terrein. De hele stad is podium voor nieuw
meubelontwerp en aanverwant design.
Wereldberoemd is de wijk Tortona en een
van de gangmakers van het succes daar is
Guilio Cappellini, de man achter het gelijk
namige Italiaanse meubelmerk. Maar het is
uitgerekend Cappellini die na jaren succes
volle en grote shows in Tortona met zijn ei
gen merk de wijk verlaat en terug op de
beurs is. Verkoop is meer dan ooit nood
zaak en op de beurs bereik je nu eenmaal
meer inkopers dan in het normaliter brui
sende Tortona, waar de sfeer dit jaar mat is.
Jong talent en zelfproducerende ontwer-
Stoel van het
Nederlandse
bedrijf eQ+.
foto DesignPress
pers zijn weg; projectinrichters en bedrij
ven als eBay en Aces, die een graantje wil
len meepikken, staan er nu. Veel meubel-
merken delen een stand of stallen zoveel
mogelijk producten uit. Resultaat: een pak
huis aan meubels, waar zelfs de mooiste
ontwerpen amper nog opvallen.
Hoe anders is dat bij de expositie van het
Nederlandse designlabel Moooi. Het merk
maakt een statement. Commercieel direc
teur Casper Vissers: „Dit is een bijzondere
hal. De Poltrona Frau Group van Cappelli
ni presenteerde hier jaren, vorig jaar stond
hier het Italiaanse glasmozaïekbedrijf Bisaz-
za met het Engelse Established Sons en
nu kregen wij de kans. Dat viel samen met
de wens Moooi een stap verder te brengen
naar een volwassen interieurmerk. Onze
collectie is gegroeid, je kunt er een huis
mee vullen. We willen laten zien hoe je an
no 2013 op interessante wijze je huis kunt
inrichten. Met een mix van opvallende
stukken, kunst, vintage spullen en wat
minder aandachtvragende meubels."
Moooi presenteert veertien afgestylde
woonkamers tegen de achtergrond van een
expositie van vrij werk van fotograaf Er-
win Olaf op gigantische doeken. De sfeer is
kleurrijk, spannend, persoonlijk en excen
triek. Nergens ingewikkeld of afstandelijk.
Je zou er zo in plaatsnemen en dat doen
veel bezoekers ook. Aan een van de lange
wanden van de rechthoekige hal staan op
een catwalk alle nieuwe ontwerpen uitge
steld. Na een bescheiden aantal nieuwe
stukken vorig jaar, is dat nu een hele rij:
van onder anderen Marcel Wanders, Joost
van Bleiswijk, de Chinese ontwerpers Neri
Hu, Studio Job en Edward van Vliet.
Marcel Wanders wil vooral tegenwicht bie
den aan het ingetogen en strakke modernis
me, de twintigste-eeuwse ontwerpbewe-
ging waar veel meubelmerken op terug blij
ven grijpen. „De wereld is inmiddels het
postmodernisme voorbij, maar de meubel
wereld blijft hangen in het modernisme. Ik
wil mensen vrolijk maken met mijn werk."
Een paar straten verderop laten Nederland
se bedrijven en ontwerpers zien dat ze be
wegen. Terwijl anderen stilstaan, lanceert
het Nederlandse bedrijf eQ+ een nieuwe
