Alle opluchting na de
redding van Cyprus ten
spijt, de eurozone is nog
lang niet uit het dal.
Europese leiders moeten
toegeven dat de strategie om
de eurocrisis te lijf te gaan,
is mislukt.
8 SPECTRUM
66 Het wordt steeds
duidelijker dat het
geen happy end zal
zijn, omdat het er sterk
naar uitziet dat de
euro gedoemd is
De ergste crisis komt er
door Edin Mujagic
illustratie Censuur
Edin Mujagic is
econoom, jour
nalist en blog-
ger. Hij schreef
het boek Geld-
moord
(www.gefd-
moord.nl) en is
verbonden aan
Oranje Lelie
Consultancybu
reau, een onaf
hankelijk econo
misch consul
tancybureau.
olgens ingewijden
is de eurozone nog
niet eerder zo dicht
bij het verlies van
een lid geweest als
onlangs met Cy
prus. Nu de Cypxit,
het vertrek van Cyprus uit de eurozo
ne is voorkomen, wint de stelling dat
het ergste achter de rug is aan kracht.
We hebben haar de afgelopen maan
den veelvuldig gehoord van verschil
lende Europese beleidsmakers. Zo
wees Mario Draghi, president van de
Europese Centrale Bank (ECB), on
langs op de gedaalde langetermijnren-
tes in probleemlanden als Italië, Span
je of Portugal als teken van verbete
ring. De recente sterkte van de euro
ten opzichte van de dollar werd ook
regelmatig genoemd als aanwijzing
dat beleggers op de financiële mark
ten meer vertrouwen in de euro heb
ben. En Klaus Regling, de baas van
het permanente noodfonds voor de
redding van de euro, wees er onlangs
op dat de begrotingstekorten in de
zwakke eurolanden behoorlijk zijn ge
daald en dat die landen belangrijke
hervormingen hebben doorgevoerd.
Deze feiten en ontwikkelingen verble
ken echter bij andere factoren. Zo is
het een gegeven dat vier jaar na de
aanvang van de eurocrisis, destijds be
gonnen in één land, zes eurolanden
op een of andere manier overeind ge
houden worden. De ziekenboeg
dreigt de komende tijd nog drukker
te worden. Volgens velen is het een
kwestie van tijd voordat Slovenië zich
meldt voor noodhulp. En de finan
ciële sector, hét probleem van Cy
prus, is ook in Malta en Luxemburg
gevaarlijk groot. De rekening voor de
gezonde landen loopt daardoor al
maar hoger op. Geen wonder dan ook
dat het aantal eurolanden met de
hoogste kredietwaardigheid, de zoge
heten Triple A, danig geslonken is de
laatste tijd. In Duitsland en Neder
land zijn de schulden eveneens groot,
groeit de economie niet en zijn de
vooruitzichten slecht. Dat zijn geen
voorwaarden voor landen die steeds
meer muntgenoten drijvende moeten
houden. Het is een kwestie van tijd
IIMNmI
voordat ook Nederland zijn Triple A
status verliest.
Dat de rentes van de zwakke landen
een tijdlang daalden, was een hooguit
tijdelijk verschijnsel. Politieke rust is
in Griekenland, Italië of Spanje ver te
zoeken. Economische groei is op
slechts weinig plekken in de eurozo
ne te zien en de vooruitzichten voor
de komende jaren zijn zeer slecht.
Bovendien gaan de Europese beleids
makers die verkondigen dat het ergste
achter de rug is, te makkelijk voorbij
aan een probleem voor de eurozone
dat veel ernstiger is dan de complica
ties waar we nu voor staan. Het mag
zo zijn dat de begrotingstekorten in
Griekenland, Italië, Spanje of Portugal
lager zijn dan enkele jaren geleden,
als gevolg van die maatregelen loopt
de werkloosheid in steeds meer euro
landen in de dubbele cijfers. De werk
loosheid onder de jeugd bedraagt hier
en daar zelfs 50 procent, waardoor er
een verloren generatie dreigt te ont
staan in Europa, nog steeds het meest
welvarend deel van de wereld.
Dit allemaal zorgt al enige tijd voor so-
