1 januari 2014 moet worden afgerond. Verwacht wordt dat de gemeenteraden de afwijzing overnemen. Volharden ze in hun verzet, dan kan dat uitdraaien op bemoeienis van Gedeputeerde Staten en een procedure bij de Raad van Sta te. Maar bij een tweederdemeerderheid van de Zeeuwse ge meenten hebben ze het nakijken. door Marcel Modde ZEELAND 29 V\\ssü)gg^ "^\dde\bvKg DONDERDAG 4 APRIL 2013 de brandweer Minder eer gaan betalen ter wijl je daar niets voor terugkrijgt. „Sterker nog", briest burgemees ter René Roep van Vlissingen, „er moet materieel (onder meer een ladderwagen) worden ingeleverd." Op zijn collega Harald Bergmann van Middelburg komt het vooral over alsof het stadsgewest wordt ge straft voor efficiënt werken. „Jaren geleden hebben Middelburg en Vlissingen besloten de lokale brandweerzorg samen op te pak ken. Dat houdt in één commandant in plaats van twee en meer van dat soort zaken. Je bespaart geld door het gebied efficiënter te bedienen. En omdat we al die jaren minder geld hebben kunnen uitgeven, wor den we daar nu op afgerekend. Dat stuit ons tegen de borst. Hadden we méér uitgegeven dan de OOV-sleutel - kijk naar Terneuzen en Borsele - dan krijg je nu geld te rug. Dat is natuurlijk idioot! De dis cussie over de financiering binnen de veiligheidsregio speelt al jaren. Dat heeft bij gemeenten en burge meesters niet al te vriendelijke woorden opgeleverd. Maar om nou de lokale brandweerzorg over te dragen en vervolgens straks structu reel vijf ton te moeten bijbetalen, dat is toch een beetje raar verhaal." Bergmann en Roep spreken tegen dat de gemeenteraden weinig keus meer hebben. „De raad heeft nog al tijd het budgetrecht. Daar is geen speld tussen te krijgen. Het kan niet zo zijn dat elf gemeenten be sluiten wat twee anderen finan cieel moeten doen", zegt Roep. Mocht dat uitdraaien op ingrijpen van de provincie en eventueel een gang naar de Raad van State, 'dan is dat maar zo'. „Het moge duidelijk zijn: mijn raad zal zich hier niet zo maar bij neerleggen." Hij neemt het Lonink kwalijk dat deze de ma gere aanrijtijden opvoert als ex cuus, terwijl juist de Terneuzense burgemeester landelijk geldt als een warm pleitbezorger voor het loslaten van die norm. „In Terneu zen kost de lokale brandweerzorg 90 euro per inwoner. Laten ze dat daar eerst maar eens terugbrengen tot onze 48 euro." Die angel moet er gewoon eerst uit, wil het stadsgewest milder ge stemd raken, geeft Bergmann aan. „Op alle bezuinigingen die we in deze tijd moeten uitvoeren, valt ge woon niet uit te leggen dat wij straks een slordige vijf ton extra gaan betalen voor brandweerzorg die niet verbetert. Wat we hier zien, is een omgekeerde discussie. We moeten eerst gaan betalen en dan wordt gekeken wat we nodig hebben. Dat kan toch niet! De juis te manier in mijn ogen is dat je eerst op een rij zet wat je op dit ge bied allemaal moet doen in Zee land en dan met een verdeelsleutel komt." Het gaat Middelburg en Vlissingen allerminst om het blokkeren van een nieuwe gemeenschappelijke re geling, benadrukken Bergmann en Roep. Ze stellen voor de financiële paragraaf uit het voorstel te halen en te betrekken bij de discussie die ook in de Utrechtse veiligheidsre gio over de verdeelsleutel wordt ge voerd. Bergmann: „Utrecht moet structureel twee miljoen extra beta len, terwijl er verder niets gebeurt. Dat is toch niet uit te leggen." Zo is het volgens Roep in meer re gio's een probleem, waarmee hij maar wil zeggen hoe dubieus het bedachte financieringssysteem is. „Wij hebben geen moeite met een gemeenschappelijke regeling op ba sis van de huidige begroting. Dus inclusief die verhoogde inwoners- bijdrage voor de regionale taak." Bergmann: „Terneuzen en Borsele hebben daar jaren achtereen meer aan betaald. Daarvan erkennen wij nu dat dit heel vervelend is en met terugwerkende kracht gaan we dat herstellen." Houden beide Walcherse gemeen ten voet bij stuk, dan is er volgens Bergmann nog geen man over boord. „In dat geval blijft de oude gemeenschappelijke regeling ge woon van kracht. Andere gemeen ten kunnen besluiten wél de nieu we regeling aan te gaan, inclusief de gewijzigde financiering. Indien dat tweederdemeerderheid betreft, hebben ook wij geen keus meer. Ze kunnen ons dan dwingen mee te gaan. Ik moet er niet aan denken wat er dan gebeurt en het hoe dan verder gaat. Dat heb ik nog nooit meegemaakt."

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2013 | | pagina 29