PZC 50+ Consument is slechter af 4 5 PROVISIEVERBOD Je loopt vast. Of je vliegt eruit. Vind dan maar eens een nieuwe baan. Alternatief is een ander beroep. Niet bepaald een gemakkelijke keuze. Zeker niet voor vijftigplussers blijkt uit een viervoudig relaas. 'Dit werk is mijn grootste passie geworden' 'Neem de tijd en heb het lef even stil te staan' 'Ik herken die drive, liefde voor de taal en het vak' 'Mijn ideaal is te voorkomen dat hoogbegaafden vastlopen' Geld&werk Ander beroep vereist lef MC*«ft *K door Jozefien Haagen illustratie Job van Gelder Anja Kruska komt ze geregeld te gen. Vijftigplussers die het hele maal anders willen doen. Of die noodgedwongen een ander be roep nemen. Als ondernemers- coach ondersteunt ze (beginnende) zelf standigen: „Ik begeleid mensen die een droom willen waarmaken of die iets an ders móeten doen, omdat ze hun baan kwijtraken." Wie voor zichzelf wil beginnen, heeft veel ondernemerszin nodig. „Want je doet ook financiën en klantenwerving." Kruska merkt dat mensen vaak opzien tegen een eigen bedrijf: „Dat lijkt een grote klus, maar ik vertel mijn klanten hoe ze kunnen beginnen op een manier die bij hen past." Financiële onzekerheid is een rem voor wie wil overstappen. Vijftigplussers heb ben een huis, studerende kinderen. „Als ze vanuit het bedrijf waar ze weggaan geld meekrijgen, hebben ze meer rust. Maar als ze plotseling met niks op straat staan, wil len ze snel iets beginnen. Het is dan zinnig om alternatieven te zoeken. Met een partti- mebaan kun je rustig je eigen bedrijf opzet ten." Hoewel oudere carrièreswitchers min der flexibel zijn, beschikken ze over onmis kenbare pluspunten weet coach Kruska: „Veel werkervaring en vaak een groot door zettingsvermogen:" reageren? geld@depersdienst.nl Naast haar werk als projectcoördinator bij ROC A12 heeft Emmy Noorlander (53) haar eigen praktijk Emino. Ze werkt als stressconsulent/energetisch therapeut voor mens en dier. Haar loopbaan begon toen ze 15 was. Eerst kassière, daarna kantinebeheer der en visagiste. Rond haar 30e schoolde ze zich om tot applicatiebeheer der in de automatisering. Werkte als sys teembeheerder, volgde een managementop leiding, werd projectcoördinator. In 2004 besloot ze de omslag te maken naar zelf standig energetisch therapeut. Daarbij draait alles om rust en ontspanning. Stukje bij beetje bracht ze haar fulltime baan bij het ROC terug naar tweeënhalve dag. „Ik doe dat werk nog steeds voor honderd procent. Door mijn inkomen kan ik investe ren in mezelf. Maar werken in mijn eigen praktijk is mijn grootste passie." Ze stopte tijd en energie in de opleiding voor stress consulent, waaruit een eigen methodiek ontstond: Life Time Healing. „Ik heb me ontwikkeld als behandelaar en begeleider en geef trainingen aan dierentolken. Als ik een basisinkomen kan verdienen, laat ik mijn andere baan los." Ada Bot (59) stopte in 2010 als directeur van een basisschool. Sinds september 2011 heeft ze haar eigen bedrijf AdaBotCoaching, voor professionele en persoonlijke ontwikkeling. De Apeldoornse kijkt tevreden terug op een 'heerlijke tijd' in het onder wijs. Nadat ze in 1990 directeur van een basisschool werd, groeide de behoefte om leerkrachten intensiever te begeleiden. Ze volgde de opleiding School Video Inter actie Begeleiding. De nieuwe kennis wilde ze graag op school toepassen. „Maar dat ging niet naast mijn hectische baan als directeur, terwijl ik erg graag in de coaching wilde doorgroeien." Na rijp beraad nam ze in 2010 ontslag en volgde ze de leergang Coaching voor Profes sionals: „Daarmee koos ik voor een knip in m'n carrière. Ook wilde ik niet meer mee werken aan het steeds harder aanzwenge len van het vliegwiel binnen het onder wijs. Mijn eigen natuur zegt juist: neem de tijd. Heb het lef om even stil te staan." Bezinning, reflectie, out-of-the-box-den- ken zijn nu haar handelsmerk. Het liefst geeft ze supervisie aan leidinggevenden uit het onderwijs. Diepgaand persoonlijk werk, met inzet van haar vakkennis. Dick Willemsen (56) behaalde in 1979 zijn eerstegraads onderwijsbevoegdheid, maar werd pas 30 jaar later docent Neder lands. Willemsen studeerde Nederlands en Theaterwetenschappen, werk te lange tijd bij film en theater. In zijn laatste functie merkte hij dat de pijp leeg was: „Ik kwam met hangende mond hoeken thuis." Positieve schoolervaringen van zijn drie dochters en de sfeer bij de di ploma-uitreiking prikkelden hem: „Het on derwijs leek me een prachtig milieu om in te werken." Ondanks zijn minimale leserva- ring, trok hij de stoute schoenen aan en sol liciteerde. Met tips van zijn vrouw, vrien den én de docent Nederlands van zijn oudste dochter vormde hij zich een beeld van het vak: „Lesgeven is een show met een steeds wisselend programma." In die voorstelling speelt hij nu de hoofdrol op een gymnasium. Toen een leerling na zijn eerste lesweek 'Prettig weekend, meneer' tegen hem zei, wist hij dat het goed zat. „Veel vrienden hebben Nederlands gestu deerd en werken in het onderwijs. Ze heb ben liefde voor taal en voor het vak. Ik her ken die drive." Wynand Berndsen (59) werkt twee da gen in de week als freelance brillenma ker. Daarnaast besteedt hij veel tijd aan hoogbegaafde jongeren. „Dat is nu mijn hoofdwerk." Veertig jaar was hij opticien. TXissen zijn 45e en 50e had hij een burn-out. „Ik had net besloten om verder te gaan, toen zich een koper voor mijn zaak meldde. Acht jaar geleden heb ik het be drijf verkocht." Een bevriende loopbaan coach vroeg hem hoe hij verder wilde. „De gesprekken met hem hebben me veel in zicht gegeven. Ik besloot verder te gaan als freelancer." Daarnaast begon hij aan zijn nieuwe werk onder hoogbegaafden. Met zijn vier hoogbegaafde kinderen als voor beeld zet hij zich actief in voor soortgelijke scholieren en jongeren. Vanuit de stichting SquibS organiseert hij activiteiten en eve nementen, voert gesprekken met ouders, verzorgt presentaties voor professionals en overlegt met de onderwijsinspectie bij schooluitval: „Mijn ideaal is te voorkomen dat hoogbegaafde kinderen vastlopen." Mocht er opeens 'een pot geld' beschikbaar komen, dan weet hij daar wel raad mee. „Dat zou een mooie carrièreswitch zijn."

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2013 | | pagina 49