UIT 9
Computergestuurde
geluidswerken
bij de
SCHOUW
www.kunstschouw.nl
- l~ ,.yk<4'
1L-
yjy
In de tien weken dat Femke Ge
restein (Middelburg, 1982) op
het IK-eiland in Oost-Souburg
werkte, heeft zij een sterk idee
ontwikkeld en uitgevoerd. Het
past zeldzaam goed bij de loca
tie.
DONDERDAG 28 MAART 2013
Jan van Munster verbeeldt
gedachten met lijnen van licht
Jan van Munster transformeert lijnen
uit de EEG-registratie van zijn hersen-
activiteit in neonsculpturen. Hij ver
beeldt zo de energie die de gedachte
mogelijk maakt en erin besloten ligt.
De 'Brainwave' is tegelijk hoogstper
soonlijk en universeel. Hij maakt de
verbinding zichtbaar van de mens
met het universum.
T/m 6/4. Galerie van den Berge, West-
wal 45, Goes. Do. t/m za. 12.00-17.00
uur en op afspraak.
Caroline van der Vegt etaleert de
rijkdom van het onderbewuste
Caroline van der Vegt werkt intuïtief.
Haar monumentale tekeningen zijn
opgebouwd uit gestalten, dieren,
landschappen en voorwerpen die tijd
loze sferen en betekenissen oproe
pen. Daarbij gaat het vooral over de
binnenwereld: dromen, verlangens,
angst en hoop. Haar beeldtaal is tas
tend, krachtig én persoonlijk.
T/m 6/4. Galerie Dick de Bruijn, West-
wal 45, Goes. Do. t/m za. 13.00-17.00
uur.
Kees de Kort zet vraagtekens bij
het vastomlijnde
Kees de Kort schildert alledaagse din
gen, zoals stoelen, soms maar gedeel
telijk. En hij plaatst er ook vaak ook
een dier tussen, een hond bijvoor
beeld. Het is alsof de werkelijkheid
die hij toont een eigen leven leidt en
zich deels aan onze waarneming en
ons begrip onttrekt. Het vertrouwde
krijgt iets verontrustends.
T/m 28/4. Presentatieruimte Caesuur,
Lange Noordstraat 67, Middelburg.
Vr. en za. 14.00-17.00 uur.
Niek van der Plas vangt het licht
in pasteuze verftoetsen
Niek van der Plas schildert in de trant
van de impressionisten en roept zo
momenten op van tijdloze schoon
heid. Het Domburgse strand is een
van zijn onderwerpen.
Zijn kleine schilderijen maken deel
uit van een zeer gevarieerde exposi
tie met verder vooral sculptuur van
onder anderen Jaap Deelder en Ju
dith Pfaeltzer.
Tot 1 /6. Atelier Martien, Karregat 9,
Domburg. Dagelijks 13.00-17.00 uur.
WESTERSCHOUWEN
Ga eens liggen bij Mirlitones
Membranen door zingen in trilling
Zoals plastic kinderinstrumenten
bij de Begrafenis van de sardien
In een Zeeuwse boerenschuur
dansende aardappelkisten
opeigen ritme dat zich
beweegt tussen orde en chaos
U geeft zelf het startsein aan
van 15 t/m 23 juni
-
- .y-
J**'**-*- v*y - 'V*'-- - - •ÖSritj,v v.
JÉ
I
De monumentale tekening die Femke Gerestein op de wand maakte, lijkt op te lossen in de ruimte.
Het beeld van de tekening is ook te zien in een videofilm.
Met Gerestein in Wonderland
Nico Out gaat elke week op
zoek naar het beste wat
Zeeland op het gebied van
i
beeldende kunst
te bieden heeft.
Nico Out I
Die locatie bestaat uit twee
ruimtes in de vorm van de
letters I en K. De I is de
woon/werkplek, de K is de
tentoonstellingsruimte. In
de laatste heeft zij een reus
achtige potloodtekening ge
maakt, rechtstreeks op de wand: haar naak
te lichaam zoals ze dat zelf zag terwijl ze
op de vloer lag en naar haar tenen keek.
Gerestein schept een vreemde spanning
tussen twee standpunten, want ik kan al
leen staand en op een paar meter afstand
het beeld overzien. Als ik de tekening zie,
zie ik het lichaam van Femke zoals zij het
ziet en ben ik dus in zekere zin haar. Maar
omdat beeld te kunnen zien, moet ik af
stand nemen en me van haar losmaken, zo
dat ik mezelf ben.
Dat roept vragen: 'Wie ben ik?' en 'Hoe ver
houd ik mij tot de ander?' Waarachter legio
deelvragen op een antwoord wachten. Ge
restein verwijst naar Alice die via een peil
loos diep konijnenhol in een andere we
reld terecht is gekomen, een wereld waarin
zij met kan krimpen en kan groeien en die
haar zeer verwondert. 'Who in the World
am I?', vraagt Alice zich af.
De verwijzing naar Alice in Wonderland
speelt steeds mee in de tentoonstelling en
verklaart onder meer het enorme formaat
van de tekening. In het verhaal is Alice
beurtelings haar eigen maat, kleiner én gro
ter. Ook de zaal waarin zij terechtkomt
heeft grote en hele kleine deuren.
Formaat is dus relatief en verhoudingen
kunnen veranderen. Dat maakt Gerestein
zichtbaar door het projecteren van witte lij
nen op de tekening. Ze komen als aparte lij
nen de tekening binnenschuiven en vor
men langzaam een liggende rechthoek die
zich richting 'haar voeten' beweegt, kleiner
wordt en oplost in de muur.
Tijdens het schouwspel klinkt er geluid, af
wisselend hard en zacht. Het lijkt soms op
ademen. Het is heel fysiek. Zo komen het
concrete en het abstracte samen: het licha
melijke en het denkbare. Ik onderken zelfs
een zekere overgang die tegelijk een tegen
stelling is: hoe dichter je bij de wand komt,
hoe meer de voorstelling verdwijnt. Neem
ik weer afstand dan besef ik ook dat Geres
tein speelt met illusie en werkelijkheid. Ik
kan de tekening zien als een projectie op
de wand, maar ook als een lichaam dat
door de wand heen de ruimte in gaat.
Ik ga ook naar de I en zie daar honderden
kopieën op de muur hangen met schrift en
schetsen. Ze komen uit het dagboek dat Ge
restein tijdens haar verblijf bijhield en ge
ven een indruk van het complexe denkpro
ces dat in dit werk besloten ligt en waar
van ik hier maar een glimp kan oplichten.
Ik noem nog wel de videofilm die is te
zien. Het zijn opnieuw beelden van Gere
stein. Zij ligt net als op de tekening op de
vloer, nu richting de ramen en de glazen
deur van de ingang. Maar waar de tekening
zich in zwart-wit, los van de dagelijkse tijd
en ruimte, manifesteert, toont de video
haar klein, in kleur en in steeds ander
licht. Ik zie ook de omgeving veranderen.
In dit project zet Gerestein dus twee werke
lijkheden naast elkaar. Ze raken aan de vra
gen 'Waar speelt mijn leven zich eigenlijk
af? In mijn hoofd of in de fysieke omge-
ving of in beiden?' Oftewel: waar ben ik
IK? Daarnaast komen er meer vragen bij
me op. 'Ben ik IK omdat de ander mij haar
IK laat zien of ben ik IK omdat ik mezelf
via de ander zie? Ben ik IK, ook als er nie
mand anders is?'
Vragen die blijven boeien. Het antwoord
heb ik ook nu niet gekregen. Maar wel
scherpt Gerestein mijn bewustzijn en sti
muleert mijn verwondering. Zou ik zo wat
meer mijn IK worden? En u ook?
T/m 14/4. IK-eiland. Vlissingsestraat 239A,
Oost-Souburg. Za. en zo. 12.00-17.00 uur en op
afspraak. Soudscape: Evelien van den Broek.
