Het succes van 50Plus verzilveren
VERDIEPING 9
PLUS
Christen
Unie
WOENSDAG 27 MAART 2013
lokale adem in de nek
Bron ANP en Politieke Baron
electorale succes toch verzilverd
moet worden, vinden sommige
SoPlus-politici in het land.
Statenlid Albert l eppers bijvoor
beeld, doet straks in de Midden-
Limburgse gemeenten Roermond,
Leudal en Roerdalen mee aan de
gemeenteraadsverkiezingen met
de Seniorenpartii Midden-
Limburg. Volgens afspraak niet
onder de naam maar wei in de
geest van de partij. Leppers: „We
maken gebruik van het momen
tum."
De standpunten zullen groten
deels lokale vertalingen van het
50Plus gaat goed in de peilingen.
Officieel is besloten pas in 2018 mee
te doen met gemeenteraadsverkiezin
gen - toch doet volgend jaar al een
aantal seniorenpartijen mee. Met een
programma 'in de geest van' maar
zonder de naam 50Plus.
Uit angst voor LPF-toestanden
(pijlsnelle groei en daarom wissel
vallige kwaliteit van politici) heeft
5oPlus besloten volgend jaar nog
niet deel te nemen aan de gemeen
teraadsverkiezingen. Dat neemt
niet weg dat het huidige virtuele
landelijke programma zijn.
De gemeente is volgens Leppers
het niveau waar de ouderenpartij
het verschil kan maken. „Hier
voor mijn deur liggen de stoep
tegels scheef, bij vorst glijden lan
en alleman er over uit. Dat soort
ciingen kun je vanuit de gemeente
raad aanpakken."
Meeliften op her succes in de pei
lingen van de landelijke evenknie
is de hoop voor straks. „We zullen
uitventen dat we een partij zijn
die hetzelfde gedachtegoed na
streeft."
en land af op zoek naar de kiezer, soms tot
ergernis van lokale politici. CDA'ers in Bre
da verzochten hun partijleider en premier
Jan Peter Balkenende voor de gemeente
raadsverkiezingen in 2006 zelfs om de stad
te mijden, uit angst voor een negatief ef
fect.
Bij de laatste raadsverkiezingen, in 2010,
viel het kabinet volgens critici niet zozeer
door onenigheid over de Uruzgan-missie,
maar vanwege de aanstaande raadsverkie
zingen. De PvdA-top heeft steeds ontkend
dat de naderende stembusgang een rol
speelde bij het besluit coalitiepartners
CDA en Christenunie de rug toe te keren.
Duidelijk werd wel dat met verkiezingen
in aantocht de ruimte om compromissen
te bereiken uiterst gering wordt.
Over minder dan een jaar, 19 maart, wor
den de huidige ruim 8.500 raadszetels op
nieuw verdeeld. In ruim 400 gemeenten
mogen burgers dan hun lokale bestuur kie
zen. Maar voor partijen in Den Haag voelt
het als veel meer: een tussentijds referen
dum over het kabinetsbeleid. En dus is het
voor WD en PvdA omzichtig opereren bij
hun pogingen de schatkist volgend jaar ver
der op orde te krijgen met een mix van be
zuinigingen en hogere belastingen. Nie
mand vraagt immers graag kort voor de
stembusgang nog eens een financieel offer
van burgers. De regeringspartijen laten
daarom dit jaar wijselijk de overschrijding
op de begroting ongemoeid.
Bij de bestuurlijke schaalvergroting is even
eens een terugtrekkende beweging te zien.
Op lokaal niveau kan het verzet namelijk
groot zijn tegen de plannen om gemeenten
te fuseren tot een inwonertal van mini
maal 100.000. Wellicht daarom laat minis
ter Ronald Plasterk (PvdA, Binnenlandse
Zaken) niet na te benadrukken dat gemeen
ten heus niet gedwongen worden.
Oppositiepartijen als D66, Christenunie
en SGP zitten al net zo goed te rekenen.
Want wat telt voor een kiezer zwaarder?
Compromissen sluiten met het kabinet
over pijnlijke maatregelen, maar daarmee
wel verantwoordelijkheid dragen in crisis
tijd? Of onverkort vasthouden aan de eigen
plannen, maar daarbij accepteren dat onze
ker is of en hoe de financiële situatie van
het land weer op orde komt?
Bij het CDA, vooralsnog niet gebonden aan
bezuinigingen, staat vooral de reputatie op
het spel. De christendemocraten hebben
de afgelopen drie jaar vier verkiezingsne
derlagen geïncasseerd en daaruit de conclu
sie getrokken dat het roer om moet; geen
grijze compromissen meer om toch maar
mee te kunnen besturen maar een helder
profiel, gebaseerd op de eigen idealen.
En dus voert het CDA hard oppositie en
lijkt de partij vooralsnog weinig genegen
het kabinet de helpende hand toe te ste
ken. In de hoop dat het afgeschudde profiel
van rasechte bestuurderspartij en de 'scho
ne handen' helpen om electoraal weer de
weg naar boven te vinden.
Ook GroenLinks benut de tijd tot de eerst
volgende verkiezingen om het profiel op te
poetsen. De historische nederlaag van vo
rig jaar september weet een interne onder
zoekscommissie deels aan onduidelijkheid
over de partijkoers. Fractievoorzitter Bram
van Ojik heeft zich voorgenomen dat dat
de partij niet nog eens overkomt.
Met al die Haagse bewijsdrang dreigt het
optreden van de lokale politicus nog ver
der naar de achtergrond te verdwijnen.
Zelf zijn ze nog niet zo ver. De collega's in
'Den Haag' moeten zich de komende tijd
maar eens nederig opstellen, aldus een
CDA-bestuurder uit het oosten. De Twee
de Kamerfractie moet dienend zijn aan de
lokale en provinciale afdelingen, klinkt het
daar.
Emeritus hoogleraar bestuurskunde Arno
Korsten ziet eveneens mogelijkheden voor
lokale politici om zich te onttrekken aan
het Haagse juk. Met een sterke persoonlij
ke campagne of door het hameren op één
lokaal verkiezingsthema. „In Brabant, Lim
burg en Overijssel bestaat er in kleinere ge
meenten traditioneel een grotere neiging
om op personen te stemmen."
Vanwege de crisis wegen volgens Korsten
sowieso ideologische verschillen minder
zwaar en telt meer de persoon die de bood
schap uitdraagt.
Zo bezien weten de lokale politici wat hen
te doen staat: de agenda bepalen.
Ze hebben nog 357 dagen.
