ZEELAND 29 Abraham Mabelis, Adriaan Pieter Mabelis, WOENSDAG 27 MAART 2013 als mollen Marie Voogdt zag op 5 september 1944 precies op deze plek haar opa Bram en oom Adriaan met een Duitse sol daat weggaan. Even verderop schoot de Duitser hen dood. foto Peter Nicolai burg, waar uit een diepe la een oude platte grond van de begraafplaats in Cadzand tevoor schijn werd gehaald. Nelly: „Toen we daar kwamen, vond ik het verschrikkelijk. Twee ij zeren bordjes stonden er, graf 4 en 5 op rij 33. Meer niet. Geen steen, geen bloemetje, alleen kale aarde. Ze zijn als mollen doodgeschoten, en ze zijn als mollen begraven. Dat was en is mijn gevoel." Haar broer Jan zal er later aan toevoegen dat de familie nooit bericht heeft gekregen, toen de graven in Cadzand in de ja ren negentig werden geruimd. Nelly vervolgt: „Opa en oom Adriaan waren maar arbeiders, die kregen geen steen. Toen mijn vader Bram Voogdt overleed, wilde mijn moeder Pieter- nella eigenlijk ook geen zerk op zijn graf." Verhuizing De familie Voogdt woonde aan de Sint Bavo- dijk bij Nieuwvliet. Vader Bram (Abraham) was een hardwerkende landarbeider, een na tuurliefhebber en nogal avontuurlijk. Hij hoorde dat het nog lang zou duren voordat hij in het kapotgeschoten Zeeuws-Vlaanderen een woning kon krijgen. Ook vernam hij via de vakbond CNV over de ontginning van de Noordoostpolder. Bram werd ondergebracht in een arbeiderskamp in Emmeloord, en kwam eens in de twee weken naar huis. „Moe der moest alles alleen doen", vertelt Nelly. „Zij was het tegenovergestelde van vader, een avontuur ver weg zag ze helemaal niet zitten. Voor we als gezin een huis kregen in de Noordoostpolder, moesten we eerst ge screend worden. Ons huisje aan de Bavodijk was lek, de matten waren nat en rot. Op een dag regende het dat het goot, de kippenstront spoelde zo naar beneden voor onze deur. Toen stopte er een motorrijder in een zware leren jas. Ik was thuis, met mama en Magda. 'Man kom binnen', zei moeder. Dat deed ze anders nooit. Hij keek overal, in de kastjes, op zolder. Nadat hij vertrokken was trok mama me op schoot en zei: 'Nelly, we moeten vast niet naar de Noordoostpolder verhuizen'. Maar ze had het mis." September 1950 ver huisde het gezin naar Marknesse, ten oosten van Emmeloord. Moeder Voogdt heeft vol gens Nelly vijfjaar lang aan de tafel in de huis kamer zitten huilen. I ante Marie De moord op opa Bram en oom Adriaan bleef een rol spelen in de levens van de kleinkinde ren. Ze merkten hoe hun tante Marie - de zus van oom Adriaan die tijdens de bewuste nacht door de Duitse militair werd lastiggeval len - de weg kwijtraakte. Ze was door het voorval hevig getraumatiseerd, daarvan zijn ze allemaal overtuigd. De kleindochters Marie en Nelly voelen nog altijd een sterke band met Zeeuws-Vlaande- ren. Sinds 1975 komen ze er elke zomer geza menlijk op vakantie. Eerst in een oude cara van op camping De Catshoek bij Nieuwvliet, daarna in een appartement in een oude meel- schuur tegenover de Nieuwvlietse molen - een vakantieverblijf van mevrouw Michiel- sen, die hen 'matste' omdat ze de zusjes Mabe- lis waren. Voor hun opoe was Mabelis een be laden naam geworden. Ze wilde De Jonge ge noemd worden. „Er zijn geen Mabelissen meer", zei ze. De laatste drie jaar verblijven Marie en Nelly's zomers in hotel De Zwaan in Schoondijke. De foto van oom Adriaan hangt bij Marie thuis boven het dressoir, Nel ly heeft hem een plaatsje op haar kantoor ge geven. Ze zijn blij dat 'de mollen' niet verge ten zijn. Neef Bram de Seijn uit Terneuzen merkte dat een jaar of vijftien geleden bij een reünie van zijn lagere school in Cadzand. De zoon van burgemeester Leenhouts sprak hem aan, en vertelde over het drama aan de Strij- dersdijk. Pas toen werd Bram de volle om vang duidelijk. Maria en Nelly knikken. Het was in hun familie inderdaad een groot ge heim. Maar nu, zeggen ze, is de tijd gekomen om er een punt achter te zetten. Hedfen nam de Heere tot zich in Zijn Heerlijkheid onze innig geliefde Man en zorgzame Vader, Be huwd-Vader, Grootvader en Schoonzoon in den ouderdom van bijna 56 jaar; en onze innig geliefde Zoon, Broeder. Behuwd- Broeder, Oom, Kleinzoon en Verloofde in den b'oeiexiden leeftijd van bijna 23 jaar. Des menschen gangen zijn van den Heer. hoe zou dan de Enensch zijn. weg verstaan? Spr. 20:24. Het zij dat wij leven, het zij dat wij sterven, wij zijn des Heeren. .rotb. m Cadzand Wed. A. MABELIS. Groede, P. M. VOOGDT-MabeÜs. ABR. VOOGDT en Kinderen. Groede M P. DE SEIJN-Mabelis. ABR. JOH. DE SEIJN. en Kinderen. Cadzand M. A. MABELIS. Cadzand P. W. DE JONGE. Breskens E. S. DE JONGE. Cadzand, 5 September 1944.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2013 | | pagina 29