Wethouder vraagt om vertrouwen
in boulevardplannen HZ en Scalda
Dave Maat blij
met erkenning
26 WALCHEREN
Burgemeester Roep over lastposten:
„We weten precies wie het zijn, wat
ze doen en hoe hen aan te spreken"
ledereen verdient het om
op een goede manier te
worden opgevangen.
Bossenburgn is rottigheid beu
door Henk Postma
VLISSINGEN - Eigenlijk is het een
'prachtwijk'. Nergens is het veili
ger, rapporteerde Veilig Verkeer
Nederland onlangs. De huizen
zijn er zo gebouwd dat je er niet
hard kan rijden; En toch lijken
sommige bewoners er een sport
van te maken levensgevaarlijk
met hun opgevoerde auto's of
brommertjes door de bochten te
scheuren. Dat is het probleem
van de Vlissingse woonwijk Bos-
senburgh in een notendop, bleek
dinsdagavond toen burgemeester
René Roep er, bijgestaan door po
litieagenten en welzijnswerkers,
over de (on)veiligheid kwam pra
ten. Een kleine veertig bewoners
kwamen daar op af.
Hoe de gemeente, de politie en
welzijnsinstanties zich ook heb
ben ingespannen, het is ze nooit
gelukt de wijk blijvend te zuive
ren van de 'terreur-' en 'overlast'
zaaiende types. Hoe pak je dat
soort lieden aan? Ze hun huis uit
zetten is zo gemakkelijk nog niet.
Hun uitkering intrekken? „Niet
doen", smeekte een bewoonster,
„Want dan staan ze straks bij mij
in de huiskamer."
Toch lijkt het nu de goede kant
op te gaan, meldde Peter Lampio
van het buurtcomité. De gemeen
te, de politie en de hulpverleners
zitten er al een tijdje bovenop.
Niks mis met deze wijk. Behalve
dan bij vijf tot zes families. Die
misdragen zich en jutten de hang
jeugd op, en dat trekt dan weer
lastposten uit andere wijken aan.
„We weten precies wie het zijn",
beklemtoonden de burgemeester
en zijn politiechef Eric Nagelker-
ke. Met enkele veelplegers praten
ze niet meer. Die worden zo hard
mogelijk aangepakt. Voor de rest
van de raddraaiers geldt dat ge
poogd wordt ze met zachtere
hand het rechte pad op te sturen.
De Stichting Roat (Reach Out
and Touch) speelt daarbij een cru
ciale rol. Lampio heeft goede
hoop dat dit binnen vier maan
den vruchten afwerpt. Enkele
sceptici bleven pleiten voor een
keiharde aanpak.
door Emile Calon
VLISSINGEN - De Vlissingse politiek
lijkt akkoord te kunnen gaan met
de plannen van Zeeland Care, HZ
en ROC Scalda voor de Boulevard
Bankert.
De HZ wil het gebouw op num
mer 156 verkopen zodat Zeeland
Care daar al eind dit jaar een zorg
centrum kan beginnen. De HZ
wil vervolgens nummer 154 slo
pen en op die plaats een studieto
ren van zeven tot acht verdiepin
gen bouwen waar straks zo'n dui
zend studenten les krijgen. De
HZ-studenten die een maritieme
opleiding volgen, verhuizen, tot
de toren klaar is, vanaf september
naar de Kenniswerf. Het ROC
Scalda tenslotte wil nummer 130
over twee jaar flink restaureren.
Dinsdagavond, tijdens de vergade
ring van de raadscommissie Ruim
te, leefde er aanvankelijk nog eni
ge scepsis bij de verschillende
fracties. Vooral omdat doorgaan
van de HZ-plannen afhankelijk is
van meer studenten en financie
ring. Ook heerste bij hen de vrees
dat HZ en/of Scalda er met de
buit - de grond - vandoor gaan en
die verkopen aan een projectont
wikkelaar zodat zij veel geld van
gen en het maritiem onderwijs
verdwijnt van de boulevard.
Wethouder Rob van Dooren
hield de politici voor dat het colle
ge al twee jaar praat met de top
van de HZ en het ROC over de
boulevardplannen en dat hij ver
trouwen heeft dat zij hun plan
nen willen uitvoeren. Niet alleen
de Raden van Bestuur maar ook
de Raden van Toezicht willen dat,
zo verzekerde hij. Hij riep de com
missieleden op vertrouwen te heb
ben. Hij voerde ook aan dat het
mogelijk moet zijn om de studen
tenaantallen, die nodig zijn om
de bouw te realiseren, te halen.
En met de verkoop van nummer
156 moet het volgens hem ook mo
gelijk zijn voor de HZ om de fi
nanciering voor de bouw van de
studietoren rond te krijgen. En als
het op de één of andere manier
niet lukt, is het volgens de wet
houder nog altijd mogelijk om te
voorkomen dat die locaties in han
den komen van een projectont
wikkelaar.
doet 't gewoon
GOES - Dat hij een schadevergoe
ding krijgt, kan hem niet zoveel
schelen. „Daar was het mij niet om
te doen", zegt voormalig Dutch-
bat-militair Dave Maat uit Goes.
„De erkenning dat ik en tientallen
ex-collega's slechte nazorg hebben
gekregen van Defensie is vele ma
len belangrijker."
Het waren hectische dagen voor
de Goesenaar. Het ene moment
ging hij door het leven als een re
latief onbekende Nederlander,
het andere moment dook de hele
vaderlandse pers op hem. Maat
mocht maandagavond zelfs aan
schuiven aan de tafel van Pauw
en Witteman.
Het is ook niet niks, wat hij heeft
bereikt. Na een lange juridische
strijd bepaalde de Centrale Raad
van Beroep, de hoogste rechter op
het gebied militair ambtenaren
recht, maandag dat Defensie zijn
zorgplicht heeft geschonden, na
dat Maat in Bosnië op missie was
geweest. Door de traumatische er
varingen die hij daar opdeed,
heeft hij nu te kampen met een
Post Traumatische Stress Stoornis
(PTSS).
Maat zegt dat hij wel nazorg heeft
gekregen, maar veel te weinig en
vooral veel te laat. „Zie het als de
groei van een boom. Als het zaad
je is geplant, is er geen houden
meer aan. Als je mensen die een
traumatische ervaring hebben ge
had te lang nazorg onthoudt, is
bij hen het zaadje geplant. Dan
kan een acute stress stoornis uit
groeien tot chronische PTSS."
Volgens de Goesenaar heeft de uit
spraak niet alleen betekenis voor
hem, maar ook voor voormalige
collega's. De erkenning dat Defen
sie slechte nazorg heeft geleverd,
zal ook voor hen een flinke opste
ker zijn. Maat denkt dat enkele
tientallen oud-collega's PTSS heb
ben. „Ik heb het ook voor hen ge
daan."
De Goesenaar hoopt dat Defensie
nu heel snel met een regeling
komt om al deze mensen schade
loos te stellen.
De gevolgen voor de toekomst
vindt hij minstens zo belangrijk.
Hij hoopt dat de uitspraak ertoe
bijdraagt dat toekomstige militai
ren wél fatsoenlijke nazorg krij
gen. „Wat mij betreft geldt dat
overigens niet alleen voor militai-
Dave Maat, voormalig militair van
Dutchbat in Bosnië.
ren", stelt Maat. „Iedereen die in
dienst is van de overheid en een
traumatische ervaring heeft, ver
dient het om op een goede ma
nier te worden opgevangen. Daar
wordt de hele samenleving beter
van. In die zin ben ik baanbre
kend bezig geweest."
De zaak waarin maandag uit
spraak werd gedaan, bestond ove
rigens uit twee delen. Maat had
ook graag van de Centrale Raad
van Beroep willen horen dat De
fensie nalatig is geweest in het fa-
ciliteren van de voormalige
Dutchbat-militairen toen ze in
Bosnië zaten. Zo zouden ze geen
goede bewapening hebben gehad.
„Die zaak heb ik niet gewonnen,
omdat de rechter het niet toets
baar achtte. Daar kan ik mee le
ven. Ik heb daar nu in elk geval
duidelijkheid over."
Maat, die eerder al in het nieuws
kwam vanwege zijn succesvolle
zoektocht naar een vermist baby
lijkje op de voormalige basis van
Dutchbat in Bosnië, zegt dat we
derom een last van zijn schouders
is gevallen. „Ik heb het gevoel dat
ik eindelijk een sprintje kan trek
ken zonder achttien stoeptegels
in mijn rugzak." Hij moet nog
met Defensie om tafel om de
hoogte van zijn schadevergoeding
te betalen. Daarna hoopt hij de
strijdbijl te kunnen begraven.
Dave Maat
door Rob Paardekam
