Waak voor een burn-out
c&b PveJr w/
MJ&&.
&)aZ i^a/cZ wïZ
djmZetv
4 5 AMBITIE? HOGE ARBEIDSMORAAL?
Ons land kent
een leger aan
huishoudelijke
hulpen. Veel van
hen werken
zwart. Hoeveel
weet niemand.
Rechten hebben
ze niet. Ze zijn
afhankelijk van
de willekeur van
de 'werkgever'.
Gelds-
rk
Doetst
Deter dan
zwart
WWW MlltautlWlM «1
door Sandra van Maanen
illustratie Job van Gelder
Na het weekend, als de puinhoop
in huis een hoogtepunt bereikt, is
het Willie* die de boel voortva
rend sopt, zuigt, bedden ver
schoont en de badkamer een op
frisbeurt geeft. Ze heeft nog twee
adressen waar ze wekelijks
schoonmaakt, drie uurtjes per ochtend, in totaal
goed voor een bedrag van bijna 115 euro per week.
Willie is een 'zwarte' werkster. Over haar inkom
sten wordt geen aangifte gedaan. Niet door haar
opdrachtgevers, niet door haarzelf. Voor de gezin
nen waar ze werkt, is ze onmisbaar. Totdat ze ziek
wordt, dan geeft een 'werkgever' doorgaans niet
thuis.
Voor Willie geldt: geen werk, geen inkomsten. Ze
is het gewend. Ook tijdens vakanties krijgt Willie
bij twee van haar drie werkgevers niet doorbe
taald.
Sinds 2007 bestaat in Nederland de regeling
Dienstverlening aan huis, waarmee de overheid
de onderkant van de arbeidsmarkt wil stimule
ren. Particulieren kunnen sindsdien zonder al te
veel rompslomp een 'witte werkster' inhuren.
Dankzij die regeling heeft de hulp in de huishou
ding recht op doorbetaling van loon bij ziekte (6
weken, 70 procent), het wettelijk minimumloon
(9,50 euro per uur) en vakantiegeld. De opdracht
gever hoeft geen zorg te dragen voor inhouding,
dan wel afdracht van premies (werknemers- en
volksverzekeringen), een arbeidscontract op pa
pier is zelfs niet nodig. De werkster daarentegen
moet wél aangifte doen van haar inkomsten. In
ruil daarvoor heeft ze dus veel meer zekerheden
dan haar zwarte collega.
Ondanks de stimuleringsregeling van de over
heid, zijn er nog altijd veel zwarte werksters. Hoe
veel precies weet niemand, ook het ministerie
van Sociale Zaken en Werkgelegenheid niet. Wel
kwam vorig jaar naar voren dat deze werksters in
ons land gemiddeld slechter af zijn dan hun colle
ga's in andere Europese landen qua betaling én
rechtspositie. Het FNV ondervroeg vorig jaar 500
'werkgevers'. Zwartwerkende schoonmaaksters
verdienen gemiddeld 12,50 euro per uur. Slechts 6
procent van hen krijgt vakantiegeld. Doorbetalen
tijdens de eigen vakantie doet vrijwel geen enkele
'werkgever'. De FNV maakt zich intussen sterk
om de arbeidspösitie van huishoudelijke hulpen
te verbeteren, bijvoorbeeld via een cao.
Naast afspraken rond inkomen, heb je als werkge
ver ook plichten op het gebied van veiligheid. Een
uitglijder op de badkamer is zo gebeurd. En hoe
degelijk is het keukentrapje?
Bij de witte werkster worden medische kosten na
een ongelukje tijdens het werk vanuit de eigen ar-
beidsverzekering vergoed. Maar ook inkomsten
HOE VIND JE EEN WERKSTER?
Een werkster die bij je past, vind je vaak via-via. Op het schoolplein, op een
feestje, bij de buurvrouw. Of via een briefje in de supermarkt of advertentie in
het plaatselijke advertentieblad.
Tegenwoordig zijn er bemiddelingsbureaus die werkzoekenden uit de buurt
online zetten. Het prettige van deze formule is dat je relatiefsnel een hulp
hebt. Op de sites presenteren de werkzoekenden zich (inclusief foto) en vermel
den ze ervaring, beschikbare uren en tarief.
Het is goed om vooraf over je voorkeuren na te denken. Heb je liever een hulp
die helemaal haar eigen gang gaat of regisseer je de werkzaamheden liever zelf.
Probeer direct af te stemmen wat voor beiden de plezierigste formule is. Een
goede, respectvolle relatie levert uiteindelijk het beste resultaat.
Zie: www.wittewerkster.nl,www.schoonmaak-student.nl of www.loonwijzer.nl.
derving. Haar zwartwerkende collega kan inkom
stenderving nergens verhalen, medische kosten
zal ze vanuit haar eigen ziektekostenverzekering
voldoen, ook al stond ze tijdens het werk op een
gammel trapje dat in elkaar stortte waardoor ze
haar been brak.
Trouwens... het trapje moet wel héél slecht zijn
en de opdrachtgever moet de hulp gedwongen
hebben het te gebruiken, wil diens verzekeraar
voor de kosten opdraaien. Al snel wordt gewezen
op de werkster die vooral zelf verantwoordelijk is
voor haar welzijn. Dan kun je maar beter niet op
dat gammele trapje klimmen.
Sneuvelt er tijdens de werkzaamheden iets in
huis, dan worden de kosten in de meeste gevallen
gewoon vergoed vanuit de inboedelverzekering
van de opdrachtgever. „Je moet als werkgever wel
met héél goede argumenten komen om je werk
ster persoonlijk aansprakelijk te stellen voor de
schade", zegt Hillegonde Jansen, verzekeringsdes-
kundige bij assurantiekantoor VanNu, Financieel
Helder. „Aansprakelijkheid geldt alleen als bewe
zen kan worden dat de werkster moedwillig een
onrechtmatige daad heeft verricht. Ga daar maar
aan staan, dat bewijs is nauwelijks te leveren."
Zelden tot nooit krijgt VanNu verzoeken tot
claims na schade veroorzaakt door een werkster.
„Het zal vooral onderling worden opgelost, het
blijft buiten ons gezichtsveld. Schade is voor veel
mensen ook een ingecalculeerd risico. Waar ge
werkt wordt, kan nu eenmaal iets kapot gaan. Bo
vendien gaat het in veel gevallen om relatief klei
ne schadegevallen. Een vaas van 20, 30 euro clai
men mensen niet snel bij hun verzekeraar."
*Willie werkt zwart en wil liever niet met haar naam in
de krant.
reageren?
V^r geld@depersdienst.nl
