Hoek heeft vandaag nog wat recht te zetten Hiensch ontbreekt bij jubileumwedstrijd Goes moet in Heerlen mannelijker voetballen Het Kanon buldert niet meer Tennisster Kerkhove wil voor haar ouders toernooien winnen 36 SPORT PETER LEFEVRE Soms kreeg je van een ander een klap in je gezicht als je even niet scherp was. door Barry van der Hooft TERNEUZEN - Vier dagen na de be kerzege op Jeka (2-1pakt Hoek de draad weer op in de hoofdklas se B. De ploeg van trainer Kenny Verhoene ontvangt vandaag Hei nenoord, dat nog altijd een degra datiekandidaat genoemd mag wor den. Het is een ploeg waartegen Hoek nog iets heeft recht te zetten. Op 27 oktober gingen de Zeeuws-Vla mingen met 3-1 onderuit bij Hei nenoord, in één van de laatste wedstrijden van Eric Hellemons als hoofdtrainer. De Brabander vertrok drie weken later, na een nieuwe nederlaag (te gen ASWH). Verhoene nam het roer over en kan prima cijfers overleggen. Eén nederlaag, zes overwinningen, één gelijkspel in de competitie en sinds afgelopen week ook kwartfinalist in de be ker; Hoek heeft er de afgelopen ja ren al eens slechter voor gestaan. Deelname aan de nacompetitie is nog steeds het doel en daarom ko men er cruciale weken aan. Na het thuisduel met Heinenoord volgen in drie weken tijd uitwed strijden met RWH, XerxesDZB en ASWH. Het wordt dus erop of eronder, in de weken van de waar heid. Het ritme van winnen, win nen, winnen werd vorige week onnodig onderbroken tegen Zwa luwen (1-1). Tegen Heinenoord moet een nieuwe driepunter het startsein zijn voor een sterke reeks richting de finish. De geblesseerde Regilio Pinas ont breekt nog altijd in de selectie. Doelman Stijn van der Kelen en Tim de Meersman vertrekken aan het eind van dit seizoen bij Hoek. De kans is groot dat topscorer Jor- rit D'Haeseleer hetzelfde doet. MIDDELBURG - Vorige week, tijdens het thuisduel met Nivo Sparta (4-2) zat hij vanwege een pijnlijke kaak al niet lekker op zijn stoel. Diederik Hiensch ging na de moei zame overwinning snel naar huis en werd afgelopen week geope reerd. Daardoor ontbreekt de oe- fenmeester vandaag tijdens de uit wedstrijd tegen Alexandria'66, uit gerekend het 250e duel van de hoofdklasser onder zijn bewind. Kloetinge speelde tot nu toe in zijn bestaan 357 wedstrijden in de hoofdklasse. Bijna zeventig pro cent van die wedstrijden speelde de club onder leiding van Hiensch. De overige 108 wedstrij den werden verdeeld onder vijf andere trainers. Van hen heeft Cees Houtepen de meeste wed strijden voor zijn rekening geno men (39). Diederik Hiensch scoort gemiddeld 1,3 punten per wedstrijd. De vijf andere trainers scoren samen gemiddeld 1,08 pun ten. Kloetinge kan het gemiddelde van de huidige hoofdtrainer de ko mende maanden nog wat opkrik ken. De nummer zes van de rang lijst speelt nog zeven duels. Te be ginnen vanmiddag in Rotterdam, tegen nummer elf Alexandria'66. Eerder dit seizoen toonde Kloetin ge op eigen veld veerkracht tegen die ploeg. Een 2-0-achterstand werd nog omgebogen in een 3-2- overwinning. De afwezige Hiensch wordt van daag als eindverantwoordelijke op de bank vervangen door zijn assistenten Johan de Goederen en )aap Pijnenburg. RudeStats Zie ook het weblog van Rudy Boogert via www.pzc.nl/regio/ blogs/blog-rudestats door Barry van der Hooft OOST-SOUBURG - Winnen van de ene kampioenskandidaat en vervol gens kansloos verliezen van een an dere ploeg die meedoet om de ti tel. „We zijn nog steeds te wissel vallig", zegt Gérard de Nooijer niet voor de eerste keer dit seizoen. De trainer strijdt met Goes tegen de gradatie uit de hoofdklasse B en weet dat er morgen opnieuw een zware klus wacht. Goes gaat na de duels met UNA (2-0-winst) en Venray (3-0-neder- laag) nu op bezoek bij Groene Ster, de nummer drie van de rang lijst. De Nooijer: „Het einde van de competitie nadert en dan zie je dat het allemaal wat meer in el kaar schuift. Ieder punt is in deze fase een winstpunt. Venray ver loor donderdagavond op eigen veld met 2-0 van Blauw Geel. Het kan raar lopen. Groene Ster heeft nu ook al vier wedstrijden op rij niet gewonnen. We zijn dus niet kansloos. Dat zijn we nooit." Dinsdag verloor Goes in de acht ste finales van de districtsbeker met 3-1 van ASWH. „Dan zie je dat we aardig meevoetballen", al dus De Nooijer. „Maar het moet allemaal wat mannelijker. De sleu tel zal tegen Groene Ster ook weer op het middenveld liggen. Ik ga heel erg de nadruk leggen op de manier van spelen in die li nie." Goes mist in Limburg de geschor ste verdediger Shannon Braafhart jr. Yves Nyemb is opnieuw afwe zig, net als in de duels met Ven ray en ASWH. De spits heeft nog steeds last van een bovenbeen blessure en is daardoor niet inzet baar in Heerlen. Peter Lefèvre Peter Lefèvre kreeg het zondag even te kwaad. De 49-jarige hand baller van Delta Sport 2 wist dat er na de laatste wedstrijd van het seizoen aandacht zou worden be steed aan zijn afscheid, maar hij had niet verwacht dat zijn gehandicapte dochter Joy ce daarbij aanwezig zou zijn. Het aan een rolstoel gekluisterde meisje overhandigde hem een bos bloemen. Ze had een t-shirt aan met de tekst 'Papa Peet stopt ermee'. „Toen werd ik wel even emotioneel. Ik dacht ze gewoon thuis bij de oppas was." Voor het overige is de Zierikzeeënaar nuch ter over het einde van zijn 'carrière'. „Ik heb altijd gezegd dat ik niet meer op mijn vijftig ste wil handballen", verklaart hij zijn be sluit. „Het werd dus tijd om ermee op te houden. In juli word ik vijftig. Ik moet in het najaar niet weer aan een competitie wil len beginnen. Straks raak ik geblesseerd en kan ik hier in huis een paar weken achter el kaar niets doen. Dat kan ik niet meer ma ken ten opzichte van mijn vrouw Jacqueli ne, op wiens schouders de zorg voor Joyce dan helemaal terecht zou komen. Het is dus mooi geweest. Maar ik zal die wekelijkse wedstrijden wel missen." Peter Lefèvre is de laatste speler uit een gou den generatie die stopt. Mannen als Jean- Marie Toubiana, Bert de Vos, Bert Nuyens, Erwin Schaalje, Jaco Vleeshouwer, Sjoerd Jongepier en Matthé Pipping, die eveneens met Delta Sport in de eredivisie speelden, vonden het eerder al welletjes. „Ik ben ook al een keer eerder gestopt, hoor", vertelt Lefèvre. „Dat was zo'n acht a negen jaar ge leden. Toen ben ik geblesseerd geraakt aan mijn pols en er ook aan geopereerd. Ik dacht toen: zo kan het niet langer. Ik ben toen nog wel blijven trainen en ik ging spin nen, om niet helemaal dicht te groeien. Maar na een jaar was ik weer terug, bij Del ta Sport 2. Ik wilde weer die wedstrijden spelen en de gezelligheid achteraf. Beetje handballen, lekker ouwehoeren..." De Zierikzeeënaar kwam 32 jaar gele den bij Delta Sport. Voordien had hij ook nog bij GSC in Goes ge handbald. Bij de club op Schouwen-Duive- land begon Lefèvre in de derde divisie, waar na het eerste team in tien jaar tijd opklom naar het hoogste niveau van Nederland. „Delta Sport was toen nog echt een kleine club. Ik geloof dat we in het jaar waarin we in de eredivisie speelden maar 36 leden had den. Als we bij gerenommeerde clubs als E8cO of V&L op bezoek gingen, noemden ze ons 'boeren'. Ze lachten om ons." Dat Delta Sport het zo ver schopte, kwam doordat het tussen een groep redelijk be kwame handballers zeer goed klikte. Lefèvre: „Het was niet dat we nu allemaal zo talentvol waren, maar we konden elkaar blindelings vinden. En dat kwam omdat we allemaal vrienden van elkaar waren. Dat was onze kracht. Wij hadden geen teambuil ding nodig, want we waren al van begin af aan een hechte ploeg. Op zaterdag zaten we in ons stamcafé te dobbelen en te drinken en zondag speelden we een wedstrijd. We liepen op alcohol, maar presteerden wel. In het veld vochten we voor elkaar. Soms kreeg je van een ander een klap in je gezicht als je even niet scherp was. Dat was niet erg, het was opbouwend bedoeld. Bovendien werd je er ook scherper van. We maakten el kaar beter, als team groeiden we elke week. Dat hield in die eerste tien jaar maar niet op." Lefèvre roemt De Vos als de technische man in het veld, weet nog dat Toubiana en Schaalje zo vlug als water waren en is blij dat Pipping destijds op doel stond, want die was soms niet te passeren. „Soms dacht je na balverlies: och, ik hoef niet zo snel om te schakelen, want we hebben een heel goede keeper. Die houdt die bal wel tegen." Lefèvre was sowieso niet een man die van verdedigen hield. „Wij pasten vaak de Roe meense wissel toe", vertelt hij. „Na een aan val ging ik eruit en kwam er een verdediger voor mij in." De Zierikzeeënaar was dus meer van het aanvallen. En dat heeft men in het land ge weten. Overal waar Delta Sport kwam, vreesde men Het Kanon. Hij bond twee a drie verdedigers aan zich en was de schrik van elke goalie. Hij had een ongekende schotkracht in zijn armen en kon de bal ook nog goed richting meegeven. Meer maals nam hij in een wedstrijd de helft van de doelpunten voor zijn rekening. „Ik had een sterke arm en een beetje apart schot. Ik maakte, in tegenstelling tot anderen, maar een korte beweging met mijn arm. Ik kon ook uit alle standen raak knallen. En mis schien nog belangrijker dan die snelheid van de bal was de variatie in de richting. Veel spelers hebben een favoriete hoek en door Roeland van Vliet ZIERIKZEE - Tennisster Lesley Kerk hove heeft het soms „best zwaar" in het internationale circuit. De 21-jarige Zierikzeese weet dat haar ouders veel in haar carrière geïnves teerd hebben en vindt het verve lend dat ze niet al te veel toernooi zeges boekt. Kerkhove zegt dat in het tijd schrift Geniet, dat vandaag bij de PZC zit. De Schouwse vertelt openhartig over haar bestaan als fulltime tennisster, dat niet altijd even rooskleurig is. „Ik zou soms wel wat meer willen winnen, juist voor hen", stelt ze, verwij zend naar haar ouders. „Als ik weer eens in een eerste ronde ver lies, vind ik het best lastig om daarmee om te gaan, juist omdat ik weet dat zij heel veel voor mij gedaan hebben." Kerkhove verdient wel prijzen geld, maar kan daarmee de kosten niet dekken. „Ik ben blij als ik een week quitte kan spelen, maar meestal lukt dat niet." Samen met haar coach stippelt ze uit naar welke toernooien ze gaat. Vervolgens moet ze met haar ou ders overleggen of een reis finan cieel mogelijk is. Tijdens die futu res en challengers voelt ze dan druk. Ze wil haar vader en moe der graag terugbetalen met veel ze ges, maar slaagt daar niet in.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2013 | | pagina 38