Doadse stilte? Neê, diepe, ontroerende stilte
Racoon op één
in albumlijst
Inschrijven voor
Zeeuwse Belofte
Mark Markusse
volgt Van Dijk op
CULTUUR 27
Kees van Kooten,
dit jaar centraal in
de Boekenweek,
signeerde vrijdag
in Middelburg en
deed 's avonds
een theatershow
in Vlissingen.
ZATERDAG 23 MAART 2013
Van Treitertrends tot toiletette
Kees van Kooten, gisteravond op het podium van het Arsenaaltheater: „Dan zijn Van Kooten De Bie eindelijk
weer eens op tv, zitten jullie hier!" foto Lex de Meester
door Rolf Bosboom
VLISSINGEN - In het hectische sche
ma van de Boekenweekauteur
kwam Zeeland er in het verleden
nog wel eens wat bekaaid van af.
Dit jaar is er echter zeker geen re
den tot klagen. Kees van Kooten,
wiens Boekenweekgeschenk De
verrekijker dezer dagen gretig af
trek vindt, bracht gisteren aller
minst een bliksembezoek. Hij ver
zorgde zelfs een avondvullend
programma in een volledig uitver
kocht Arsenaaltheater in Vlissin
gen. In de middaguren deed hij al
een signeersessie in de Middel
burgse boekhandel De Drvkkery,
waar zich een lange rij vormde
van belangstellenden die aasden
op een handtekening.
Met een stapel boeken stapte hij
's avonds het podium van het Ar
senaaltheater op. Hoofdschud
dend. „Dat valt me nou tegen van
jullie", sprak hij de zaal quasi-ver-
manend toe. „Dan zijn Van Koo
ten De Bie vanavond eindelijk
weer eens op tv, zitten jullie
hier!" 'Zeeuw is heel honkvast', ci
teerde hij de kop van de krant van
de dag. „Blijf dan thuis."
Toch zullen maar weinig mensen
hun keuze hebben betreurd. Kees
van Kooten, de zeventig inmid
dels gepasseerd, blijft een feno
meen: beminnelijk, geestig en
met een bewonderenswaardig ge
voel voor timing.
Wat hij in Vlissingen zou gaan
doen, bleef tot op het laatste mo
ment onduidelijk. Het optreden
was aangekondigd als een 'theater
show' (Kees van Kooten speelt zich
af), als een 'avondvullend solopro
gramma' en als 'hoogwaardig lite
rair amusement'. Het was het alle
maal een beetje. Van Kooten deed
vooral wat hij als weinig anderen
kan: voorlezen (met al dan niet
geïmproviseerde terzijdes), waar
bij hij ook enkele lichtbeelden ver
toonde.
De verrekijker, het verhaal dat hij
als Boekenweekgeschenk schreef,
bleef opmerkelijk genoeg vrijwel
onbesproken. „Ik ga gewoon door
mijn oeuvre, vanaf begin af aan,
en dan zien we wel waar we uitko
men." Het werd een selectie uit
bijna vijftig jaar eigen werk, begin
nend met een van de vroegste
'Treitertrends', uit 1964, over de
vele talen die presentator Jan
Theys van het Knokke Festival be
heerste. „We noemden hem de
pratende vierkleurenballpoint",
zei Van Kooten.
Van de Treitertrends ging het
richting de Modermismen. Hila
risch hoogtepunt was de klassie
ker Een koffer met poep, over het le
gen van het chemisch wc'tje (de
'toiletette') uit de kampeerauto's
die in de jaren tachtig hun hoog
tijdagen vierden.
Van Kooten gaf ook blijk van zijn
inspiratiebronnen, door onder
meer Mijn financiële carrière van
de Canadese auteur Stephen Lea-
cock voor te lezen. Een verhaal
van ruim honderd jaar oud, maar
zo tijdloos en humorvol dat het
ook van Van Kooten had kunnen
zijn.
De Boekenweek duurt nog tot en met
dit weekeinde. Wie voor minstens
€12,50 aan Nederlandstalige boeken
koopt, krijgt De verrekijker cadeau. Op
vertoon van dit geschenk kan morgen
gratis met de trein worden gereisd.
GOES - Racoon is met The Singles
Collection op nummer 1 binnenge
komen in de Album Top 100. Het
is de tweede keer dat de Zeeuwse
band daarin is geslaagd. Bijna een
jaar geleden lukte dat ook met Li
verpool Rain. Op The Singles Collec
tion staan alle singles die Racoon,
dat zijn vijftienjarig bestaan viert,
tot nu toe heeft uitgebracht.
VLISSINGEN - Zeeuwse bands heb
ben tot 1 april de tijd om zich in
te schrijven voor de Zeeuwse Be
lofte. De finale, met zes kandida
ten, is zondag 5 mei in Vlissingen.
De Popaanzee-deelnemers Steady
New Sounds, Geert The Chiefs
en The Venues zijn automatisch
geplaatst. Een jury kiest de ande
re drie op basis van demo's.
MIDDELBURG - Mark Markusse is
de nieuwe voorzitter van Theater
productiehuis Zeelandia, dat on
der meer het Zeeland Nazomerfes
tival organiseert. Markusse, advi
seur en interim-manager te Dis
hoek, is de opvolger van Cisca van
Dijk-Bloeme. Zij nam gisteren na
vijf jaar afscheid. Markusse zit
sinds 2012 in de raad van toezicht.
door Engel Reinhoudt
Het was een zondagoch-
end uut een boekje,
een septemberochend.
De zunne ao nog mae
net de leste ochendnevels op'
eruumd of me parkeerd'n d'n au
to op een dammetje in de Poel.
Mie onze nog bienae nieuwe rou-
tekaarte Sporen in De Zak begon-
ne me an een wandelienge. Eêst
een stikje weg en toen glieke een
weie deur. De stilte overviel ons.
Me stoenge stille om te luusteren.
J'oarden vanaolles, mae niks wat a
je nie oare wil. Alleêne veugels,
een klein bitje wind, geritsel, kre
kels en in de varte het geloei van
een koeie. Via padjes langs en
deur weien kwaeme me op de
weg naè 's Grabbekerke. Eênmal
anbeland in 't durp was ok daè
gin mens te beken
nen. Voe a me in Sies-
kerke (Sinoutskerke)
were ao me eên man
ezie die a in z'n ofje
scharreld'n. Vadder
was daè gin ander le
ven dan de stilte. Het
kerk'of ligt 'r
eênigszins veröögd in de rienk.
Oait eit 'r een kerke estae. Voor
zichtig deeê me 't ekken open en
liepe me de stilte van de stilte in.
Me laze de naemen op jonge en
op ouwe grafsteênen, rekenden
uut oe oud a mensen eworre we
re en kwaeme aldoende onder de
indruk van de vergankelijkheid,
van moeders en dochters, vaoders
en zeunen, korte teksten, een
psalm, eêuwen der eêuwen, rust
in vrede. Ja, dat was het: ier rust
je in vrede. Even bute het durp
ftEE K>
moste me een dreve in
en kwaeme terecht in
een weie daè a nie mï
uut te kommen was. In
prikkeldraed en een die
pe dulve ao me weinig
zin, dus zochte me oan-
ze weg deur lank gos en
riet wee vrom naè de
weg die a oans in Nisse brocht.
Welbekend, mae te voet op een
zondagochend toch glad anders.
Ofjes, vensterbanken, kunstwerk
jes, bijzondere planten of moder
ne tuuntjes mie gries griend en te
gels. Onderoudsvrie bin die, zeg
ge ze. Ze wete nog nie a mie
verloop van tied de stekels ge
woon deur de steênen komme.
Verloop van tiedEven laeter
passeerden me ok in Nisse de be-
graefplekke. Ok ier een oase van
rust mie de graeven van lank en
kort eleeë overleeë mensen. Soms
mie bekende naemen liek as Van
der Poest Clement, de
oud-burgemeêster, Sacco van der
Made, acteur, Jan Bruijns en Elly
Kloos, de oprichters van boekhan
del de Koperen T\iin. Ok onbeken
de, bekende naemen: De Witte
van 103 jaer en Suus Bos dia a
mae eên jaer wier. De zerken bin
de stille getugen van vreugde en
verdriet en van de levensverhalen
daè a me as passanten alleêne het
begun en het einde van wete.
Soms wat meêr: een duufje, een
G-sleutel, riengen. Saemen bin ze
de schatbewaerders van onze ge
schiedenis en vertelle ze in stilte
het verhaal van vreugde en ver
driet. Doadse stilte? Neê, diepe
stilte, ontroerende stilte. Mie nog
een eindje te lopen kwaeme me
wee bie d'n auto. Het was een
zeldzaem moaie wandelienge die
a ons nie alleêne dichtbie de na
tuur brocht, mae ok dicht bie ons
eigen. In de gemeênte Bossele is
t'r noe een ööp commotie over
het rumen van de begraefplek-
ken. Griend wor asfalt, zerken daè
a nie voe betaeld is, motte wig.
Gin mens die a dat wil en noad-
zaek is t'r nie echt. Protesten om
het nie te doen en smeekbedes
om het te laeten nie eholpe. In
de leste gemeênteraeds-vergade-
rienge die a t'r over gieng were
d'r mae drieë van de negentiene
die a naè de mensen woue luuste-
re. De rest ieuw d'r mond. Ze zwe-
ge as het graf. Zerken bin't het
daè a voe betaeld wordt. Macht is
erg, mae onmacht...
Reacties: Werrilaan 21,4453 CA 's-Heeren-
hoek E-mail: cn.zeeuws@zeelandnet.nl.
