66 Nico Dijkshoorn neemt de
24 ZEELAND
DAGBOEK
De Boekenweek is voor Anne de
Jager van Boekhandel De Vries in
Zierikzee traditioneel een van de
drukste periodes van het jaar. Zij
hield de afgelopen dagen een
dagboek bij voor deze krant.
Vrijdag 15 maart
Zaterdag
tijd om te signeren, ledereen
stelt zich voor, hij stelt
enkele vragen en begint te
schrijven en te tekenen
Zondag
Iedereen wil het
boek
Als we de computers opstarten, blijft een van de
schermen zwart. Het blijkt het ook echt niet meer
te doen. Gelukkig is een van onze werknemers erg
thuis in de iet-wereld. Het vergt enige uren, maar
rond het middaguur zit er weer leven in. De zen
ding boeken die binnenkomt, kunnen we nu toch
op de gecrashte computer invoeren.
Morgen begint de Boekenweek echt. Jarenlang was
dat op woensdag. Nu de eerste dag dit jaar op zater
dag valt, is dat voor veel klanten en voor ons wen
nen. Radio, televisie en social media berichten vol
op over de komende Boekenweek. De 'warming-up'
is er duidelijk. Natuurlijk kan vandaag ook een boek
worden gekocht. We reserveren dan een boeken
weekgeschenkje.
Verder toch een rustige dag, met veel sneeuwbuien
of anders regen. Dit nodigt niet echt uit om naar bui
ten te gaan. Aan het eind van de middag maak ik
met onze honden een ronde in de polder. Het is
echt guur. 's Avonds breng ik mijn vriend plus wat
dorpsgenoten naar een whiskyproeverij. Een moet
er natuurlijk de BOB zijn, dus zal ik ze in de loop
van de avond ophalen. Daarna kranten gelezen. In
de NRC een narrig stukje van Arjen Fortuin over De
verrekijker, het boekenweekgeschenk van Kees van
Kooten. Ik heb ervan genoten.
Vanmorgen vroeg is Ruud, mijn vriend en mede-ei
genaar van de boekhandel, al op tijd vertrokken
naar Zierikzee. De zaterdagen zijn anders dan een al
le andere dagen. Op zaterdag zijn de 'zaterdagmei-
den' vertegenwoordigd met twee vaste krachten.
Geeft de dag ook een ander tintje. Na de honden te
hebben uitgelaten, geef ik ze eten, maak ik onze bo
terhammen klaar en vertrek op de fiets richting Zie
rikzee.
In de stad aangekomen zie ik al mensen wandelen
met de mooie Boekentas. Het personeel is ingefluis
terd dat ze deze tas pas mogen meegeven als klan
ten meer dan vijftig euro besteden. Het is dus al een
goed teken dat ik deze tassen zie. Als ik de boekhan
del binnenwandel, is het lekker druk. Meteen aan de
slag. Het is een heerlijke zaterdag. Een enkeling
moet je teleurstellen omdat een bepaalde titel niet
op voorraad is of op.
Nico Dijkshoorn is 's middags op bezoek bij ons en
twittert onderweg naar Zierikzee de vraag waar hij
lekkere mosselen kan eten. We hebben hem maar
even laten weten dat dit echt niet het goede seizoen
is. Nico is al ruim voor 15.00 uur aanwezig. Hij vindt
de boekhandel prachtig en heeft er duidelijk zin in.
Achter in de winkel hebben we ruimte voor hem ge
maakt. Klanten stromen binnen en hij begint voor
te lezen: zijn favoriete verhaal - zo horen we later -
over het molletje. Daarna begint het signeren. En
hier neemt hij de tijd voor. Iedereen stelt zich voor,
hij stelt enkele vragen en begint te schrijven en te te
kenen. Klanten zijn superenthousiast en komen
Anne de Jager in haar winkel in Zierikzee. foto Dirk-Jan Gjeltema
zelfs tot drie keer terug bij de kassa om weer een
boek te kopen. Heel ontspannen. Geweldig!
Om 19.00 uur weer terug in Zierikzee. De boeken
van Nico ophalen en naar De Weverij. De zaal is uit
verkocht. Stipt om 20.00 uur begint de voorstelling.
Het grote succes van de avond is de manier waarop
Nico met het publiek omgaat. En het plezier dat het
voorlezen niet alleen de zaal, maar ook hem geeft.
Jammer genoeg speelt hij maar twee liedjes, maar
wat een stem.
Anne de Jager
Na afloop neemt hij voor iedereen rustig de tijd om
te praten en te tekenen. Om 23.30 uur neemt hij af
scheid en vertrekt richting Leiden. Ik breng wat er
over is terug naar de boekhandel. Voor mij heeft Ni
co het boek Dijkshoorn kijkt kunst gesigneerd met de
woorden 'Oh, oh, oh wat een heerlijke dag heb ik ge
had. Jullie hebben het goed voor elkaar. Tot snel'.
Mooier kan de dag niet worden afgesloten.
Een dag om even bij te komen. ZZ, zoals we altijd te
gen elkaar zeggen: Zalige Zondag. Ook de honden
weten dit. We zijn allebei thuis, alles staat in de laag
ste versnelling. Rond 15.00 uur komt de zon erdoor.
Ik maak even een rondje langs Mastgat, Bruinisse,
jachthaven en langs Sirjansland weer terug. Als ik
over de zeedijk rijd, zie ik in het veld vier reeën lo
pen. Ze zien mij ook.
Eenmaal weer thuis genieten we van een heerlijke
whisky en 's avonds lees ik het boek De Vlucht van
Jesüs Carrasco uit, een debutant uit Spanje. 'Een gro
te Europese ontdekking', volgens de Spaanse krant
El Correo. Wat een verhaal: tijdloos, eenvoudig
maar prachtig.
