Ook Koeman onthult geheimen van het wereldkampioenschap van 1990 niet
RONALD KOEMAN
36 SPORT
Ronald Koeman (50) vindt zich naast
voetbaltrainer ook opvoeder, vertelt
hij in zijn biografie.
Levenslessen voor de j eugd
door Edward Swier
ROTTERDAM - Zo ergens rond zijn
vijftigste verjaardag dacht Ronald
Koeman een punt achter zijn car
rière als voetbaltrainer te zetten.
Dan toch zou hij er wel genoeg
van hebben en was het tijd voor
andere leuke dingen, veronder
stelde Koeman zelf rond de eeuw
wisseling. Wie de donderdag ver
schenen biografie over de huidige
oefenmeester van Feyenoord
leest, weet dat zijn pensioenda
tum echter nog ver voor hem ligt.
En dat hij eigenlijk nog wel bonds
coach wil worden. Koeman heeft
het vak leren relativeren, en juist
dat maakt dat hij er zoveel meer
plezier in heeft de laatste paar
jaar.
Op zijn vijftigste verjaardag, hij is
van 21 maart 1963, verscheen het
boek 'Ronald Koeman'. Geen ti
tel, geen motto, geen afrekening,
geen woordspeling. Het boek is
als de huidige voetbaltrainer. Rus
tig, met hier en daar een scherp
randje. Met ruimte voor zelfreflec
tie. Met een duidelijke keuze voor
het Cruijff-kamp, een venijnig
hoofdstuk over zijn gebrekkige
werkrelatie met Louis van Gaal
en een enkele sneer naar een. spe
ler, collega-trainer of bestuurder.
Arie Haan en René van der Gijp
kunnen bijvoorbeeld maar beter
geen exemplaar kopen.
'Ronald Koeman' geeft vooral veel
wijze raad aan de jeugd. De jeugd
waar Koeman zich in de loop der
tijd, als medespeler en beginnend
coach, zo aan kon ergeren. Maar
die hij inmiddels heeft leren be
grijpen. Al zal hij, laat hij wel blij
ken, nooit accepteren dat jonge
spelers kapsones krijgen.
Het is een flinke pil geworden.
Net iets te stevig, ook'als de trai
ner zelf. Met veel plaatjes. Maar
misschien wel te dik voor de spe
lers van de Feyenoord-selectie om
nog voor de ontknoping van de
competitie uit te lezen. Er staan
echter wél lessen in hoe je, zelfs
op de laatste speeldag en terwijl
je het lot niet meer in eigen hand
hebt, nog kampioen wordt. Koe
man won als speler én trainer bij
Ajax als PSV de landstitel.
Met Feyenoord won hij als speler
geen prijs, als trainer heeft hij
nog alle kans. Het werken in
Rotterdam is, dat wordt tussen de
regels wel duidelijk, makkelijker
dan elders. Als trainer ging hij
vrijwel overal voortijdig weg, of
werd hij ontslagen. Valencia was
een wespennest, bij PSV en AZ
liep het snel mis. „En Ajax
is natuurlijk een prachtige club,
maar de mensen die er rond
lopen voelen zich wel erg be
langrijk."
Voor de Feyenoord-jongelingen
van nu is het verstandig ergens
halverwege het boek te beginnen,
Koemans jaren als speler voorlo
pig over te slaan. Hij heeft er in re
trospectief toch weinig bijzon
ders over te melden. Veel openhar
tiger is hij over zijn loopbaan als
trainer. En over de tegenslagen in
zijn persoonlijke leven die hem
de laatste jaren troffen. Het ver
lies van zijn zaakwaarnemer en
klankbord Ger Lagendijk en de
borstkanker van zijn vrouw Barti-
na, in 2010, hebben hem recente
lijk geleerd te relativeren. Koe
man denkt er een deel van het
huidige succes bij Feyenoord aan
te danken te hebben. Het maakte
hem een betere, rustigere trainer.
Koeman erkent zelf ook geen
lieverdje geweest te zijn. Hij jatte
vroeger statiegeldflessen aan de
achterkant van de buurtsuper om
ze via de voordeur weer in te leve
ren. Was, ook als speler, „nogal
brutaal", zocht de confrontatie.
Maakte fouten. Zoals in 1988, toen
hij na de halve finale tegen Duits
land zijn kont afveegde met het
shirt van Olaf Thon. „Ik ben be
paald niet trots op dat moment.
Het was niet gepast, ik heb er
spijt van", zegt hij nu.
Ook hij rijdt graag in een mooie
auto, heeft een voorliefde voor
horloges, houdt van dure wijnen.
Maar poenerig doen, daar past hij
voor. „Ik heb mijn afkomst nooit
verloochend. Om me heen heb ik
mensen wél zien veranderen. Die
gingen soms heel gekke dingen
doen."
Hij haalt een voorval uit 1998 aan.
In Monaco was hij er getuige van
hoe Kluivert, Bogarde, Reiziger,
Davids en Seedorf in witte smo
king en met een enorme sigaar
uit een limousine stapten. „Dat
soort rare dingen? Nee. Ik zou lek
ker een taxi pakken."
Laat je niet opjutten, door de om
geving. Het is een van de dingen
die hij jonge spelers, de selectie
van het huidige Feyenoord voor
op, wil meegeven. Discipline
noemt de trainer van vandaag van
het grootste belang. „Ik ben niet
alleen trainer, maar ook een beet
je opvoeder." Voorheen was hij
wat losser. Maar 'ik ben nu geen
politieagent'. En 'toen geen slap
pe lullo'. Bij Ajax had hij zijn han
den vol aan de lastpakken Mido
en Zlatan Ibrahimovic. „Bij akke
fietjes met die spelers ben ik ook
niet altijd even slim geweest. Ik
zou het nu op een andere manier
aanpakken. Dan zou je zo'n inci
dentje voor kunnen zijn."
ROTTERDAM - Bijna 25 jaar na dato is het ge
heim nog altijd niet ontrafeld. Wat ging er
nu toch precies mis tijdens en vooraf aan
het wereldkampioenschap voetbal van
1990? Bondscoach Leo Beenhakker zei des
tijds dat meer dan 75 procent van alle ellen
de nooit in de publiciteit was gekomen.
Het gaf aanleiding om het ergste te vermoe
den. Volgens Ronald Koeman viel het alle-
maal wel mee. In zijn biografie: „Ik heb
geen vrouwen op kamers gezien. Oké, de
sfeer was niet goed, we waren niet fris, niet
klaar voor het toernooi en er was onvrede
bij de medische staf van de KNVB omdat
sommige spelers zich tijdens het WK lie
ten behandelen door haptonoom Ted
Troost. Maar dat was wat mij betreft alles."
De selectie voelde zich vooraf wel in de ma
ling genomen dat Leo Beenhakker en niet
Johan Cruijff bondscoach was geworden.
Er werd bovendien veel te hard getraind in
Zeist. „We trainden werkelijk als gekken.
We kwamen ineens in het bos waar we an
ders nooit kwamen, maakten tempolopen,
werkten met medicinballen. Het was ver
schrikkelijk. Als ik 's morgens opstond, was
ik vreselijk stijf', aldus Koeman, die het he
le toernooi vermoeid was.
Koeman had zich, zowel in de voorberei
ding als op het toernooi zelf, vooral ge
stoord aan de door de KNVB geregelde ac
commodaties. Na een stinkend hotel in
Kiev volgde een verblijf in een kil kasteel
tje in Zagreb. In Italië kwam het niet meer
goed. Ook al omdat kamergenoot Ruud
Gullit tot diep in de nacht luidruchtig zat
te bellen. „Ik hield een dagboek bij voor me
zelf. De afsluiting was elke dag hetzelfde:
het is weer dramatisch geweest. Er staan al
leen maar negatieve dingen in."
Sinds donderdag ligt er een biografie van Ronald Koeman in de winkels. Het is een rustig boek, met hier en daar een scherp randje, foto Bas Czerwinski/ANP
