vieeskuikenboer hoopt Kruiden gedijen perfect eindelijk uit te breiden o j r Torentijd weer op orde net nu sluiting dreigt I i I Zwin College maakt het heel bont 22 ZEEUWS-VLAANDEREN EP De familie Van de Winckel emigreerde in 2000 naar Tasmanië. Heimwee bracht ze drie jaar later weer thuis in Zeeuws-Vlaanderen. Maar het Australische ei land bleef lonken. En zo gin gen ze terug down under. Goedkope grond, een war mer klimaat en een laid back leven maakten emigreren een aantrekkelijke optie. Boek nu voordelig de mooiste excursievakanties incl. vele extra's EP €539 €579 door Harmen van der Werf VOGELWAARDE - Vleeskuikenbe- drijf Bral aan de Bosschestraat bij Vogelwaarde heeft eindelijk zicht op uitbreiding. Het college van B en W van Hulst wil meewerken aan het verlengen van de huidige stal en de bouw van een nieuwe. De stallen worden allebei ingericht vol gens het groene labelsysteem op basis van de best beschikbare tech nieken. Wilfried Bral is eigenaar van het vleeskuikenbedrijf dat hij met zijn echtgenote en zoon runt. Op volging is verzekerd. Om finan cieel gezond te kunnen blijven draaien, zijn wel investeringen no dig, onder meer vanwege strenge re eisen voor dierenwelzijn. Ook daarom is schaalvergroting nood zakelijk. De huidige stal biedt ruimte aan zo'n 25.000 vleeskui kens. Bij verlenging van de stal worden dat er een kleine 44.000. De aangevraagde nieuwe stal moet plaats bieden aan ruim 51.000 vleeskuikens. De uitbrei ding is fors. Het toepassen van de jongste technieken maakt het ech ter mogelijk de gevolgen voor het milieu zodanig te beperken dat er geen (extra) milieu-effectenrap port nodig is, volgens B en W van Hulst. Het besluit dat er geen mi- lieu-effectenrapport hoeft te wor den gemaakt, ligt momenteel ter inzage bij de gemeente Hulst. Tot en met 24 april kan er nog op wor den gereageerd. Wilfried Bral noemt het belangrijk dat B en W van Hulst deze stap nu hebben ge zet. „We zijn er al jaren mee be zig." Bral hoopt de investeringen binnen afzienbare tijd te kunnen doen. Hij realiseert zich dat de uit breiding van een pluimveebedrijf snel gevoelig ligt. „Dit bedrijf - met ook een akkerbouwtak - is honderd jaar in de familie", geeft Bral aan. „We voldoen aan alle wettelijke eisen en willen daar met de investeringen ook in de toekomst aan voldoen. Praktisch nergens in de wereld zijn eisen zo streng als in Nederland." door Jeffrey Kutterink DEN HAAG - Gevangenis Torentijd in Middelburg voldoet weer aan de eisen. Er heeft een cultuuromslag plaatsgevonden en de omgang met gedetineerden is weer zoals het hoort. Dat blijkt uit een brief van staats secretaris Fred Teeven (Veiligheid en justitie) aan de Tweede Kamer. Anderhalf jaar geleden eiste mi nister Ivo Opstelten nog een on middellijke cultuurverandering. Bewaarders weigerden mee te werken aan een nieuwe werkwij ze en de omgang met gedetineer den schoot tekort. Het nieuwe in spectierapport stemt Teeven tevre den. Het oordeel komt juist op het moment dat Torentijd wordt bedreigd met sluiting. De onder nemingsraad van Torentijd maakt zich grote zorgen en legt in een brief aan Opstelten en Teeven uit wat de gevolgen zijn. Bij sluiting verdwijnen ook de politiecellen en moet de politie gaan reizen met arrestanten. Dat kost tijd, is niet veilig en agenten zijn niet in zetbaar. Directeur Peter Baaijens van Torentijd: „Het arrestanten complex staat apart van de gevan genis en kun je blijven gebruiken. Maar dat zijn enkel cellen en ver hoorkamers. Ondersteunende diensten worden door Torentijd geleverd. Apart opzetten daarvan kost geld." barrington - Marleen (51) en Ro nald (56) van de Winckel telen al tientallen jaren op biologische wij ze kruiden en medicinale planten. Ze begonnen ermee in Axel, waar de tincturen afkomstig van boerde rij Marleen Kruiden gemaakt van onder meer Echinacea, gouds bloem en valeriaanwortel in de ho meopathie zeer worden gewaar deerd. Het succes leidde tot een steeds grotere vraag en om genoeg krui den van constante kwaliteit te kun nen leveren, was meer grond no dig. Niet alleen om meer kruiden te kunnen telen, maar ook voor de noodzakelijke vruchtwisseling. Uit breiding in Axel zou echter te duur worden, maar aan de andere kant van de wereld, lonkten de mogelijkheden. Goedkope grond, een voor de kruidenteelt zeer ge schikt stabieler en warmer klimaat en het vooruitzicht van een meer laid back leven maakten emigreren een aantrekkelijke optie. Het Au stralische eiland Tasmanië kwam al snel in beeld; Ronald werkte er dertig jaar geleden een tijd als bos bouwer. In 2000 werd de grote stap gezet. Ronald, Marleen en hun vier kin deren Cyriel, Niels en de tweeling meisjes Jasmijn en Emma, toen nog tussen de zes en dertien jaar oud, namen Drumreagh Farm over en begonnen er Marleen Herbs of Tasmania. De kruiden groeiden er goed; de grond was na bijna drie jaar teelt geschikt voor biologische gewassen; de afnemers bleven hen aan de andere kant van de wereld trouw én het was bijna altijd lekker weer. En toch waren ze amper drie jaar later weer terug op Zeeuws-Vlaamse bo dem. door Sheila van Doorsselaer Heimwee speelde Ronald parten. „Achteraf zeg ik, het is overal mooi en tegelijkertijd is het overal wel wat, maar goed, gedane za ken...", zegt Ronald. Het gezin ging weer medicinale planten en krui den telen, deze keer in op een boerderijtje net buiten Groede met net geen zeven hectare grond. Gaandeweg de jaren bleek dat Tasmanië hen, en dan toch ook Ronald, meer in zijn greep had ge kregen dan tevoren ooit gedacht. En zodoende werd weer rechtsom keert gemaakt en verhuisden de Van de Winckeltjes 2,5 jaar gele den terug naar Tasmanië om er de ze keer neer te strijken op een boerderij met veertig hectare in Barrington. In Groede worden de tincturen en kruiden nog wel ver pakt. Van heimwee bij Ronald is nu geen sprake meer. Oudste zoon Cy riel (25) is met zijn Nederlandse vriendin ook in Tasmanië komen wonen (dat geeft hoop op kleine Tasmaanse Van de Winckeltjes), Niels (18) zit nu op de universiteit in Hobart en Jasmijn (22) wil mid wife (vroedvrouw) worden. Het ge zin is weer compleet als ook Em ma zich bij haar familie in Tasmanië voegt. Zij studeert nu biologische landbouw aan de Wa- geningen Universiteit en zou met die kennis in de toekomst Marleen Herbs of Tasmania over kunnen nemen. De biologische kruidenteelt ver loopt zeer voorspoedig. Marleen en Ronald kunnen wel stellen dat het Tasmaanse klimaat ideaal is voor de ontwikkeling van de plan ten. „We telen superkruid", zegt Ronald trots. „Als we bezig zijn met de oogst van bijvoorbeeld goudsbloem (Calendula) dan plak ken je vingers gewoon aan elkaar door de enorme gehaltes aan in- houdsstoffen." De planten zijn dan misschien verwend door de re delijk constante zeer aangename middagtemperaturen, 's nachts kei- deren de temperaturen en is het er met tien graden volgens Ronald „ijskoud". Ronald: „De planten passen zich goed aan aan deze ster ke temperatuurswisselingen en worden bikkelhard." Als Ronald tien graden al ijskoud vindt, zal hij de Zeeuws-Vlaamse winters vast niet missen, maar dat is niet zo. „Ik zou best wel weer eens 's ochtends mijn autoruiten willen krabben! We hebben hier in Tasmanië ook heus wel sneeuw, maar dan alleen hoog op de bergtoppen." Een strenge win ter met die zuivere knisperende ijs koude lucht en fijne schaatstocht- jes op een kreek worden dus wel een beetje gemist, maar daar houdt het wel ver op. De Holland se pot dus geenszins. „Je kunt hier ook gewoon hagelslag in de win kel kopen hoor. Door de vrijwel immer schijnende zon worden hier de lekkerste groentes en fruit geteeld. Heerlijk!" Qua toerisme kunnen ze in Zeeuws-Vlaanderen nog heel wat leren van hoe de za ken in Tasmanië worden aange pakt, vindt Ronald. „Eigenlijk moe ten ze hier eens komen kijken." Natuurlijk zijn er ook wel wat ver beterpuntjes. „De politiek hier is maar zozo... Je hebt hier de twee-partijenpolitiek. Er valt maar weinig te kiezen." In die bijna drie jaar is Ronald niet meer teruggeweest in Nederland. Hij en Marleen hadden het te druk met het bedrijf weer terug op poten te zetten. Ronald: „Maar het gaat er nog wel van komen hoor, dat we Nederland weer eens bezoeken. Wellicht aan het eind van het jaar." Als hij het goed uit kient, kan Ronald dan misschien wel weer autoruiten krabben. door Wilma Valk 10-daagse busreis Rome-Florence-Venetië I compleet v.a. Inclusief Verblijf in diverse middenklasse hotels o.b.v. halfpension Comfortabele overnachting op de heen- en terugreis Excursiepakket t.w.v. 55,- o.a. naar Florence o.l.v. een gids, Rome o.l.v. een gids, Boottocht Venetië, Orvieto, Fiuggi Terme oostburg - 'Bont' is de juiste bena ming voor de avonden die het Zwin College van Oostburg dit jaar al voor de twaalfde keer houdt. 8-daagse busreis Hart van Engeland Tijdens drie voorstellingen krij gen leerlingen de kans om te la ten zien wat ze op het gebied van muziek, dans en toneel in hun mars hebben. Dit jaar staat er vooral heel veel dans, zang en turnen op het pro gramma. Maar er is ook cabaret, paaldansen en er wordt gitaar en harp gespeeld. De zussen Anouk (13) en Danielle (15) de Putter uit IJzendijke heb ben thuis een act 'acroturn' inge studeerd: „We zijn beiden lid van gymnastiekvereniging T. H. O. R. uit Sas van Gent", vertellen ze. „Maar dit hebben we allemaal zelf bedacht." Ze brachten een perfecte act op de planken in de kantine van het Daniëlle en Anouk de Putter deden aan acroturn. foto Camile Schelstraete Zwin College. De voorstellingen van vrijdag- en zaterdagavond wa ren al lang uitverkocht: „We heb ben nog wel kaarten voor de mati nee op zaterdagmiddag", aldus Pe tra Tas van het Zwin College. „Daarvoor nodigen we ook altijd mensen van De Stelle en de Ok kernoot uit. Verder zien we op de ze avonden altijd heel veel oud-leerlingen terug, heel gezel lig" Inclusief Verblijf in Hotel Park Inn Northampton o.b.v. halfpension Overtocht via de Kanaaltunnel Calais - Folkestone v.v. Excursiepakket t.w.v. 50,- o.a. naar Cambridge, Londen, Oxford o.l.v. een gids, Warwick Castle, Leicestershire, Nottingham Forest Reiscode: Vertrek van mei t/m aug. BE40129 Reiscode: Vertrek van april t/m nov. BE39314 Vraag nu gratis de brochure voor 2013 aan! peterlanghout.nl of 0172-468800 W®

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2013 | | pagina 136