Sprookjesachtige,
verhalende muziek
Je moe nie douwe mè vrieve
Verhalenwedstrijd in het Zeeuws
CULTUUR 27
Trio Nordanians
treedt morgen op
in Porgy en Bes.
En ze nemen een
gast mee: de Brit
Fraser Fifield.
ZATERDAG 16 MAART 2013
Frisse
door Mischa Beckers
TERNEUZEN - Ruim een jaar gele
den kwam het album Tabla rasa
van Nordanians uit. Op deze plaat
laten Niti Ranjan.Biswas, Oene
van Geel en Mark Tuinstra op res
pectievelijk tabla, altviool en gi
taar een frisse mix horen van In
diase raga's, Afrikaanse ritmes,
funk en kamermuziek.
De naam Nordanians heeft alles
te maken met Amsterdam-Noord.
Mark Thinstra en Niti Ranjan Bis-
was kwamen er bij elkaar in de
buurt wonen. Al snel maakten ze
samen muziek. „Wat meteen tot
wederzijds enthousiasme leidde",
zegt Oene van Geel, die twee we
ken geleden de VPRO/Boy Edgar-
prijs 2012 kreeg toegekend. „Toen
Mark mij ook uitnodigde, zaten
we zo lekker te jammen in zijn
muziekkamer, dat we wisten dat
het een nieuwe band zou worden.
Meteen kwamen er ideeën en van
uit die ideeën kwamen de eerste
stukken. Vaak komt een van ons
met een stuk of idee waar we dan
flink als collectief mee in de weer
gaan zodat de uiteindelijke vorm
ontstaat. Daarbinnen blijft dan
veel ruimte voor spontaniteit en
improvisatie."
De heren houden van diverse mu
zikale stromingen en brengen ie
der hun eigen achtergrond mee.
Die belanden vervolgens in de
stukken en speelwijze. „Om een
paar voorbeelden te geven: jazz,
in de brede zin, Indiase muziek,
Braziliaanse muziek, onversne
den funk en kamermuzikale klan
ken." Het leidt tot een breed spec
trum aan muzikale uitingen. Van
Geel benadrukt het belang van
Amsterdam-Noord daarin. „Daar
gebeurt een hoop gaafs op het ge
stijlenmix
MIDDELBURG - De Zeeuwse Taele
houdt samen met SCEZ voor de
eerste keer de verhalenwedstrijd
Uutgesproken Zeeuws. Het verhaal,
in Zeeuws dialect en maximaal
2500 woorden, moet vóór 1 mei
worden ingestuurd. Een jury kiest
tien finalisten, die vrijdag 14 juni
in De Haestinge in Sint Maartens
dijk hun verhaal komen vertellen.
Zie ook: www.scez.nl/intzeeuws
Nordanians, met Oene van Geel, Mark Tuinstra en Niti Ranjan Biswas.
bied van muziek, kunstuitingen
et cetera."
Nordanians werkt graag met gast
muzikanten. Die brengen hun ei
gen interesses en werkwijzen
mee, maar samenwerken gaat als
vanzelf. „We vinden het ook al
tijd erg leuk om materiaal van on
ze gasten te spelen, naast ons ei
gen repertoire. We repeteren al
tijd een of meerdere keren met de
gasten. Vaak inspireren zij ons
ook weer om nieuwe stukken te
schrijven:"
In Porgy en Bess krijgt de band ge
zelschap van Fraser Fifield. Van
Geel ontmoette hem op Take Five
Europe in Engeland.„Het klikte
meteen heel goed en we stonden
RECENSIE
Voorjaarsserie Het Zeeuws Orkest.
Werken van Prokofiev, Liadov en
Rimsky-Korsakov. Gehoord: 14/3,
Scheldetheater, Temeuzen.
door Jeanette Vergouwen
Er was eens... een orkest. Een
orkest met enthousiaste mu
sici uit Zeeland en Noord-
Brabant. Ze speelden jaren samen
en genoten van de muziek en de
reacties van het publiek. Maar
mooie sprookjes krijgen vaak on
verwachte wendingen en toen de
grote weldoener zijn subsi
diekraan dichtdraaide, zat het or
kest plots met een probleem. Vele
sprookjes kennen een happy end,
maar Het Zeeuws Orkest gelooft
hier niet echt meer in. Het cultu
rele klimaat waarin HZO nu leeft,
dwingt te zoeken naar creatieve
oplossingen. Een van de oplossin
gen denkt het orkest gevonden te
hebben in het jongeren warm ma
ken voor klassieke muziek. De
helft van het publiek in het Schel
detheater bestond donderdag uit
leerlingen van middelbare scho
len die met het bezoek aan het
voorjaarsconcert voldeden aan de
eisen van hun CKV-pakket. Twee
musici van HZO hadden de leer
lingen voorbereid voor de uitvoe
ring. Het orkest hoopt dat de inte
resse voor klassieke muziek zo zal
toenemen.
Het programma was uitermate ge
schikt om die interesse op te wek
ken. Sprookjesachtige, verhalende
muziek. Russische romantische
muziek, die bovendien prima ge
orkestreerd is. Er viel dus veel te
zien en te beluisteren. Of het be
oogde effect gehaald wordt, is af
wachten. In de rij achter mij werd
meer gepraat en gegiecheld dan
met deze musici al op grote jazz
festivals. De combinatie met de
Nordanians leek me supergaaf en
de eerste keer dat Fraser over
kwam om met ons te werken,
was reeds een groot plezier. We
kunnen niet wachten om die lijn
weer op te pakken."
Fifield speelt in Porgy en Bess doe
delzak, low whistle en sopraan
sax. „Hij zit evengoed in de jazz
als in de Schotse traditionele mu
ziek en weet dat op een heel spe
ciale manier te combineren, waar
bij je ook invloeden uit allerlei
windstreken hoort langskomen."
Nordanians en Fraser Fifield, morgen,
Porgy en Bess, Terneuzen, 15.00 uur.
geluisterd en dat is erg storend.
De opmerking van dirigent Ivan
Meylemans was treffend: „Jullie
aanwezigheid haalt meteen de ge
middelde leeftijd van het publiek
naar beneden."
Het orkest musiceerde geconcen
treerd en speelde met overtui
ging. Het begin van de tweede sui
te Romeo en Julia van Sergej Proko
fiev was overdonderend en daar
na werden de verschillende motie
ven gebracht door de blazers. Het
hele concert was er overigens veel
(en vaak moeilijk) werk voor de
blazers, die stuk voor stuk bewe
zen dat ze kwaliteit in huis heb
ben. De spanningsboog werd niet
in alle zeven delen doorgetrok
ken, het fragmentarische kreeg de
overhand, maar het was heerlijk
om naar de gevarieerde stijlen en
stemmen te luisteren.
De twee symfonische gedichten
Het betoverde meer en Baba Yaga
van Anatoli Liadov zaten vol ver
rassingen. De orkestratie is gewel
dig. Liadov schildert met klank en
kleur en weet sfeer op te roepen.
De solo van de fagot in Baba Yaga
was vinnig en bijtend.
Shéhérazade van Nikolai Rims
ky-Korsakov behoort tot het vaste
repertoire van HZO. Meylemans
loodste de musici langs alle muzi
kale klippen. Het werk werd met
de nodige dynamiek gespeeld en
de vele soli klonken overtuigend.
Ook het Shéhérazade-thema
werd door concertmeester Marcus
Vliegen goed (op één enkele keer
na) gebracht.
Samengevat: een smaakvol con
cert dat te weinig concertpubliek
trok. Het happy end van het
sprookje van HZO is nog niet in
zicht.
Nog te horen vanavond in De Mythe
in Goes. Aanvang: 20.00 uur.
door Frans van der Heijde
Sinds een paer weken
bin'k in het spannende
bezit van een nieuw mo
bieltje. Temissen... vö
mien is 't nieuw, mè 't is
een derdehans ding. Onze doch
ter was t'r as eêste een stuitje ge
lukkig mee, mè di komme aolmè
betere en mooiere, dus.... Onze
kleinzeune van twaolve wier de
twide eigenaer, mè nae verloop
van tied merkte'n toch dat er te
weinig mogelijkheden op zaete
om te doen. En zodoende kreeg
'opa' het mobieltje gratis
angeboöie.
Ik moe eerlijk zeie, vó mien was 't
êle ding nog twi bruggen te vère.
M'n alléén in noodgevallen ge-
bruukte apparaat mee de uustrae-
ling van een Fred Flinstone- voor
werp, vorzie van een boste in het
venstertje, wier ontmanteld. Ik
ieuw hetzelfde nummer a weet ik
de ciefers zelf hlad nie! En...ik
kreeg een spoedcursus van onge
veer vier minuten van onze doch
ter, die 'aoles' in die korte tied
docht uut te leien...! Belle, foto's
neme, sms-berichten, google én
misschien nog vee meer, mè toen
waere de vier minuten a om.
Het belangriekste om te weten
was; Dat gae vaneihens, dat merk
je vaneihens, dat zie je vaneihens
en dat leer je vaneihens!
Toen de 'helpdesk' vertrokke was,
ebb'ik samen mee m'n vrouwe
het apparaat nog es grondig onder
zocht. Een ondekkingstocht, die
nie vlekkeloos verliep! Belle, nè
ons vaste nummer, hieng goed,
mè gebeld ore lukte a nie! Sae-
men op de bank zittend probeer
de m'n vrouwe contact te kriehen
mee me. Mè oe of ik ook drukte
op dat 'groene tillefontje', ik
kreeg hin verbinding. Op zö'n
ogenblik wenste je, dao je nog j'n
ouwe, simpele tillefon ao!
't Is aol wi goed gekomme, wan ik
ebbe de 'helpdesk' gebeld en ge-
vrohe of ze me es wilde belle. Dat
was hlad nie nódig, wan ik dee't
eêl verkeerd. Ik moest nie douwe
op dat 'groene tillefontje', ik
moest er gewoon mee "vrieve",
van d'êne nè d'andere kant van 't
schermpje..!
Da'k ook nog een nieuwen op-
laoier moest ebbe was een
schoonheidsfoutje. En da'k 'm aol-
tied bie me moest ouwe, was een
deu 't naegeslacht bedoenge eis!
Tot op heden ei t'r onderwehe
nog niemand nè me gebeld. Ik eb
be dus nog nie moete 'vrieve'...
Het geeft mien zó'n onmachtig ge
voel ao je de 'techniek' nie ankan,
nie de baas bin. En was 't mobiel
tje noe mè t'ênige.
Elder stae me nog vó de geêst,
da'k een auto uurde, op vakantie
in Portugal. Me wouwe een een-
voudigen en nie zó dieren,mè me
krehe een Ford S-max, een 'slurp-
bak' vó de pries van een simpe-
lenJ 't Was wè even wenne, hin
sleutel mi in 't contact steke en
eêl ohe zitte mee zó'n dier ding
'onder' en voral achter je kont. Ik
kon dien auto alléén nie op slot
kriehe. Bie iedere controle bleek
'n wi open te wezen. Om 'jatten'
te vorkommen ree ik trug nè 't
veruurkantoor en vertelde over
m'n probleem! De mensen di ke-
ke me an mee een blik van: Zoiês
maek je noe alleên mè mee as je
zó'n ouwe 'Ollander' dienkt te
'matsen'.
Een vrouwtje ook dat nog.
stoeng op en dee't zelfde as ik. Ze
liep alleên nie drek nè d'n auto.
Dat mocht ik doe! Op slot natuur
lijk...! „Voortan nie mi drek con-
trolere of'n op slot zit wan dan
haet 'n automatisch wi open.." En
dat was de korte spoedcursus, ook
van een vrouwe! M'n lach was t'r
eên van die bekende boer.
Wat was 't vroeger toch aol een
voudig..!
