Beoordeling
Malta heeft de primeur
4 UIT
KOKEN MET PUCK
Het meeste werk
op de kleinschalige
akkers van
Malta gebeurt nog
met de hand
De binnenkomst bij ho
tel-restaurant Kom in
het hart van Sint Maar
tensdijk is hartverwar
mend. We krijgen een in
nemende lach en een uit
gestoken hand van de ei
genaren Kyra Bijlstra en
Marijn van Son.
Een tafeltje voor vier per
sonen aan het raam
staat voor ons klaar.
Puck Kerkhoven
M
aart kan zijn
staart roeren wat
hij wil, voor mij is
de culinaire lente
officieel begon
nen. Want hè hè, er zijn weer
nieuwe aardappels; Malta's! Een
hele verademing, na een winter
lang oude, muffe stamppotpie
pers eten.
Vroeger, toen de bewaartechnie
ken minder goed waren, moet
het smaakverschil nog veel gro
ter zijn geweest.
Malta's zijn flinke ovale aardap
pels, fris, stevig, een tikkie bloe
mig, romig en vrij zoet van
smaak. Kijk in de supermarkt
maar uit naar zakken met een
groot rood ridderkruis met zwa
luwstaarten aan de uiteinden,
ook wel Maltezer kruis genoemd.
'Ja', hoor ik al brommen, 'maar
dat zijn geen echte Hollandse pie
pers van de koude grond. We
kunnen onze eerstelingen toch
pas op z'n vroegst eind mei ver
wachten?'
Dat is zo. Toch hebben de Malta's
die nu in de winkel liggen Hol
landse wortels. En ze komen wel
degelijk uit de volle grond.
Ik werd gebeld door Radio 1, 'Met
het oog op morgen'. Of ik wat wil
de vertellen over de nieuwe aard
appels. Je kan maar ergens 'des
kundige' in zijn... Aanleiding
was dat staatssecretaris van Land
bouw Sharon Dijksma die dag
was opgetrommeld om de eerste
Malta's in ontvangst te nemen.
'Heeft een drukbezet staatsecreta
ris niets beters te doen dan een
zak importaardappels ophalen?'
vroeg de programmamaker zich
af. Ik kan niet in mevrouws agen
da kijken, maar het antwoord is:
'Nee, waarschijnlijk niet.' Het is
al ruim 30 jaar de traditie.
In het verleden waren het zelfs
illustere landbouwministers die
de eerste zak Malta's in ont
vangst mochten nemen. Het re
sulteerde jaar na jaar in vrijwel
identieke foto's in de krant van
onhandige trots en geveinsde
blijdschap.
De aardappelbanden tussen Mal
ta en Nederland zijn hecht en al
meer dan 130 jaar oud. En van
groot economisch belang voor
beiden.
Even wat rechtzetten: Malta's
zijn geen speciaal aardappelras,
het zijn de bij ons bekende ras
sen als Alpha en Santé, maar dan
geteeld op Malta, waar het oogst-
seizoen veel vroeger begint. Deze
eilandstaat (lid van de Europese
Unie) ligt in de Middellandse
zee, vlak onder Sicilië.
Het pootgoed - kleine aardappel
tjes met veel groeipotentie - is af
komstig van een paar mega-aard-
appelbedrijven in Nederland. Het
wordt in het najaar uitgeplant in
de rode aarde, op de ommuurde
akkers van Malta. Lage stenen
muurtjes zorgen ervoor dat de
aardappelplantjes beschut zijn
Kom wint met gastvrijheid
In Eten doen de
redacteuren Edith
Ramakers en Nadia
Berkelder beurtelings
verslag van een bezoek
aan Zeeuwse
eetgelegenheden.
Edith Ramakers
Prijs-kwaliteit:
Entourage:
Bediening:
Attent en heel erg vriendelijk.
Horen, zien en ruiken: Mooie plek
op het plein van Sint Maartensdijk.
Oog voor detail, zoals een bloemetje
in een sierglas, maar ook een in het
oogspringende lichtgevende kraan
van de tap.
Conclusie: Hier gingen we al met een
goed gevoel naar toe door de mooie
route over de Oesterdam, maar met
een nog beter gevoel vertrokken we
door de heerlijke belevenis.
Is er iets waar u helemaal
niet van houdt? Dan kun
nen we er rekening mee
houden." Bij Hotel Kom
aan de Markt in Sint Maar
tensdijk staat het verwen
nen van gasten met stip
bovenaan. Nou, als ze het dan
toch vragen, dan kunnen we wel
doorgeven dat een van onze tafel
genoten helemaal niet van biet
jes houdt, maar verder mag de
keuken zich naar hartelust uitle
ven.
Het is donderdag en in de win
tertijd is de keuken dan alleen
open als hotelgasten willen aan
schuiven. Wij hebben geluk dat
twee hotelgasten gereserveerd
hebben, hoeven we niet te wach
ten tot de zekere openingsdagen
op vrijdag en zaterdag.
Het is begrijpelijk dat Kom niet
alle dagen van de week eten ser
veert. Het is buiten het hoogsei
zoen rustig in Sint Maartensdijk.
Jammer, vindt Kyra, die heel wat
mooie plekken in de omgeving
kan opnoemen, met het natuur
gebied de Pluumpot bovenaan
de lijst en verder de weidse stilte
van het eiland Tholen zelf.
Vanaf de buitenkant lijkt het mo
numentale pand uit 1592 lang en
smal te zijn en niet erg groot.
Maar schijn bedriegt. Eenmaal
binnen zijn we verrast door de
ruimte. Het restaurant loopt
diep door achter de moderne
bar, er is een loungehoek en een
zaaltje om te vergaderen. Het ho
tel heeft tien hotelkamers en die
beloven allemaal royaal te zijn.
We beginnen met een amuse
van een viskoekje met zeekraal
mayonaise en biet. Het hapje
wordt gepresenteerd op een lan
ge lepel. Juist en biet, maar de
keuken heeft opgelet. De biet is
vervangen door gefruite tomaat
en ui. Dat is attent en aardig.
We hebben de keuze uit drie
voorgerechten, drie hoofdgerech
ten en evenveel nagerechten.
Dat is toch heel wat meer dan
eten wat de pot schaft. En gek ge
noeg hadden we gedacht dat dat
de formule van Kom zou zijn.
Maar goed, een driegangenmenu
dus, dat 27,50 euro kost en voor
twee gangen betalen we 22 euro.
We kiezen 'de hele kaart' en be
ginnen met een pittige pasti-
naaksoep, een hartige taart en
een bieten-geitenkaassalade. De
pastinaaksoep krijgt door een ge
raspt en gefruit knoflookteentje
een lekkere pittige oppepper.
Goed bedacht van de keuken. Er
worden broodjes en roomboter
bij geserveerd. De geitenkaas is
met royale hand over de bieten
salade weggelegd. De salade is
fris, zuurzoet en met de geroos
terde pijnboompitten is het een
volwaardige binnenkomer. Ik
hou wel van de aardse smaak
van biet. Er wordt zachte olie en
azijn gebruikt. Het derde voorge
recht is een taart van gerookte
kip en knoflook, stevig en voed
zaam.
Dan de hoofdgerechten. We kun
nen weer heel de kaart vragen
met een hertentournedos met
paddenstoelen en wildjus, en
stoofpeertje en spruitjes, een
winterkabeljauw met een saus
van krab, mousseline en winter
groenten en een biologische kip
filet. We krijgen er friet bij met
mayonaise, van aardappels van
het eiland. Van de kleiaardappels
kunnen heerlijke frieten ge
maakt worden, belooft Kyra. Ze
heeft gelijk.
De hertentournedos smelt op de
tong en de aardappelpuree is
smeuïg. De saus van krab, geser
veerd bij de winterkabeljauw,
had wel iets meer krab mogen
bevatten. De worteltjes en erwt
jes en puree maakten er een wat
voorspelbaar bordje van.
De kippenfilet was smaakvol,
weliswaar een beetje droog,
maar met de gewokte spinazie
was het toch een mooi geheel.
Het toetje van een clementi
ne-amandeltaartje en een dame
blanche met pure chocola werd
opgediend met twee ijslepels.
Kyra had opgevangen dat we het
nagerecht wilden delen. Lekkere
toetjes, zonder franje of opsmuk.
Kyra staat meestal in de keuken,
maar voor deze keer was ze gast
vrouw. Een kok in spe mocht dit
keer 'de keuken doen'. Een goe
de zet om haar in rustige tijd
meer praktijkervaring op te la
ten doen.
De gastvrouw serveerde nog kof
fie (2,00 euro) met chocolade
truffel. Het is een restaurant dat
niet te zwaar op de portemon
nee drukt. Ze serveren zonder
morren een gratis karaf water,
met ijsklontjes en een schijfje ci
troen. We hebben dit jaar al een
keer 6 euro voor (verplicht)
spuitwater betaald. Hotel Kom is
vanaf juli 2009 open en vormt
met de buren, het Raedthuys,
een sterk culinair duo op de
markt van Sint Maartensdijk.
Hotel-restaurant Kom, Markt 58,
Postcode: 4695 CH Sint
Maartensdijk, Zeeland. Tel:
0166-663000. www.hotelkom.nl. De
keuken is open op vrijdag en
zaterdag én als er hotelgasten zijn.
Detail bij de schouw.
