I
H
66
Ik ben nog niet klaar met
dromen. Ik zou heel graag
buiten Nederland aan de bak
willen, vooral in Duitsland
DINSDAG 12 MAART 2013 ZEELAND 25
door Rolf Bosboom
Op een van de terrassen van de Grote
Markt in thuisbasis Goes ogen zanger
Bart van der Weide en bassist Stefan
de Kroon van Racoon ontspannen en
uitgerust. Ze zijn er ruim een maand
tussenuit geweest. Een welverdiende adempauze na
een even intensieve als succesvolle periode, met een
zegetocht langs de festivals, een volledig uitverkoch
te theatertour en de ontvangst van de ene prijs na
de andere (3FM Awards, Edisons, Gouden Harp),
met als hoogtepunt de Popprijs in januari.
De batterij is nu weer opgeladen voor de viering
van het vijftienjarig bestaan, een mijlpaal waarvan
ze eind 1997, toen ze voor het eerst samen met gita
rist Dennis Huige en drummer Paul Bukkens repe
teerden, nooit hadden kunnen vermoeden dat ze
die ooit zouden bereiken. „We wisten wel dat dit
iets zou kunnen worden, maar hadden niet kunnen
denken dat we het vijftien jaar lang zouden volhou
den en het nog steeds helemaal niet beu zijn", zegt
Stefan de Kroon.
Jullie pakken flink uit bij dit derde lustrum. Waar
om juist nu en niet gewacht tot bijvoorbeeld 20 -
zoals Blof - of 25 jaar?
Stefan: „'Liverpool Rain', ons jongste album, voelt als
een hoogtepunt, zeker creatief gezien. Met vijf albums op
onze naam kwam de vraag: moet er geen 'best of komen?
Als je dan ook vijftien jaar bestaat en met de biografie die
onlangs is verschenen, dan komt alles samen."
Bart: „Het initiatief kwam niet van ons, zeker niet van
mij. Het voelt ook een beetje als een eindpunt en dat is het
niet. Ik heb nog niet het gevoel op een hoogtepunt te zit
ten. Maar als je, zoals vorig jaar, de HMH uitverkoopt, is
het misschien wel tijd om te zeggen: hé jongens, Racoon-
tje bestaat al vijftien jaar en heeft echt wel wat bereikt."
Stefan: „Bovendien: als je langer wacht, passen al onze
singles niet meer op één cd. We hebben er nu twintig. Het
was even puzzelen, maar het kon net."
Waar zijn jullie het meest trots op?
Bart: „Op die vijftien jaar samen, met alle ups en downs
die we hebben weten te doorstaan. Ik zie weinig bands
ons dat nadoen."
Stefan: „We hebben best wel downs gehad, maar hebben
ons nooit echt uit het veld laten staan. Als je de muziek al
tijd voorop zet en daarin blijft geloven, dan merk je dat
het zichzelf uiteindelijk terugbetaalt."
Hebben jullie overwogen ook jubileumconcerten
dichter bij huis te doen?
Stefan: „De HMH is een heel mooie zaal. Zoiets heb je
niet in Zeeland. In de Zeelandhallen moet je heel wat toe
ren uithalen om daar wat sfeer in te brengen."
Bart: „Bovendien staan we al op Concert at Sea dit jaar.
We gaan echt nog wel een keer dichter bij huis komen. Ik
zou deze Grote Markt heel graag nog eens vullen met
mensen."
Net zoals vorig jaar met het benefietconcert voor
Stichting Jayden?
Stefan: „Ja, maar we hebben er bewust voor gekozen om
een jaar over te slaan. Het was een groot succes, maar
ook veel geregel. Het was helemaal onze eigen productie.
Omdat het een benefiet is, vraag je ook veel van mensen."
Bart: „Ongeveer tachtig procent van degenen die die dag
hebben gewerkt, hebben dat voor niets of voor een schijn
tje gedaan. Dat kun je niet elk jaar van hen verlangen."
Vorig jaar stonden jullie voor het eerst in de HMH.
Wat maakte die avond zo bijzonder?
Bart: „Het mentale prijskaartje dat we eraan hebben ge
hangen. Ik heb mezelf echt gek zitten maken, waardoor
het groter werd dan het eigenlijk was. Ik heb ervan geno
ten, maar pas na driekwart. Ik ben van plan dat nu an
ders te doen."
Bart van der Weide, zanger van Racoon
Stefan: „Het was onze eerste echt grote show die we hele
maal op eigen kracht deden, waarbij we ook nog eens
flink uitpakten met strijkers en blazers. Deze keer houden
we het heel dicht bij onszelf. Het wordt een best of-show,
met alle singles en een paar dingen die we zelf heel tof vin
den of die al heel lang geleden zijn."
Jullie wonnen een Edison met 'Oceaan', het eerste
Nederlandstalige Racoonnummer, dat is geschre
ven voor de film Alles is familie. Gaan jullie verder
op die weg?
Bart: „Ik wil heel graag Nederlandstalig zingen, maar nu
nog even niet. Ik denk pas als ik een jaar of 50,55 ben. Als
zanger heb ik er wel heel veel van geleerd. Ik ben een stuk
minder bang voor geworden voor de Nederlandse taal en
mijn uitspraak."
Stefan: „'Oceaan' vind ik boven verwachting goed ge
lukt. Maar het had een bepaald doel, een kader. Voorde
rest zie ik het niet zo gauw nog een keer gebeuren."
Het wordt voor jullie bijna gewoon om prijzen te
ontvangen. Zeggen prijzen jullie veel?
Stefan „Die Edison voor 'Oceaan' had ik toch niet ver
wacht."
Bart: „Die kregen we niet omdat een jury dat vond, maar
omdat mensen massaal op het nummer hebben gestemd.
Dat zijn de mooiste prijzen."
Stefan: „Ik vind prijzen toch elke keer weer bijzonder.
Neem die Popprijs. Je kunt heel blasé denken: het werd
misschien ook wel tijd, maar als je de prijs dan ook echt
krijgt en je ziet alle commotie eromheen, dan is dat heel
speciaal."
Bart: „Ach, prijzen zijn schouderklopjes. Die zeggen: gefe
liciteerd, ga zo door. Je mag er best trots op zijn, maar
prijzen mogen niet dé reden zijn om muziek te maken."
Stefan: „Het blijft lastig. Hoe kun je muziek met elkaar
vergelijken? Waarom verdient de een wel een prijs en de
ander niet? Het is een vrij ad-hocgebeuren."
Er is al nieuw werk in aantocht?
Stefan: „Dat gaat bij ons altijd door. We zijn afzonder
lijk wat aan het pielen. Onze dictafoontjes en computers
zitten vol met ideeën. We gaan de komende maanden kij
ken wat de tand des tijds kan doorstaan. Maar we leggen
onszelf geen druk meer op. We zien zo vaak om ons heen
gebeuren dat mensen te snel een nieuwe plaat uitbrengen,
omdat ze bang zijn dat ze vergeten worden. Ik vind het al
tijd haastwerk, altijd minder. Wij hebben bewezen dat er
ook drie jaar tussen twee platen kan zitten, als het resul
taat maargoed is."
Bart: „We zijn geen Maroon 5 die schrijft naar de grillen
van het moment."
Blijft er na vijftien jaar en zoveel succes nog iets te
wensen of te dromen over?
Stefan: „Ik heb vooral de ambitie om weer een heel mooi
nieuw album te maken. Dat is elke keer weer de grootste
uitdaging."
Bart: „Ik ben nog niet klaar met dromen. Ik zou heel
graag buiten Nederland aan de bak willen, vooral in
Duitsland. Niks ten nadele van Nederland. Dit is een su-
perland. Alles is er helemaal voor mekaar. De festivals en
clubs hier zijn mooi, maar daar komen we inmiddels al
vijftien jaar. We zouden heel graag nieuwe - liefst positie
ve uiteraard - ervaringen opdoen. We hoeven echt geen
stadionact te worden, maar geef me één procent van de
82 miljoen mensen in Duitsland, zodat we er langs De
Spot- en 't Beest-achtige tentjes kunnen toeren. Volgens
mij gaan we daar heel erg van groeien en kunnen we een
nog steadier, nog betere performanceband worden dan
we nu al zijn, met nog meer eelt op strot en ziel."
The Singles Collection verschijnt vrijdag 15 maart.
Jubileumconcerten 15 jaar Racoon: vanavond in 't Paard
van Troje, Den Haag (try-out, uitverkocht), zondag 17
maart Heineken Music Hall, Amsterdam (uitverkocht), zater
dag 6 april Klokgebouw, Eindhoven (uitverkocht) en zater
dag 11 mei in Americahal, Apeldoorn.
3FM biedt een livestream van het HMH-concert op
3fm.nl en via de digitale zender 101 TV.
Racoon speelt zaterdag 29 juni op Concert at Sea.
Love You More (2005)
Bart: „Misschien een beetje afgezaagde keuze, maar het
gaat om het verhaal eromheen: het moment dat we he
lemaal niets meer hadden. Producer Michel Schoots
wilde toch met ons verder. We hadden een demo met
negen of tien liedjes, maar hij flikkerde alles overboord.
Alleen Love You More bleef over."
Stefan „En de rest is geschiedenis... Het nummer is
heel bepalend geweest voor onze tweede adem en on
ze hele carrière. Het is ook zo universeel: iedereen haalt
er wat uit voor zichzelf. Dat vind ik prachtig."
Clean Again (2008)
Bart: „Nog steeds een van onze tofste tracks. Op de
tekst heb ik heel lang zitten broeden en ineens kwam
het eruit. Het is mijn eerste geslaagde verhaal. Dat gaf
wel een kick. Muzikaal klinkt het heerlijk, vooral de
coupletten en de brug. Het refrein ook wel, maar al
leen mist de zang daar iets. Wat er ontbreekt? Als ik
dat wist... Elke keer als ik het zing, denk ik: het had
nét wat anders gemoeten. In mijn ogen moet een pop
refrein snacky en catchy zijn en dat is het voor mij net
niet genoeg. Maar verder: een süpernummer."
Don't Give Up The Fight (2012, geschreven voor Stich
ting Jayden, die strijdt tegen kinderkanker)
Stefan: „Ik had dat muziekje al heel lang liggen. Wat
Bart ermee gedaan heeft en de lading die het heeft ge
kregen met de tekst, vind ik heel bijzonder. Dat heb je
af en toe: dat het zo goed in elkaar valt."
Bart: „Dat verhaal eromheen maakt het wel een van
de bijzonderste nummers van Liverpool Rain, al vind
ik Don't Hold Me Down en Better Be Kind ook heel
mooi. De tekst van Better Be Kind is een diamantje uit
eigen zak. Die is zó oprecht en waar."
