Baasjes onwetend over doel hondenbelasting
'Nu kan ik mijn ouders
en zus ondersteunen'
s SMELTKROES DOW
HET VLAANDERENPLEIN
24 ZEEUWS-VLAANDEREN
HET IS STIL
Het was niet alleen de sporthal van
Sas van Gent, maar van de hele regio.
De hal is sinds een week dicht.
In '95 werd er een fraaie
houten vloer ingelegd. Die
kan ruim 30 jaar mee...
Het Dow-servicecentrum Business Process Services Center (BPSC) in Terneuzen is
de wereld in het klein. Inmiddels werken er ruim 400 mensen met 48 verschillende
nationaliteiten. Een aantal van hen geeft het bedrijf in deze rubriek een gezicht. Van
daag: Robert Starkowski (32) uit de voormalige Sovjetrepubliek Litouwen.
door Harmen van der Werf
Zijn Engels is perfect. Het
is absoluut niet te horen
dat Robert Starkovski
uit een niet-Engelstalig
land komt. Sterker nog, hij is in
de voormalige Sovjet-Unie gebo
ren, in Litouwen, één van de drie
Baltische staten even ten noorden
van Polen.
Na de val van de Berlijnse Muur
en de ondergang van de Sov
jet-Unie scheidde Litouwen zich
als eerste Baltische staat van de
grote Russische broer af, in maart
1990. Robert was negen. Zittend
in het hoofdkantoor van Dow Ter
neuzen kan hij zich nauwelijks
voorstellen hoe zijn leven eruit
had gezien als de wereld rond
1990 niet zo was veranderd.
Robert werkt inmiddels zo'n
twee jaar voor het BPSC. Hij weet
waarom hij is aangenomen: van
wege zijn talenkennis. Hij be
heerst het Russisch, Pools en Li
touws, een rijtje talen dat een af
spiegeling is van zijn levensver
haal.
„In de tijd waarin ik opgroeide als
kind, was alles Russisch. Van
mijn ouders heb ik Pools geleerd.
Zij zijn van oorsprong Pools. En
later, na de Sovjettijd, werd Li
touws de voertaal in Litouwen.
Raar, als je zo terugkijkt, maar zo
is het nu eenmaal gelopen."
Het moest ook zo zijn dat Robert
in Nederland verzeild raakte, ge
dreven door de economische cri
sis in eigen land én door zijn on
dernemingslust. Het transportbe
drijf waarbij hij in Litouwen werk
te, ging in 2010 failliet. „Steeds
meer vrienden vertrokken door
de crisis. En ik was na mijn studie
rechten ook al een halfjaar in En
geland geweest."
Helemaal nieuw was het dus niet,
toen Robert - 'ik stuurde mijn cv
naar bedrijven' - ver van huis aan
de slag kon bij een uitzendbureau
in Flevoland. Hij was er contact
persoon van onder anderen Pool
se en Litouwse uitzendkrachten.
Robert Starkovski. foto Peter Nicolai
„Ik ben een jaar in Flevoland ge
weest en kon daarna hier, bij het
BPSC, terecht. Ik was op zoek
naar iets nieuws, iets uitdagen-
ders."
Roberts hoofdactiviteit is het ver
talen van veiligheidsdocumenten.
Niet alleen zijn talenkennis komt
daarbij van pas, maar ook wat hij
geleerd heeft tijdens zijn rechten
studie. „Je moet toch de voor
schriften van allerlei landen goed
kunnen lezen."
De crisis in Litouwen dreef Ro
bert naar Nederland. De Litouwse
economie draait volgens hem in
middels 'langzaamaan wat beter'.
Hij noemt het triest dat veel jon
geren het land hebben (moeten)
verlaten. Toch zou hij ook niet
snel teruggaan. Hij heeft het naar
zijn zin bij het BPSC en in Hulst,
zijn woonplaats. Internet maakt
het gemakkelijk contact te hou
den met familie en vrienden in Li
touwen. En Robert kan zijn ou
ders en studerende zus financieel
helpen. „De lonen in Litouwen
zijn drie tot vier keer lager dan in
Nederland. Het leven is er nauwe
lijks goedkoper."
Ver van huis zijn heeft één onver
wacht voordeel, heeft Robert ge
merkt. „Twee, drie keer per jaar
ga ik terug. Ik geniet daar zo van,
veel meer dan dat ik in Litouwen
was gebleven."
'Zo'n sporthal
komt nooit
meer terug'
door Romain van Damme
SAS VAN GENT - Het verleden van
de legendarische sporthal in Sas
van Gent zit in een plastic tas.
Boordevol vaantjes van sportver
enigingen en toernooien. Meege
bracht door Staf Martens, die
maar liefst 34 jaar beheerder was
van de sporthal die het kloppend
hart van sportminded Zeeuws-
Vlaanderen was. Vorige week
ging de deur op slot. „Voor alle
duidelijkheid: de deur van de Ge
meentelijke Sporthal dus", zegt
Staf Martens. „Iedereen noemde
het wel de Vlaanderenhal, maar-ei
genlijk klopt dat niet. De Vlaande
renhal was de evenementenhal
die naast ons zat. Daar hadden we
regelmatig mee te maken, dat
weer wel."
Onder meer als Dow er de be
faamde bedrijfsfeesten hield.
„Dan diende de sporthal als nood
uitgang", diept Mertens uit zijn
vele herinneringen op. „Die fees
ten begonnen op vrijdag en duur
den tot zondag. Bij Dow werkten
ze in ploegen, maar iedereen
kwam aan de beurt. In totaal was
je daar wel veertien dagen mee
kwijt."
Over de Vlaanderenhal is al veel
gezegd en geschreven. Dat Eddy
Wally er begon als wever in toen
nog textielfabriek De Schelde. Dat
de textielfabriek in 1963 sloot om
dat het in verre landen veel goed
koper kon. Dat de gemeente Sas
van Gent er later gemeentelijke
diensten in onderbracht en en
ook een bowling, horeca en zalen
voor grote evenementen in het gi
gantische complex onderdak von
den. „In 1978 gaf het gemeentebe
stuur onder aanvoering van Willy
Dusarduijn en Willy Colsen op
dracht om er een sporthal in on
der te brengen", weet Martens
nog goed. „Ik was 27 toen ik er be
gon als één van de beheerders.
Zonder enige ervaring, maar we
zijn er in geslaagd om er wat
moois van te maken."
De vaantjes liggen inmiddels op
een tafel in De Statie, het nieuwe
onderkomen voor veel sportver
enigingen. Aan elk vaantje kleeft
een verhaal. Martens: „Hier zijn
prachtige evenementen gehou
den. Zoals het Wereldkampioen
schap Jeugdschaken, rond kerst
mis in 1978. Zo'n 25 landen na
men deel. Wel leuk, de winnaar
van toen schaakt nog altijd voor
het Witte Paard uit Sas van Gent.
Dat is de Schot Paul Motwany."
Oud-beheerder Staf Martens
De vaantjes van de legendarische
volleybalclubs Starlift, Delta
Lloyd en AMVJ hebben inmiddels
historische waarde. De clubs be
staan niet meer. Martens: „Die
ploegen speelden hier demonstra
tiewedstrijden om het volleybal
te promoten. België en Nederland
volleybalden hier tegen elkaar.
Dat pakte goed uit, want met
Savok hebben we een goede vere
niging met veel jeugd."
Thrnen. Ook met die sport heeft
Sas van Gent een binding. De
ogen van Staf Martens glinsteren
als hij terugdenkt aan de Holland
Gymnasticshow. „Man, zo'n show
heb ik daarna nooit meer gezien.
De vereniging THOR bestond
honderd jaar en dat werd onder
meer gevierd met die show. Opge
voerd door de beste Nederlandse
turners en turnsters van toen."
Anthony van Assche is er als vijf
jarige begonnen. Staf Martens:
„Toen al kon je zien dat hij veel in
zijn mars had. Nu is het een top-
turner. Toch schitterend?"
Begin niet over het voetbal, want
dan raakt oud-voetballer Staf niet
uitgepraat. „Op voetbalgebied
was deze hal een voortrekker.
Zaalvoetbalcompetities en in 1986
was er het eerste soccertoernooi.
Zeventien jaar lang een succes
met geweldige duels." Maar ook
de Nederlandse Militaire Muziek
kapel speelde er. „Wij namen eve
nementen van dé Vlaanderenhal
over als die weer eens van eige
naar verwisselde en de hal een
tijdje dicht was. Die evenemen
ten konden niet meer afgezegd
worden en kwamen bij ons te
recht. Man, het was een geweldi
ge tijd. Ik weet zeker, zo'n sport
hal komt er nooit meer."
door Tom Scheele
TERNEUZEN - „Waarom hondenbe
lasting? Kattenbelasting bestaat
toch ook niet?" Laat de term 'hon-
dentax' vallen en menig hondenbe
zitter in Terneuzen krabt zich eens
flink achter de oren. Dat de lokale
WD-fractie nu eens goed wil uit
zoeken wat de gemeente met het
hondenbelastinggeld doet, stemt
de meeste baasjes tot tevreden
heid. Dat blijkt uit een rondgang
door de havenstad.
Hondeneigenaar Dick Geuze
denkt dat de hondenbelasting er
alleen maar is om geld te verdie
nen aan een liefhebberij van be
woners. Hij snapt niet waarom er
voor honden wel een tax is en
voor bijvoorbeeld katten niet.
„Het is hetzelfde als bij accijnzen
van alcohol en tabak. Het is iets
wat mensen graag hebben of ge
bruiken en dus verdient de over
heid er geld aan. Die belasting is
ook niet mis. Volgens mij betaal
ik rond de zestig euro. Zeker als je
meerdere honden hebt, loopt dat
flink in de kosten. Katten maken
net zo veel troep, hoor! En al dat
geld gaat echt niet alleen naar het
hondenbeleid."
Geuze staat niet alleen in zijn kri
tiek. Toch denkt niet iedereen dat
de hondenbelasting nutteloos is.
Lianne Spijkerman heeft een jack
russell. Zij denkt dat een tax er
voor zorgt dat mensen beter na
denken voordat ze een hond ne
men: „Zo'n belasting zorgt ervoor
dat mensen nog eens extra naden
ken, voordat ze een hond kopen.
En zolang er met die belasting
ook echt iets voor honden gedaan
wordt, is dat goed. Al ben ik er
niet zo zeker van dat dit ook echt
gebeurt."
Een steekproef onder hondenbe
zitters leerde gisteren dat nie
mand weet wat er met de tax ge
beurt. Als het aan de WD ligt,
komt hier verandering in en moet
het duidelijk zijn wat er binnen
komt aan belastingen en hoe de
gemeente dat geld inzet.
Baasjes weten niet wat er met hondenbelasting gebeurt, foto Peter Nicolai
