Het is heel naar om werkloos te zijn'
Steeds meer jongeren zitten werkloos thuis. i
Zijn ze de volgende verloren generatie? Ook in de
jaren '80 hadden de jongeren het bijzonder zwaar.
„Een aanpak is nu nodig."
10 VERDIEPING
JEUGDWERKLOOSHEID
GENERATIE 1980
'Na de militaire dienst was nergens werk te krijgen'
Wie: Nando te Riele (23)
Wat: werkloos, diploma mbo elektrotechniek
Waar: Apeldoorn
„Het is heel naar om werkloos te zijn. Dat ik
een bijstandsuitkering krijg, vind ik ook niet
fijn. Dit is gewoon niet de persoon die ik wil
zijn. In 2009 heb ik mijn diploma gehaald,
waarna ik in een kwekerij ben gaan werken.
Achteraf was dat misschien niet zo handig,
omdat ik daardoor geen ervaring in de elek
trotechniek heb opgedaan. Dat breekt me nu
op. Want als ik ergens solliciteer, ben ik niet
de enige. Sterker nog, laatst hadden er drie
honderd mensen gereageerd op een vacature.
Zonder werkervaring maak je dan geen schijn
van kans. Ik schrijf nu zo'n twaalf sollicitatie
brieven per week. Dat is verplicht, anders
krijg ik geen uitkering. Ik vind dat wel een
goede zaak, maar ik moet ook reageren op va
catures waarvan ik bij voorbaat al weet dat
het niks wordt. Als ze een 'topverkoper' zoe
ken, ben ik daar met mijn technische achter
grond echt niet geschikt voor.
Toch ga ik stug door. Voor mijn uitkering
moet ik ook twee dagen per week aan de slag
bij de openbare werken van de gemeente. Pa
pier prikken, verkeersborden wassen, dat
soort werk. Een baantje dat natuurlijk onder
mijn niveau is, maar ik doe het graag. Want
met thuiszitten schiet ik helemaal niks op.
Ik probeer ook nieuwe dingen te leren. Van
een vriend krijg ik nu een cursus heftruck rij
den. Je weet maar nooit wat het oplevert.
Maandag heb ik een sollicitatiegesprek bij
een slachterij in Apeldoorn, voor een tech-
nisch-administratieve functie. Daar heb ik
heel veel zin in. ik denk wel dat ik een kans
maak." foto Maarten Sprangh
Meer dan 150 sollicitatiebrieven moet Marcel
Gosselink (54) uit Vierakker de deur uit heb
ben gestuurd. Pas afgestudeerd in de journa
listiek, maar geen werkervaring: het regende
standaard afwijzingen. Gosselink had dubbel
pech, omdat hij na zijn studie eerst nog in mi
litaire dienst moest „Ik hoorde bij de lichting
'80. Toen al begon de werkloosheid toe te ne
men, maar het was nog veel erger toen ik er
veertien maanden later uitkwam", herinnert
Gosselink zich nog. Wat freelance werk, meer
zat er niet in. Op zijn 21ste dacht hij: dan
maar iets buiten mijn vakgebied oppakken.
Zo kwam hij bij chiptestfabrikant Rood Test-
house terecht, 's nachts in de productie. Daar
wist hij zich op te werken tot hoofd Voorlich
ting. „Inmiddels heb ik alweer twintig jaar
mijn eigen tekstbureau."
Werkloze jongeren demonstreren in 1982
tegen afschaffing van uitkeringen, foto ANP
