Toekomst van sprinter
Heijnen ligt buiten Zeeland MOS!! Hkt
De wonderbaarlijke triomf van Tom Leezer
34 SPORT
SCHAATSONCELUK
Marathonschaatser Erwin Mesu
wacht langdurige revalidatie na
zware valpartij op het ijs in Dronten.
door Len Wolters
BURGH-HAAMSTEDE - Zeeland heeft
er met Noah Heijnen een topatleet
in de dop bij. Afgelopen weekeinde
kwam hij in actie op het NK indoor
in Apeldoorn. De zeventienjarige in
woner van Burgh-Haamstede won
brons op de 200 meter bij de A-ju-
nioren. Op de 60 meter kwam hij
een duizendste tekort voor een po
diumplek.
Tot zijn tiende voetbalde Heijnen
bij DFS. Toen hing hij zijn voetbal
schoenen al aan de wilgen en be
sloot hij zich op atletiek te richt
ten. „Ik was niet bijster goed in
voetbal", vertelt Noah Heijnen in
zijn ouderlijkhuis in Burgh-
Haamstede. „Wel was ik altijd de
snelste van het veld. Een vreemde
overstap was het dan ook niet."
Afgelopen weekeinde liet Heijnen
weer eens zien dat hij een goede
keuze heeft gemaakt. Buiten zijn
derde en vierde plek liep hij op
beide afstanden ook een persoon
lijk record. Toch was hij niet hele
maal tevreden. „Op een duizend
ste seconde een podiumplek mis
lopen is zuur. Of je nou je p.r.
loopt of niet. Bij een NK is voor
mij de klassering het belangrijkst.
Bij een normale wedstrijd concen
treer ik me vooral op de tijd."
Op de 200 meter was Heijnen als
zesde geplaatst, op de 6o meter
als tweede. Op die afstand had hij
dan ook zijn zinnen opgezet. „De
zestig meter is mijn favoriete af
stand. Ik pak ook weieens de lan
gere afstanden mee, maar de zes
tig en honderd meter krijgen de
Noah Heijnen won op het NK brons op de 200 meter, foto Dirk Jan Gjeltema
hoogste prioriteit. Als je dan niet
op het podium komt, dan is dat
jammer."
Voor de Zeeuwse atleet was het
een extra drijfveer om alles op al
les te zetten op de 200 meter. Dat
was niet zonder resultaat. Hij
won brons. „Ik piekte op het juis
te moment. Het jaar ervoor werd
ik eerste bij de B-junioren. Maar
om het jaar erop dan brons te pak
ken tussen allemaal gasten van
een jaar ouder, dat is niet niks."
Heijnen komt uit voor het Zierik-
zeese Delta Sport, maar traint
niet meer bij de club. „Delta
Sport heeft mij qua trainingen
niets meer te bieden. Toch draag
ik nog altijd de clubkleuren, uit
respect voor de club waar alles be
gon."
De atleet krijgt bij Dynamica in
Middelburg nu privétraining van
Daan van Oosten en in Naaldwijk
van Thijs Ros van de atletiekunie.
„Ik train zo'n acht uur in de week
met steeds één dag rust er tussen.
Het is niet te doen om twee da
gen achterelkaar intensief te trai
nen. Er valt nog genoeg te verbete
ren aan mijn techniek. Ik ben niet
erg lenig. Daardoor ben ik blessu-
regevoelig. Gelukkig ben ik dit
jaar nog blessurevrij."
Heinen ziet zijn toekomst buiten
Zeeland liggen. „In Zeeland zijn
amper wedstrijden en de grote
verenigingen liggen vooral in de
Randstad. Om me verder te ont
wikkelen hoop ik over een jaar of
twee in die buurt te wonen. Nu is
dat nog niet haalbaar vanwege
school, maar over anderhalf jaar
hoop ik mijn vwo-diploma te ha
len. Dan vertrek ik. Het kan ook
zo zijn dat ik al eerder wegga."
De jonge atleet uit Burgh-Haam
stede hoopt daar zijn ambitie
waar te maken. „Ik hoop ooit op
een EK, WK of op de Olympische
Spelen te staan. Dat zal lastig wor
den vanwege de verscherpte eisen
van de bond. Een finaleplaats
moet haalbaar zijn, anders is deel
name uitgesloten. Daarom pro
beer ik een estafetteploeg op te
richten. Ik denk daarmee een gro
tere kans te hebben om voor mijn
land te mogen uitkomen."
zijn wonden
door René van Stee
MIDDELBURG - Erwin Mesu is de
komende zes weken veroordeeld
tot bankhangen bij zijn ouders in
Middelburg. Een vooruitzicht dat
de zwaar geblesseerde marathon
schaatser niet vrolijk stemt. „Een
beetje computeren, televisie kij
ken, twitteren, de boel bijhouden
op Facebook, m'n ploeggenoten
en m'n broer volgen en de eerste
dagen natuurlijk de mensen be
danken voor hun berichtjes en
hun beterschapswensen. Dat zal
het wel zo'n beetje zijn", zegt de
23-jarige Walchenaar een kleine
drie dagen na zijn zware valpartij
tijdens de KPN Driedaagse in
Dronten.
Na die herstelperiode volgt een re-
validatietraject dat vermoedelijk
vier maanden zal duren. Daar
door kan Mesu nu al een kruis
door zijn skeelerseizoen zetten.
Een hard gelag, stelt de onfortuin
lijke sporter. „Maar ik heb me er
inmiddels mee verzoend. De prog
nose is goed. Normaal gesproken
zal er volledig herstel optreden."
Het incident waarbij Mesu zijn
verwondingen opliep, gebeurde
zaterdagavond tijdens de afval-
koers. Hij werd meegesleept in
een massale valpartij, waarna een
ijzer van een andere rijder zich in
zijn dijbeen boorde. Er ontstond
daardoor een bijna horizontale
diepe wond met een lengte van
zo'n twintig centimeter, waarbij
een spier en het kapsel van een
spier volledig werden doorgesne
den. Eventjes werd gevreesd voor
een slagaderlijke bloeding. Dat
was niet zo. Operatief ingrijpen
in het Zwolse Sophiaziekenhuis
was desondanks meteen noodza
kelijk. De wond is gehecht met 28
metalen krammen. Die mogen er
over twee weken uit.
Mesu werd dinsdag ontslagen uit
het ziekenhuis. Na ruim drie da
gen kon hij thuis bij zijn ouders
voor het eerst weer onder de
douche. „Toen zag ik ook voor de
eerste keer de schade die was aan
gericht. Die was nog groter dan ik
had gedacht. Dat was wel even
schrikken. Ik heb nu nog geen ge
voel rond die wond. En dat loopt
door tot boven m'n knie. Deels
komt dit door de zwellingen,
maar waarschijnlijk ook doordat
de zenuwen nog niet goed func
tioneren. In het ziekenhuis is me
verteld dat alles wat los zat weer
netjes aan elkaar is gezet en dat
dit ook wel weer goed komt."
De komende zes weken mag Me
su zijn rechterbeen niet of nauwe
lijks belasten. De boel moet ech
ter wel in beweging blijven. Ter
bespoediging van het herstel gaat
zijn schaatsploeg Radson-Jinstal
op zoek naar een koude compres-
siesysteem, dat onder meer zwel
lingen beperkt. Daardoor hoopt
de Zeeuw enige tijd te winnen.
„Ik hoop dat ze erin slagen om
zo'n apparaat bij me thuis te krij
gen. Daarna moet ik weer vanaf
nul beginnen. Want alle spiermas
sa zal zijn verdwenen. In eerste in
stantie volgt er een normale reva
lidatie. Daarna begin ik aan een
sportrevalidatie op basis van een
trainingsprogramma. De fysio's
van Radson-Jinstal zijn daar al vol-
door Ad Pertijs
KUANTAN/NIJMEGEN - Tom Leezer
was blij dat hij gisteren na een kor
te solo in de tropisch natte zesde
etappe van de Tour de Langkawi
zijn armen juichend de lucht in kon
steken. „In het begin kon ik mijn
oor niet eens aanraken", schetst de
Blanco-renner de lange weg die hij
heeft moeten afleggen sinds zijn
zware val in de finale van de Om
loop van het Houtland op 19 sep
tember.
Leezer werd in het West-Vlaamse
Lichtervelde met diverse breuken
aan schouder en nek meer dood
dan levend van het asfalt getild.
„Die overwinning van vandaag
mag je daarom van mij gerust
wonderbaarlijk noemen", stelt de
27-jarige Westlander. „Enkele we
ken geleden moest ik eerst nog
maar eens wielrenner zien te wor
den. Toen wist ik niet dat ik hier
in de Tour de Langkawi zou kun
nen rijden."
Voor Blanco Pro Cycling is de
overwinning van Leezer in de Ma-
leise etappekoers niet zomaar de
tiende triomf van het seizoen. De
emotie van de terugkeer van een
verloren gewaande zoon spat er
aan alle kanten vanaf. Opmerke
lijk genoeg bij Leezer nog het
minst. „Ik was heel blij uiteraard
toen ik over de streep kwam,
maar voor het overige ben ik rus
tig gebleven. Ik had het allemaal
al een beetje afgesloten."
Zijn ploegmakkers maakten zich
de afgelopen vijf maanden meer
zorgen over zijn toekomst als ren
ner dan hij dat zelf deed. „Ik heb
me in het begin nooit gereali
seerd hoe erg het was. Van de eer
ste dagen weet ik sowieso niets
meer en dat de doctoren me daar
na vertelden hoe onzeker mijn si
tuatie was, is kennelijk niet tot
me doorgedrongen."
Het had volgens hem een voor
deel: „Ik heb nooit zo diep in de
put gezeten. Ik keek alleen maar
naar het traject dat voor me lag.
Van half dood en half invalide in
je bed liggen, ging het elke dag
een stukje beter. De eerste keer je
zelf weer kunnen wassen. De eer
ste keer met de hond gaan wande
len. Tot dit."
Tot eind januari was hij op de
fiets meer aan het revalideren dan
trainen. „Mijn schouder is nog
niet helemaal in orde, maar ik kan
er mee koersen." De laatste we
ken ging het plots hard. Hij koer
ste op Mallorca en in de Algarve.
Gewoon ook weer in de sprint-
trein, waarmee hij in Lichtervelde
zo hard was gecrasht.
„Bang ben ik nooit geweest. Als je
in zo'n finale echt gefocust bent
op wat je moet doen, is er geen
ruimte voor angst." Nadat hij op
Langkawi een paar zijn werk had
gedaan voor Theo Bos, mocht
Leezer gisteren voor zijn eigen
kans rijden omdat de sprinter
ziek uit de koers is gestapt. Na en
kele mislukte pogingen, lukte het
de Blanco-renner om veertig kilo
meter voor de streep met een
groep voorop te raken. In de laat
ste zeven kilometer schudde hij
iedereen van zich af en kon hij -
pijnlijke schouder of niet - laten
zien dat al weer veel meer kan
dan zijn oor aanraken.
Tijdens het WK wielrennen, vo
rig jaar september in Zuid-Lim
burg, is door bezoekers 29 mil
joen euro in de regio uitgegeven.
In totaal was het evenement goed
voor 130.000 unieke bezoekers, on
der wie opvallend weinig buiten
landers. De provincie en de orga
nisatie zijn niettemin dik tevre
den en spreken van een succes.
Tom Leezer