Van Norden dit keer
wel als eerste binnen
De tweede editie van de Trail
by the Sea is een ware
slijtageslag voor de lopers.
10 SPORT
TRAIL BY THE SEA
MA
door Mitchell Minnaard
RENESSE - Pascal van Norden
schreef zondag de tweede editie
van de Trail by the Sea op zijn
naam. Vorig jaar eindigde hij nog
op de tweede plaats net achter
Middelburger Sébastièn Schlette-
rer. Bij de vrouwen was Irene Kin-
negim uit Den Haag de concur
rentie de baas.
De twee atleten uit Zuid-Holland
werden vooraf al gezien als kans
hebbers voor de titel. Ook van de
Zeeuwen Erwin Harmes en de ge
broeders Alwin en Perry Vermeu
len werd veel verwacht. Zij moes
ten echter alledrie afhaken. Daar
door kon Van Norden relatief ge
makkelijk en onbedreigd alleen
naar de finish lopen.
„De gehele wedstrijd liep ik sa
men met Ralph Apeldoorn. Toen
we over een bruggetje liepen ging
hij door zijn rug, waardoor hij
niet meer in staat was om mij te
volgen", keek de winnaar terug
op de wedstrijd. Van Norden leg
de de 38 kilometer af in 2.46.57
uur. Apeldoorn kwam uiteinde
lijk als vierde over de finish.
Kinnegim bleek met een tijd van
3.18.06 veel sterker dan haar con
currenten. De nummer twee,
Chantal van der Geest, kwam
ruim twintig minuten later bin
nen. De winnares bleef rustig on
der haar uitstekende prestatie.
„Het is de eerste keer dat ik een
trail loop. Ik doe normaliter mee
aan triatlons. Ik had dan ook echt
geen idee hoe de wedstrijd eruit
zou zien", blikte Kinnegim terug.
„Ik dacht: Zeeland is nog vrij vlak.
Totdat ik de eerste tien kilometer
achter de rug had. Waar halen ze
opeens al die duinen en heuvels
vandaan?", vroeg de atlete zich na
afloop af.
Juist die heuvels en die duinen la
gen de snelste loper van de dag
goed. „Ik ben zelf bokser geweest,
dus ik heb veel aan intervaltrai-
ning gedaan", gaf Van Norden
zelf de reden voor zijn goede op
treden aan. D^rnaast is hij niet
een van de langste atleten uit het
deelnemersveld. „Dat is op zo'n
lastig traject in je voordeel. Je
bent dan erg wendbaar. Zo kan ik
snel draaien op lastige punten."
Kinnegim had wat meer moeite
met het parkoers. Dat je niet al
leen naar de grond, maar ook
voor je moet kijken, vond ze naar
eigen zeggen lastig. Dit maakte
het niet alleen fysiek, maar ook
mentaal zwaar. „Soms zat ik er
echt helemaal doorheen. Het
geeft dan gewoon een kick als je
daarna toch gewoon verder kan",
keek de snelste vrouw tevreden te
rug op haar prestatie.
Bij de categorieën boven de vijftig
jaar waren de Zeeuwen succesvol.
Bij de mannen was Nap Hage uit
Poortvliet met een tijd van 3.11.19
de snelste vijftigplusser, bij de
vrouwen was Anita Joziasse
(3.39.52) uit Goes de snelste deel
neemster. Van alle vijfhonderd op
gegeven deelnemers kwamen er
maar 359 in aanmerking voor een
medaille.
Zwaar parkoers v
Dik ingepakt tegen de kou gaan de deelnemers van start op het strand
van Renesse.
Pascal van Norden (links) loopt samen met Ralph Apeldoorn aan kop in de Boswachterij van Westenschouwen. Van Norden zoi
Even op adem komen bij de drankpost.
door Mitchell Minnaard
RENESSE - De deelnemers aan de
tweede editie van de Trail by the
Sea kwamen één voor één over de
finish. Zuchtend en puffend pas
seerden ze de eindstreep in Renes
se, na een slijtageslag van 38 kilo
meter langs de Schouwse kust.
Ondanks de loodzware omstan
digheden waren de atleten na af
loop lovend over het zware par
koers.
Johnny Ravia uit Zierikzee, die
als eerste Zeeuw over de finish
kwam en na afloop even de tijd
nodig had om op adem én tempe
ratuur te komen, had er van geno
ten. „Een trail moet zwaar zijn.
Dit parkoers is erg gevarieerd en
dat maakt de wedstrijd juist leuk
en spannend", zei de nummer
vijf in de wedstrijd na een warme
douche.
Het parkoers van de Trail by the
Sea werd speciaal voor de tweede
editie wat verzwaard. Vorig jaar
was er van de kant van gerenom
meerde trailrunners nog wat com
mentaar op de route. Deze zou
wat te soft zijn geweest. Vooral
aan het einde van de wedstrijd
zouden er te veel rechte stukken
in het traject zitten. Dit jaar past-
te de organisatie van de hardloop
wedstrijd op Schouwen de route
dus wat aan. Zo lag er dit keer een
bunker op de route en moesten
de deelnemers met handen en
voeten bovenaan een steile hel
ling zien te komen. Iets wat tot
veel positieve reacties leidde in
het deelnemersveld.
Ook tweede Zeeuw Wouter van
Caspel, die als zesde loper de fi
nishlijn passeerde, was overwe
gend positief. „Als je boven op
een heuvel staat, dan moet je
soms gewoon even de tijd nemen
om van het uitzicht te genieten."
Toch waren het na afloop niet al
leen maar blije gezichten. Zo
moest Wim van Sparrentak na on
geveer 26 kilometer de handdoek
in de ring gooien. „Ik had de
week voorafgaand aan dit evene
ment al wat last van mijn teen",