Kloosterzande heeft
dit jaar brede school
ZEEUWS-VLAANDEREN 27
Liza Steijaert-de Kramer viert honderdste verjaardag
Eerder dan ze dacht, verhuisde Iris
Persijn deze week weer naar Zeeuws-
Vlaanderen, maar of ze er lang blijft?
Ik ben nu wel weg uit
Gent, maar ik sluit niet uit
dat ik er ooit terugkeer
F-
ZATERDAG 23 FEBRUARI 2013
is vertrouwd maar anders
KLOOSTERZANDE - Basisschool Ter
Duinen in Kloosterzande is eind dit
jaar omgebouwd tot een brede
school, waarin naast kinderopvang
ook de Sandeschool en de biblio
theek komen. Met de verbouwing
is ruim 593.000 euro gemoeid.
Scholengroep LeerTij is al een tijd
je bezig om in Kloosterzande te
komen tot een brede school, me
de met het oog op het dalende
aantal basisscholieren. Klooster
zande heeft straks te weinig kin
deren om nog twee scholen volle
dig te bevolken. Een brede school
met bibliotheek en kinderopvang
biedt de leerlingen, leerkrachten
en dus ook ouders meer mogelijk
heden.
Ter Duinen wordt uitgebreid met
één lokaal, tot een totaal aantal
van dertien lokalen. De kinderop
vang krijgt meer ruimte en er
moet ook plek worden gemaakt
voor de bibliotheek. Dit gaat ten
koste van het bestaande speelter
rein. Om toch genoeg speelruim
te te houden, wordt de bij Ter
Duinen gelegen groensingel erbij
getrokken.
De Sandeschool wordt een dorps
huis ter vervanging van het bouw
kundig slechte gebouw Rozenhof.
door Wilma Valk
BRESKENS - Samen met haar twee
dochters en zoon genoot Liza
Steijaert-de Kramer gisteren van
alle belangstelling tijdens een
drukbezochte receptie ter gelegen
heid van haar honderdste verjaar
dag in woonzorgcentrum Hooge
Platen in Breskens.
Of ze iedereen nog wel herkende,
was niet zo belangrijk. Het was
duidelijk dat ze alle felicitaties en
presentjes erg op prijs stelde.
Liza is geboren op Sasput en daar
bleef ze ook na haar trouwen wo
nen. Later verhuisde het echtpaar
naar Schoondijke. De laatste jaren
woont ze naar volle tevredenheid
in woonzorgcentrum Hooge Pla
ten.
Liza Steijaert-de Kramer genoot van alle aandacht tijdens de receptie ter
gelegenheid van haar honderdste verjaardag, foto Mark Neelemans
door René Hoonhorst
CENT - Iris Persijn (22) wist van
jongs af dat ze niet haar hele le
ven in Nederland zou blijven.
Niet dat ze per se moet emigre
ren, maar ze wil in elk geval le
venservaring opdoen in andere de
len van de wereld.
Na het doorlopen van het vwo
aan scholengemeenschap De Re
de in Terneuzen ging Iris op ont-
wikkelingsreis met de scouting:
helpen bij de bouw van een huis
en de installatie van een water
pomp. Daarna begon ze aan de
studie sociologie in Gent. „Ik wil
de altijd al naar Gent: buitenland
en toch dichtbij, vertrouwd en
toch anders."
Die studie rondde ze vorig jaar
succesvol af, maar dat was geen re
den om spoorslags terug naar
'huis' te gaan. De kans om als afge
studeerd sociologe in Zeeuws-
Vlaanderen werk te vinden, lijkt
tenslotte een stuk kleiner dan een
passende baan in de agglomeratie
Gent. Sinds de "nazomer werkt
Iris aan een onderzoek naar de car
rièremobiliteit van afgestudeerde
Vlaamse universiteitsgangers.
Ze geeft direct toe dat het niet
haar ideale baan is. „Het is me te
individualistisch en te theore
tisch. Ik zou liever een onderzoek
doen met en over mensen. Maar
goed, ik ben niet mijn eigen op
drachtgever." Iris voelt sowieso
(nog) niet zoveel voor een car
rière als onderzoeker of weten
schapper. „Niet dat ik die moge
lijkheden voor later definitief wil
uitsluiten. Maar een hoogleraar
Aan de Schelde, vlakbij de Sint Pie
tersabdij op het gelijknamige
plein, voelde Iris Persijn zich vanaf
dag één thuis. „Ik zou niets nega
tiefs over Gent weten te zeggen."
foto Peter Nicolai
moet ook levenservaring hebben,
iets van de wereld gezien hebben.
Verder studeren, kan altijd nog. Ik
wil eerst de praktijk in."
Mocht ze verder studeren dan is
Gent zeker weer een optie. Want
de Arteveldestad is buitenland én
zeer vertrouwd. Iris is geboren en
getogen in Spui, een buurtschap
aan de Bronkreek, een aftakking
van de Otheense Kreek, die op
zijn beurt weer in de Westerschel-
de stroomt. Diezelfde Schelde, in
Gent door de Vlamingen aange
duid als Benedenschelde, kabbelt
in Gent voorbij Iris' deur. „Het is
al mooi dat ik vanaf mijn balkon
op een rivier kijk. Dat het de
Schelde is, maakt het nog leuker."
Op die Schelde, honderd meter
van haar voördeur verwijderd,
ligt 'de boot', Iris' stamkroeg. Aan
een tafeltje op Babbel Knabbel
Kaffee De Planck, zoals de boot of
ficieel heet, kan ze 'echt geen na
delen' van Gent, opnoemen.
„Gent heeft gewoon alles. Een
prachtige stad met veel histori
sche gebouwen met een centrum
waar alle voorzieningen en uit
gaansgelegenheden op loopaf
stand van elkaar liggen. De men
sen zijn aardig, er zijn winkels te
kust en te keur en cafés en restau
rants naar ieders smaak."
Lopend naar het Sint Pietersplein
komt ze op één nadeel van het le
ven in België. „Boodschappen zijn
duurder dan in Nederland." Daar
staat tegenover dat uitgaan - en
welke student doet dat niet graag
- minder duur is. In dik vier jaar
tijd heeft Iris ook nog niet één ver
velend incident meegemaakt in
Iris Persijn
het uitgaansleven. Vlamingen
zijn over het algemeen wat welle
vender en voorkomender. Ze spre
ken elkaar vaak met u aan. „Ik heb
daar nooit zo bij stilgestaan. Zelf
ben ik wat directer, maar ik heb
er geen moeite mee om me aan te
passen."
Het cliché dat universiteiten in
België schoolser en gedisciplineer-
der en dat je er meer moet stam
pen, onderschrijft ze. „Je moet
veel uit je hoofd leren. Januari is
echt een maand waarin je con
stant aan het stampen bent, heel
zwaar. Maar ik ben nu toch wel
heel blij dat ik al die kennis in
mijn hoofd heb opgeslagen."
Zeeuws-Vlaamse zaken heeft Iris
de afgelopen 4,5 jaar niet gemist.
„Dat is ook niet gek. Niet alleen
omdat Terneuzen niet ver is,
maar ook omdat ik veel weekein
den terug was. Ook al voor een
bijbaantje in de horeca."
Dat bijbaantje in de bediening bij
Westbeer pakte ze deze week on
verwachts weer op. Want Iris is
sinds een paar dagen niet meer
'van uus', maar 'trug tuus'. Ze wil
de uiteindelijk het droge weten
schappelijk onderzoek geen paar
jaar voortzetten. „En een baan
zoeken kan ik ook vanuit Terneu
zen, waar ik ook kan samenwo
nen met mijn vriend."
Haar reisidealen heeft ze niet op
gegeven. Vriend Sam weet dat ze
ooit naar Peru gaan. „Ik weet niet
precies waarom, maar Peru staat
voor mij voor een heel andere we
reld die ik gezien moet hebben."
En Gent heeft Iris zeker niet uit
haar hoofd gezet. Het is zeker een
kandidaatstad voor een vaste
baan. „En bij de Vreemdelingen
dienst in het gemeentehuis hangt
een groot portret van me als
'vreemdelinge' in Gent. Blijf ik er
toch een beetje wonen!"
