Twee weken geleden nam ze officieel afscheid, maar dat is
voor Karla Peijs geen reden het de rest van de maand rustig
aan te doen. „Ik ben commissaris tot 1 maart. Er zijn nog on
derdelen van de nieuwe politieorganisatie binnen te halen."
2 SPECTRUM
'Ik begrijp de afkeer van J
door Ben Jansen
Op haar bureau staat de aanlei
ding voor wat ze als haar diep
ste vernedering heeft ervaren:
een welgevulde fruitschaal.
RTL Nieuws concludeerde een
jaar geleden uit opgevraagde
bonnetjes dat de commissaris
van de koningin in Zeeland op kosten van de pro
vincie fruit voor zichzelf aanschafte. Een onjuiste
beschuldiging, veroorzaakt door de onhandige ma
nier waarop bij de provincie de kosten werden ge
boekt van het fruit waaruit bezoek dat tussen de
middag een broodje mee-eet een keus kan maken.
RTL Nieuws rectificeerde na enig aandringen, maar
het kwaad was al geschied. Karla Peijs werd het
mikpunt in veelal anonieme reacties op het inter
net en haar kleinkinderen werden door klasgenoot
jes op school geplaagd met de fruitconsumptie van
hun oma. Ze voelt zich er nog steeds intens door ge
krenkt. „Alsof ik werkelijk naar huis ga met een zak
je appels en peren die door de provincie zijn be
taald. Kom nou! En wat ik nog het ergste vond: er
waren ook volop negatieve reacties van Zeeuwen
bij. Ik had gehoopt dat die toch beter zouden we
ten. Toen heb ik gedacht: wat heb ik hier nu die ja
ren zitten doen."
Zes jaar geleden vond u Zeeland wel een stoere provin
cie. Hoe is dat nu? -
„Aan die opvatting is niets veranderd. De Zeeuwen
zijn voor mij niet door het ijs gezakt. Ik vind Zeeuw
en nog steeds onafhankelijk en fier. Een prima volk.
Het is alleen zo zonde dat Zeeuws-Vlamingen zich
zelf altijd als een Calimero neerzetten. Het zijn in
feite hele vrolijke mensen, maar ze hebben altijd
wel het gevoel van wij en zij. Dat is nergens voor
nodig, want het is een prachtig land. Kijk eens naar
de ontwikkelingen aan de West-Zeeuws-Vlaamse
kust, kijk eens naar de Kanaalzone. Zeeland gaat
straks qua welvaart drijven op Zeeuws-Vlaanderen.
De provincie heeft er ook ongelofelijk veel in geïn
vesteerd. Ik heb me er wel eens over verbaasd dat
de rest van Zeeland daar nooit tegen geprotesteerd
heeft. Er is geen reden voor Zeeuws-Vlamingen om
te klagen."
Ze moeten wel altijd tol betalen om ih de rest van Neder
land te komen.
„Ik heb nooit goed begrepen waarom de Zeeuws-
Vlamingen zo gefixeerd zijn op een tolvrije Wester-
scheldetunnel. Ze stellen zich in Zeeuws-Vlaande
ren de hemel voor als de tol zou worden afgeschaft.
Maar ik hou m'n hart vast. Wanneer de tunnel gra
tis is, komt heel Zeeuws-Vlaanderen op Walcheren
boodschappen doen, met alle gevolgen van dien
voor de Zeeuws-Vlaamse middenstand. Dat zal uit
eindelijk het hele gebied leegtrekken. Ik denk dat
de beste bescherming voor Zeeuws Vlaanderen voor
lopig een toltunnel is. En vergeet even niet: we heb
ben als provincie de tunnel van het Rijk overgeno
men. Dat moet wel worden betaald uit de tolop-
brengsten. En die tot is ook nodig voor de aanleg
van de Sluiskiltunnel."
U hebt de Zeeuwen niet van hun ontpoldersyndroom
kunnen genezen.
„Tja, da's waar. Maar ik kan het de Zeeuwen niet
kwalijk nemen dat ze een hekel hebben aan zout
water op vruchtbare grond. Het is lastig voor een re
gering die daar afspraken over heeft gemaakt. We
hebben bij de herdenking van de Ramp al die vrese
lijke verhalen weer gehoord. Daar krijg je tranen
van in je ogen. Dan besef je hoe diep die aversie te
gen ontpoldering zit. Als Zeeuwen zout water op
hun grond zien komen,-dan gebeurt er wat in hun
hoofden. Ik ben de afgelopen jaren de afkeer van
ontpoldering bij veel Zeeuwen beter gaan begrij
pen. Mensen hechten nu eenmaal aan grond, zeker
wanneer die generaties lang in de familie is ge
weest. Ik snap dat het verschil maakt of landbouw
grond moet worden opgegeven voor veiligheid, wo
ningbouw, wegen en industrieterreinen of dat er na
tuur op wordt aangelegd. En zeker als het zoute na
tuur is, want dat betekent dat de zee binnenkomt.
Zout water toelaten op vruchtbare landbouwgrond
is voor een groot deel van de Zeeuwse bevolking on
bestaanbaar. Dan ga je een dijk doorsteken en dat
hoort nu eenmaal niet."
Zes jaar geleden vond u Zeeland nogal afwezig in Den
Haag. Is dat veranderd?
Ja, nou en of. We hebben twee fantastische lobbyis
ten. In Den Haag en in Brussel. -Vroeger hadden we
geen idee wat er speelde in Den Haag en moesten
we elke dag op de agenda van de Tweede Kamer kij
ken om te zien of iets aan de orde was dat voor Zee
land van belang kon zijn. Dan ben je altijd te laat.
Het is een hele wijze beslissing geweest dat we die
twee mannen op pad gestuurd hebben. En we zijn
foto's Lex de Meester