Ajax richt vizier snel op ADO Zeeuws trio op weg naar de top 1 Bekeravontuur Groene Ster I 34 SPORT AJAX-MEIDEN door Geert Langendorff AMSTERDAM - Achter gesloten deu ren verwerkte de selectie van Ajax vrijdagmiddag de uitschakeling in de Europa League door Steaua Boe karest. Een klein etmaal na het ne men van de laatste strafschop wil de de technische staf nog eenmaal terugkomen op het uiterst teleur stellende optreden. Morgen moet blijken hoe zeer de klap nadreunt, als ADO Den Haag op bezoek komt in De Arena. Als de nabespreking in vergelijk bare omstandigheden plaatshad als de aftocht uit de National Are na, dan heerste er geen juichstem ming. Donderdagnacht liepen de spelers van Ajax met strakke ge zichten en bloeddoorlopen ogen door de catacomben. Niemand wees de verloren penal tyserie aan als pijnpunt. Schaam te over eigen tekortkomingen overheerste. Niklas Moisander ver woordde de ergernis over het ver spelen van een uitgelezen moge lijkheid op een dubbele confronta tie met Chelsea scherp. De Fin miste één van de strafschoppen, verontschuldigde zich daarvoor, maar stoorde zich vooral aan het weinig verheffende optreden van Ajax bij het eerste doelpunt van Steaua, in de reguliere speeltijd. „Zo'n moment mag je niet overko men." Daarmee doelde hij op een inschattingsfout van Ricardo van Rhijn. De rechtsback liet zich ver rassen door een crosspass over een meter of zestig. Iasmin Lato- vlevici kon de bal zonder enige weerstand controleren en over de uitgekomen doelman Kenneth Vermeer tikken. „Dit doet heel veel pijn", verzuchtte Moisander. „Zeker als je weet, dat de volgen de tegenstander Chelsea zou zijn geweest." De centrale verdediger wees eveneens op het gebrek aan impulsen van de voorhoede. „We hadden maar één uitdoelpunt no dig, maar creëerden veel te wei nig." Captain Siem de Jong kwam tot dezelfde conclusie, nadat hij zich eerst had ondergedompeld in zelfverwijt. „Die tweede goal, een geweldig schot (van Vlad Chi- riches), was mijn fout. Ik liet hem schieten." Een afwachtende houding, ingege ven door de 2-0-zege van een week eerder, lag daar volgens hem niet aan ten grondslag. „Op hun helft waren we vaak iets te slordig. We kwamen er soms doorheen, maar het laatste stukje lukte net niet. En toch kregen we een paar heel grote kansen." Het onvermogen die te benutten, zorg de bij hem voor de meeste hoofd pijn. „Ajax maakt vrijwel altijd een goal. En tegen Steaua hoefde er maar één in. De tussenstand van 2-0 in hun voordeel zorgde niet voor angst. We hebben ge noeg vertrouwen in onszelf om te blijven geloven in een treffer in dit soort wedstrijden. Dit is denk ik een van de grootste teleurstel lingen uit mijn carrière. Thuis goed spelen en dan zoiets." Minder spraakzaam was Christi an Eriksen, die vroeg in de wed strijd de handen voor de ogen sloeg na het verprutsen van een enorme kans. De Deen kon een hoek uitkiezen, maar mikte op de rug van een tegenstander. „Ik ben erg ontevreden over hoe het ging. Aardig voetballen brengt je niets als je geen doelpunten maakt. We moeten snel reflecteren op dit duel en dan vooruit. In dat op zicht is het erg lekker dat de ont moeting met ADO zo snel komt." Toby Alderweireld kwam direct na afloop met een scherpe analy se. De verdediger, die als een van de weinige Ajacieden kon terug kijken op een sterk optreden, wees voorzichtig op de mentale gesteldheid van zijn ploeggeno ten. „We kregen kansen en zeker in de verlenging moesten we er eentje inprikken. Als je iets koel- bloediger bent, ga je een ronde verder. Laten we ons snel richten op ADO. Als je daar punten ver speelt, maak je het nog veel er ger." Zoals het een aanvoerder be taamt, sprak De Jong ook de hoop uit het competitieduel met ADO te benutten om de woede op een positieve manier te kanaliseren. „Ik heb het gevoel dat Ajax daar iets recht wil zetten. Dat neemt niet weg dat we het aan ons zelf te danken hebben dat we straks niet tegen Chelsea spelen." Trai ner Frank de Boer, het meest sik keneurig van allemaal, beaamde dit. „Individuele fouten werden genadeloos afgestraft. Dit lag aan ons." Terug op De Toekomst over heerste de teleurstelling nog steeds, al bood de coach zijn ploeg nieuwe perspectieven. „Nu moeten we ons focussen op de twee overgebleven doelen: het kampioenschap en de beker." Sharona Tieleman Jessie Eikenhout Sylvana Tieleman Vorig jaar voetbalden ze nog hun wedstrijdjes op de Zeeuwse vel den. Dit seizoen ziet het leven van de Terneuzense tweeling Sharona en Sylvana Tieleman en Jessie Eikenhout uit Middelburg er totaal anders uit. Het trio trad tot toe het talenten team van het Centrum voor Topsport en Onderwijs (CTO) Amsterdam dat nauw sa menwerkt met Ajax. Zij worden klaarge stoomd voor het grote werk. Met wellicht Ajax, dat speelt in de Nederlands-Belgische BeNeLeague, als eindstation. In hun nog prille voetballoopbaan beleef den de Zeeuwse talenten vorige maand in Amsterdamse dienst al meteen hun groot ste avontuur. In het kader van het uitwisse lingsprogramma KNVB Clublinking reisden zij af naar India. Doel van die achtdaagse trip naar de metropool Mumbai en het zui delijker gelegen Kolhapur was om kennis te maken met mensen - en hun leefsituatie - in een ontwikkelingsland en de thema's die daar spelen. Via het lokale welzijnsproject Magic Bus gaf het Amsterdamse team ook drie jeugdvoetbalclinics. En er werd twee keer gevoetbald tegen het Indiase vrouwen elftal. Het drietal is nog altijd vol van de reis naar Azië. „Een cultuurschok", noemt rechterver- dedigster Jessie (16) haar kennismaking met India. „Het contrast tussen de enorme rijk dom en afgrijselijke armoede is er enorm." Mensen die hun behoefte op straat deden, sloppenwijken waar geen enkele luxe van sa nitair of stroom viel te ontdekken en oude vrouwen die louter bedekt met een deken tje op straat lagen te slapen maakten diepe indruk. Ook de benauwde muffe lucht in Mumbai greep het drietal naar de keel. En ze mochten er in verband met de veiligheid niet zo maar over straat lopen. Positieve indrukken waren er uiteraard ook. Linkeraanvalster Sharona (17): „Ik heb zel den zulke schattige kinderen meegemaakt." Rechteraanvalster Sylvana: „Het plezier dat ze uitstraalden, echt geweldig." „En de dank baarheid die zij toonde na afloop van zoiets simpels als een voetbalclinic. Hartverwar mend", voegt Jessie er aan toe. Het besef bij de Zeeuwse voetbalmeiden dat hun inspanningen slechts een druppel op een gloeiende plaat waren, is er terdege. An derzijds zorgt Magic Bus ervoor dat inmid dels 250.000 kinderen in tien staten en twin tig districten met behulp van 8.000 vrijwilli gers - van wie het grootste deel is gerekrute erd uit voormalige deelnemers aan Magie Bus - in India een iets beter leven krijgen. Op een bevolking van ruim een miljard mensen zijn die aantallen gering. „Maar te gelijkertijd gebeurt er toch iets. Ik ben heel blij dat ik daar een kleine bijdrage aan heb mogen leveren", stelt Sharona. En het is al lerminst uit het oog uit het hart. Zo is het onder meer de bedoeling dat voetbalspullen vanuit Amsterdam voortaan in India te rechtkomen. Ook de duels tegen de Indiase vrouwen wa ren hoogtepunten. Voor de eerste wedstrijd in het voetbalgekke Kolhapur, een stad van ruim een half miljoen inwoners, kwamen liefst 30.000 toeschouwers opdraven. Die za ten op het kale beton. Vanuit torens rond om het stadion keken ook ettelijke duizen den mensen toe. Jessie: „Dan merk je met een dat er voor die arme mensen weinig valt te beleven. De stad stond volledig op stelten. De kinderen waren voor die wed strijd vrij van school. En vrouwen mochten gratis naar binnen. Zo'n tienduizend man kon er zelfs niet in." Het bleek al snel dat India ook op voetbalge- bied een ontwikkelingsland is. Op een gras mat die meer weg had van beton wonnen de Amsterdamse meiden met 2-0. Sylvana scoorde de tweede treffer. Daardoor was zij meteen een beroemdheid. Op de voorpagi na's van de lokale kranten kwamen de pres taties van het Nederlandse gezelschap uitge breid aan bod. Het talententeam kreeg als blijk van waardering een trofee. Na afloop van de wedstrijd was er een diner in het sprookjesachtig paleis van de maharadja van Kolhapur. „Onvoorstelbaar. Zoveel rijk dom had ik nog nooit gezien", toont Sylva na zich nog altijd onder de indruk. De tweede wedstrijd ging met 1-0 verloren. „Volgens verwachting", zegt een lachende Sharona. „Dit was vooraf al aangekondigd. De scheids was echt superpartijdig. Hij zat bij India in het hotel. En hij reisde zelfs mee met hun bus. Dat gebeurt dus ook." Bij terugkomst in Nederland ging het gezelschap al gauw over tot de orde van de dag. Na ruim zeven maanden hebben Sharona, Sylvana en Jessie hun draai in Amsterdam ruimschoots gevonden. De overgang was groot. Van de veilige omge ving thuis belandden de Zeeuwse talenten in de hoofdstad om fulltime te trainen, voet ballen, wonen en studeren. „Een reuze- stap", vertelt Jessie daarover in de gemeen schappelijke keuken van de flat in Osdorp door Maurice Steketee De selectie van Ajax verlaat teleurgesteld het veld. Voorop Siem de Jong. De Amsterdammers namen in Roemenië de strafschoppen slechter dan Steaua Boekarest, foto Olaf Kraak/ANP LICHTENVOORDE - De zaalvoetbal- lers van Groene Ster ontpopten zich dit seizoen tot heuse cupfigh- ters. Na de stunt in de vorige beker ronde tegen eredivisieploeg Leek ster Eagles lagen er vrijdagavond opnieuw kansen om te stunten te gen een ploeg die op het hoogste niveau van Nederland acteert. Dit keer was LZV Kuypers de tegen stander, de nummer zeven van de eredivisie. De Vlissingers hadden het betere van het spel, creëerden kans op kans, maar keerden uitein delijk met lege handen terug uit Lichtenvoorde. De thuisploeg was koelbloediger in de afwerking en won met 4-1. Coach Angelo Geelhoed van Groe ne Ster baalde na afloop stevig. „We speelden een hele sterke wedstrijd. Het publiek, de scheids rechter en ook de tegenstander; ze vonden allemaal dat wij de be tere ploeg waren. Het was een on nodige nederlaag." Vanaf het eerste fluitsignaal was Groene Ster, dat aangemoedigd werd door zo'n veertig meegereis de fans, de bovenliggende partij. De Vlissingers creëerden volgens Geelhoed tien open kansen, maar het veldoverwicht werd niet om gezet in een voorsprong. LZV Kuy pers kwam er nauwelijks aan te pas, leunde op de verdediging en d

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2013 | | pagina 34