ZONZ biedt schaduw
op zomerse dagen
Helder zicht met
tafelventilatiesysteem
Q
O
O
2
S
vn
ril
I
2 WONEN
EP
Ctl
al
„Niemand in Sluis woont zo mooi als wij." Met een weids
armgebaar toont Jan Vinke het uitzicht vanuit het penthou
se van het appartementengebouw waar hij en zijn vrouw
Marijke sinds vijf maanden wonen. „We zijn in het verle
den vaak verhuisd, maar hier gaan we niet meer weg."
EP
Geïnspireerd door
de zeilsport
biedt ZONZ
Sunsails zonne
zeilen en scha4-
duwdoeken.
Zomerse hitte
en intens zonlicht worden door
deze zonwering veranderd in
een aangename temperatuur en
verzachtend licht. De schaduw-
brengers kunnen zorgen voor
veel vierkante meters schaduw.
Ook beschermen ze tot 95 pro
cent tegen UV-straling en voe
gen bovendien sfeer toe aan de
buitenomgeving van een wo
ning. De zonnezeilen en scha-
duwdoeken zijn weer- en wind-
bestendig. De doeken zijn voor
zien van een antischimmel- en
vuilwerende coating. Ze kunnen
van maart tot en met september
buiten blijven hangen. De zeilen
zijn met een kliksysteem te be
vestigen aan gevel, schuur of pa
len. Mocht er een bui vallen dan
is dat geen probleem. De zonne
zeilen zijn waterdicht en om wa
terzakken te voorkomen wordt
aangeraden ze schuin op te han
gen. Bestellen via www.zonz.nl
Siemens presenteert
een plat, negentig cen
timeter lang systeem
voor de afvoer van
kookluchten: het ver
zonken tafelventilatie
systeem. De ventilatie
komt tevoorschijn als er gekookt
wordt en verdwijnt na afloop
weer in het werkblad, waardoor
het letterlijk onzichtbaar wordt.
Het systeem is handig voor een
kookeiland en biedt meer moge
lijkheden voor de opstelling van
de keuken. De open ruimte in de
keuken wordt niet onderbroken
omdat het apparaat letterlijk on
zichtbaar is wanneer het niet
wordt gebruikt. De roestvrijstalen
constructie wordt achter de kook
plaat in het werkblad bevestigd.
Het apparaat komt tevoorschijn
zodra het wordt ingeschakeld met
een druk op de touchcontrol op
het glazen paneel aan de bovenzij
de. De ventilatie is voorzien van
drie niveaus: de normale stand en
twee turbostanden met een maxi
mum vermogen van achthonderd
kubieke meter per uur. Een reeks
LED-lampen over de hele lengte
verlicht de hele kookplaat.
LU
u
In de woonkamer ligt
Sluis aan je voeten
door Martijn de Koning
De cirkel is rond, vindt Marijke
Vinke. Ze werd geboren in Sluis
en nu woont ze er, na omzwer
vingen via Hengstdijk, Klooster-
zande, nog eens Hengstdijk,
Retranchement en Cadzand, op
nieuw. „Maar Jan wilde heel
graag mee, hoor", haast ze zich te vertellen.
„Mensen denken wel eens dat hij mee moest
van mij. Daar is geen sprake van." Haar echtge
noot, afkomstig uit Hengstdijk, knikt bevesti
gend. „Het is heerlijk om vlakbij de kust te wo
nen. We vinden het hier ook wat bourgondi-
scher en meer ontspannen dan in Oost-
Zeeuws-Vlaanderen. Dat komt ook door het
toerisme. Wij houden van wandelen en fietsen.
We vinden het heerlijk om dan hier en daar te
kunnen 'aanleggen'. Dat is in deze streek geen
enkel probleem."
Sluis was al hun gewenste bestemming toen
Jan en Marijke in 1996 hun boerderij in Hengst
dijk verkochten. „Maar hier konden we toen
geen geschikte woning vinden." De keuze viel
op het nabij gelegen Retranchement. Marijke:
„We spraken af: als we zeventig zijn, verhuizen
we naar Sluis. Maar nu kwam deze mogelijk
heid voorbij. En toen waren we er snel uit."
Het echtpaar woont nu in Hart van Sluis, de
nieuwbouwwijk achter de katholieke kerk, op
de voormalige plek van de sporthal en de biblio
theek. Het appartementengebouw wordt om
ringd door 26 nieuwe woningen. Die huizen
stonden er al een poosje voordat de ontwikke
laar begon met de bouw van het complex. Ster
ker nog: het was een tijd onzeker of de apparte
menten er wel zouden komen. „We kochten
die van ons in juli 2010. Toen kregen we te ho
ren dat er gebouwd zou worden als zeventig
procent van de appartementen zou zijn ver
kocht." Dat bleef lang onzeker. „Dat was verve
lend", geeft Marijke aan. „We waren er hele
maal klaar voor om hierheen te gaan. Het zou
een enorme tegenvaller zijn geweest als het
niet door was gegaan." Die lange periode had
één voordeel: het paar had veel tijd om het ont
werp naar eigen hand te zetten. Zo verander
den ze de inrichting van de keuken, waardoor
er in de kamer een soort kookeiland is ont
staan. „Veel mensen zetten hun keuken tegen
een kale muur", geeft Jan aan. „Dan sta je onder
het koken dus de hele tijd tegen een muur aan
te kijken. Eigenlijk is dat toch raar."
De opluchting was groot toen er alsnog groen
licht kwam voor de bouw van het complex. In
juli 2012 kregen de Vinkes de sleutel, eind sep
tember trokken ze in hun nieuwe onderkomen.
Ondanks het feit dat het om nieuwbouw ging,
werkten ze in de tussentijd hard aan het huis.
„We hebben geschilderd, kasten ingebouwd, on
ze meubels lichter gemaakt... Ik heb er een paar
maanden van moeten bijkomen", kijkt Marijke
terug.
In het appartement (het enige op de derde ver
dieping van het gebouw) valt vooral het uit
zicht door de vele ramen op. Aan de ene kant
op het centrum van Sluis, met het belfort, de
molen en, vlakbij, de katholieke kerk. Aan de
andere kant, over de wallen heen, het (Vlaam
se) platteland, tot aan de rijen bomen langs het
Leopold- en Schipdonkkanaal. „Het is hier heer
lijk stil, maar als je naar buiten loopt, is er met
een levendigheid", geeft Marijke aan. „Dat vond
ik in mijn jeugd hier ook altijd al zo fijn: dat je
je altijd tussen de mensen kon begeven als je
daar behoefte aan had."
Het huis is 'eigenlijk helemaal perfect', vindt
het paar. Hoewel, misschien is er één ding. „We
hebben maar één logeerkamer. Als we alle kin
deren en kleinkinderen op bezoek hebben, zijn
we met veertien, binnenkort vijftien. Er staat
wel een slaapbank in de kamer, maar dan nog
moet een deel van de familie weer naar huis."
Echt erg is dat nou ook weer niet. „Twee van de
vier kinderen wonen vlakbij, die hoeven niet
per se te blijven. Dan komen ze maar een keer
tje extra. Gezellig."
Jan en Marijke Vinke foto's Peter Nicolai
