Opa en oma in de tuin Samenwonen met ouders Gezellig in de woongroep VERDIEPING 11 OUDERENZORG VRIJDAG 22 FEBRUARI 2015 door Peter Winterman Wat doe je met je ouders als er straks geen plek meer is in het verzorgingste huis? Karin Rozen- daal uit Spijk wist het wel. Zij plaatste een 'mantelzorgwoning' in de achter tuin. Een verplaatsbare chalet, waarin va der Jan (71) en moeder len (70) nu al ruim een jaar wonen. „Het was een hele stap, maar ik zie het eigenlijk als mijn plicht", vertelt Rozendaal. „M'n ouders hebben ook voor mij gezorgd, nu doe ik wat terug." Nadat moeder len door meedere herseninfarcten was getroffen, kon ze alleen nog terecht in een ver pleeghuis. „Mijn vader bezocht haar twee keer per dag. Dat was heel zwaar. Het ging gewoon niet langer zo." Nu wonen Jan en len in de tuin. „Het gaat heel goed. We bemoeien ons niet de hele tijd met elkaar. Ik vind het heel fijn om een oogje in het zeil te kunnen houden. En voor mijn twee dochters is het helemaal leuk. Ze kunnen elke dag bij opa en oma op visite." In Nederland staan inmiddels enkele tientallen mantelzorgwoningen. „De laatste weken worden we overspoeld met aanvragen", meldt Ruud Dirkse van leverancier PasAan. „Een woning kost zo'n 150.000 euro. Dat is veel geld, maar door de kabinetsplannen wordt het een interessante investering." Karin Rozendaal (midden) uit Spijk vangt haar ouders len en Jan Blom op in een 'mantelzorg woning' in de tuin. foto Ad van Hasselt Een variant op de mantelzorg woning is de 'kangoeroewo ning': een huis dat bestaat uit twee boven elkaar gelegen woongedeelten. Het gezin woont boven, de ouders of schoonou ders leven in de 'buidelwoning'. Twee aparte huizen, met elk een eigen voor deur en een eigen keuken, badkamer en woonkamer. De woningen zijn met el kaar verbonden door een trap. Het kun nen ook twee aangrenzende woningen zijn, die op een andere manier intern met elkaar zijn verbonden. Vroeger was het heel gewoon, je ouders of schoonouders in huis nemen. En als het aan dit kabinet ligt, gaan we dat weer doen. „De kangoeroewoning is de toekomst", aldus een woordvoerder van woningcor poratie Vidomes in Delft. „Het maakt de combinatie van werk en mantelzorg mo gelijk." Ook andere woningcorporaties hebben al kangoeroewoningen ge bouwd. In heel Nederland staan er in middels vele honderden. Het concept van de bijzondere samen- leefVorm komt oorspronkelijk uit Scan dinavië. In Australië, het land van de echte kangoeroes, wordt dit type wo ning ook wel 'granny flat' genoemd. De interesse voor kangoeroewoningen is behoorlijk groot. Maar liefst één op de zes Nederlanders ziet wel brood in een woonvorm waarbij ouders en kinderen bij elkaar en toch apart kunnen wonen. Maar wat nou als je hele maal geen zin hebt om je ouders in huis te ne men? Een woongroep kan dan hét alternatief zijn. In Culemborg wonen 37 ouderen met z'n allen in een eigen complex. Zelf standige appartementen, met een paar gezamenlijke ruimtes. „Elke ochtend is er koffie en op vrijdagmiddag houden we een borrel", vertelt Mariëtte Westen dorp (71), een enthousiaste bewoonster. Al in 1994 namen zij en haar man het initiatief voor de woongroep. „We wil den een plek waar we oud kunnen wor den, zonder zorgen. Ik zag het niet zit ten om straks tegen m'n zin in naar een verzorgingshuis te moeten. Daarom na men we het heft in eigen hand." Iedere bewoner heeft een 'maatje': een medebewoner die een oogje in het zeil houdt en bijspringt bij ziekte of andere problemen. „Als iemand echt veel hulp nodig heeft, moet er wel thuiszorg of verpleging worden ingehuurd", zegt Westendorp. „In onze woongroep is het hartstikke gezellig. Niemand hoeft hier eenzaam te zijn." De woongroep wordt steeds populair der. „Het taboe verdwijnt", stelt Simon Zwart van de Landelijke Vereniging van Gemeenschappelijk Wonen van Oude ren (LVGO). „Niemand heeft zin om z'n buurman uit de poep te moeten vissen. Maar dat soort situaties doen zich geluk kig niet vaak voor."

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2013 | | pagina 11