Botsing rond fusieclub FC Axel
De Korte kan zijn
I
I
K
34 SPORT
SPORTTALENT
Chantal Walhout (15) uit Stavenisse
is in staat op de juiste momenten te
pieken.
KI
door René van Stee
AXEL - Levien de Groote heeft er
genoeg van. Het bestuurslid van
AZW, fel tegenstander van de fu
sie met buurman W Axel, stapte
maandag op omdat hem schrifte
lijk te kennen werd gegeven dat de
fusiecommissie niet gecharmeerd
was van de stemmingmakerij waar
aan hij zich schuldig zou maken.
„Ik zou een negatieve rol spelen
en mensen tegen elkaar opzetten.
En daar zou ik mee moeten stop
pen. Ik zie dit als een methode
om iemand monddood te maken.
En daar pas ik voor. Ten eerste om
dat er van die aantijgingen niks
klopt en ten tweede omdat ik
voor mijn mening wens uit te ko
men", vertelt de inwoner van
Schapenbout.
Zaterdagvoetbalvereniging AZW
(derde klasse) en zondagclub W
Axel (tweede klasse) smelten vol
gend seizoen samen tot de zater
dagclub FC Axel. En dat ziet De
Groote, naast bestuurslid accom
modatie ook officieus waarnemer
van de in verband met een verhui
zing niet altijd beschikbare
AZW-voorzitter Jan Allewijn, ab
soluut niet zitten. Daarom was
hij toch al van plan om er na dit
seizoen een punt achter te zetten.
Volgens hem was en is AZW een
gezonde club die het gemakkelijk
op eigen houtje had gered. Hij
heeft zich echter neergelegd bij
de fusiewens van de overgrote
meerderheid van de leden van
AZW en W Axel. „Daar kan ik
niks meer aan veranderen, hoe
zeer ik dit ook betreur. Maar dat
wil niet zeggen dat ik dan m'n
mening niet meer mag geven."
De Groote stoort zich aan de in
vulling van de nieuwe technische
staf (trainer Jack Blijlevens die
geen banden heeft met beide
clubs en elftalleider Johnny Meeu-
sen, nu in die rol actief bij W
Axel) en het feit dat de senioren
in afwachting van de vernieuwde
AZW-accommodatie volgend sei
zoen op de velden van W Axel ac
tief zullen zijn. Ook heeft hij twij
fels over de beschikbaarheid van
vrijwilligers in de nieuwe situatie
en het beoogde in elkaar schuiven
van de eerste selecties van beide
clubs. Verder is hij niet gechar
meerd van het 'poenimago' van
W Axel, waarvan hij vreest dat
ook FC Axel dit zal aankleven.
Bij AZW, waar hij ook voorzitter
was en waarvan hij zijn lidmaat
schap na 48 jaar heeft opgezegd,
zullen ze De Groote niet meer te
rug zien. Dat geldt evenzeer voor
FC Axel. Willy van Gremberghe,
oud-voorzitter van Axel en lid
van de fusiecommissie, betreurt
de gang van zaken. Voor hem had
De Groote niet hoeven vertrek
ken. „Levien heeft grote verdien
sten voor AZW. Hij zadelt de
club nu met een groot probleem
op. Voortdurend terugkomen op
zaken die al zijn beslist, leidt af
van dingen waar het werkelijk
om gaat. Dit was niet iets van de
laatste tijd. Het wekte een hoop
ergernis. Ik heb Levien gevraagd
om te stoppen met zijn negatieve
acties ten opzichte van FC Axel
en zijn kwaliteiten in te zetten
voor de toekomst van het voetbal
in Axel."
De Groote kan daar weinig mee.
„Dat het zo loopt, valt misschien
te betreuren. Maar nogmaals, ik
laat me de mond niet snoeren",
stelt hij. Van Gremberghe heeft
begrip voor sentimenten die le
ven bij een fusie. Zeker in het ge
val van de aartsrivalen AZW en
W Axel. „Dergelijke sentimenten
leven bij Axel ook. Maar de feiten
laten klip en klaar zien dat een fu
sie de enige mogelijkheid was om
het voetbal in Axel op gezonde
wijze te laten voortbestaan."
Volgens Van Gremberghe had
ook AZW het niet in zijn eentjè
gered. Over de invulling van de
nieuwe technische staf wil hij
niet meer kwijt dan dat de techni
sche commissie van FC Axel, be
staande uit vertegenwoordigers
van beide fusieclubs, zich uiterst
zorgvuldig van hun taken hebben
gekweten. Dat de senioren van
FC Axel volgend seizoen bij W
Axel spelen noemt hij een kwes
tie van geven en nemen. „Dit ge
beurt in elk fusieproces. W Axel
levert zijn prestatieve voetbal op
zondag en de accommodatie in.
Min of meer ter compensatie spe
len de senioren dan voorlopig op
hun velden."
Van Gremberghe, tevens één van
de drijvende krachten achter de
sponsorstichting van W Axel, be
strijdt dat de club over een poen
imago zou beschikken. „De spon-
sorgroep kwam in de sterk
te-zwakte-analyse die we hebben
laten maken juist als sterk punt
naar voren. Bij FC Axel gaat die
op dezelfde voet voort. En om een
misverstand uit de wereld te hel
pen; we kunnen inderdaad be
hoorlijk wat extra's doen voor de
selectiespelers. Dat is noodzake
lijk als je op niveau wilt spelen,
maar er wordt niet met geld ge
smeten."
Van Gremberghe heeft nog geen
beeld over de samenstelling van
de nieuwe selectie van FC Axel.
Er is inmiddels gesproken met de
spelers van AZW. Gesprekken
met de spelersgroep van W Axel
volgen nog.
Bij de jeugd werken AZW en
Axel al samen. Van Gremberghe:
„Daar heeft niemand het meer
over Axel of AZW. Het loopt fan
tastisch. En dat stemt me zeer
hoopvol richting FC Axel."
Judoën op
intuïtie
door Roeland van Vliet
GOES - De grote kracht van Chan
tal Walhout is haar intuïtie. De
pas vijftienjarige judoka uit Stave
nisse heeft het daarmee al ver ge
schopt. „Je hoeft haaf niet aan te
leren wanneer ze een bepaalde
techniek moet inzetten", vertelt
André van Meerkerk, één van
haar trainers bij JudoGoes. „Zij
heeft snel door wanneer haar te
genstandster een foutje maakt en
slaat dan meteen toe."
Walhout, die uitkomt in de klas
se -70 kilo, was in 2012 bijzonder
succesvol. Ze werd als veertienja
rige Nederlands kampioene tot ze
ventien jaar, eindigde als derde
op een European Cup in Berlijn
en legde tijdens het Europees
kampioenschap in Bar (Monte
negro) beslag op de vijf plaats.
Met name die resultaten leverden
haar een nominatie op voor de ti
tel 'Zeeuws sporttalent van het
jaar'. Op het Topsportgala van 12
maart zijn dressuuramazone
Jeanine Nieuwenhuis en moun-
tainbiker Milan Vader haar con
currenten.
„In de -70 kilo zijn alle meisjes
sterk, maar Chantal lijkt nog iets
krachtiger", zegt Van Meerkerk.
Hij denkt dat dat komt doordat ze
op een boerderij - haar vader
heeft een grote nertsenfokkerij -
is opgegroeid. Ze werkt nu soms
mee op het bedrijf. „Ze weet van
aanpakken."
Walhout begon op haar zesde
met .judoën in het naburige
Scherpenisse, bij Koos van
Weezel. Diens club was echter
aangesloten bij een wilde bond,
de Culturele Judo en Jiu-Jitsu
Federatie. „Ik kon daar niet blij
ven als ik Zeeuws kampioen wil
de worden", vertelt ze. „En dat
wilde ik heel graag. Daarom
moest ik naar een club die was
aangesloten bij de Judo Bond
Nederland. Ik hoorde toen dat ze
in Goes een nieuwe club waren
begonnen. Zo ben ik hier in 2008
gekomen."
Van een Zeeuwse titel is het in
de afgelopen vijfjaar echter nog
niet gekomen. Er wordt sinds het
overlijden van Johan van Schaik
in 2007 geen provinciale titel
strijd meer georganiseerd.
Overigens zijn in de tussentijd an
dere kampioenschappen belang
rijker geworden voor het Thoolse
sporttalent. Volgende maand is er
weer het NK. Later in 2013 is er
ook een EK (in Tallinn), een WK
(in Miami) en een Europees
Jeugd Olympisch Festival (in
Utrecht). Voor de laatste drie toer
nooien hoopt ze zich nog te kwa
lificeren. Dan moet ze wel de één
jaar oudere Jasmijn Lesterhuis tij
dens de diverse selectiemomen
ten achter zich houden. Walhout:
„De ene keer win ik, de andere
keer zij. Het gaat eigenlijk altijd
tussen ons."
De Zeeuwse heeft het voordeel
dat ze internationaal al betere re
sultaten achter haar naam heeft
door Len Wolters
doet 't gewoon
ROTTERDAM - Komende zaterdag
wordt voor de 39e keer het Open
Snelschaakkampioenschap van
Schouwen-Duiveland gehouden.
Jan de korte is de enige die aan alle
edities deelnam. Ondanks dat hij al
25 jaar in Rotterdam woont, keert
hij elk jaar terug voor het schaak
toernooi.
In 1962 werd Jan de Korte geboren
in Bruinisse. Van jongs af aan is
hij een fervent schaker. „Iedereen
van mijn leeftijd uit Bruinisse
kan schaken", stelt Jan de Korte in
zijn huis in Rotterdam. „Alleen
was het bij de meesten de tweede
sport achter voetbal. Ik vond voet
ballen ook leuk, maar schaken
kwam bij mij toch echt op de eer
ste plaats. Ik kan er mijn creativi
teit in kwijt." De Korte werd op
zijn twaalfde lid van Tot Ons Ge
noegen Bruinisse, een schaak
verenging die niet meer bestaat.
„Mijn opa en oom leerden me
schaken. Op den duur ging ik van
ze winnen, dus toen moest ik lid
worden van een vereniging", zegt
hij gekscherend. Ondanks dat de
geboren Zeeuw in 1987 naar Rot
terdam vertrok vanwege zijn
werk is hij, tot de opheffing van
TOG in 1994, lid gebleven van de
schaakvereniging. In de laatste ja
ren van het bestaan zat hij zelfs in
het bestuur. De Korte kijkt met
gemengde gevoelens terug op die
periode. „Steeds meer mensen
verhuisden in die tijd. Hierdoor
hadden we te weinig leden. Ik
kon moeilijk vanuit Rotterdam le
den gaan werven in Zeeland. Het
einde zat er dus al een tijdje aan
te komen. Maar het was uiteraard
vervelend." Het batensaldo van
