BUITEN 19
m
WOENSDAG 13 FEBRUARI 2013
Autopech op weg
naar
Tullepetaonestad.
Cruella de Vill en
Herman de Blijker
wachten op de
ANWB. Helaas
konden ze niet
verder
Familie Melse
Vsaas
J. W. Slabbekoorn,
Hoek
straat waar Onno de Graaf woont en
werkt. „Loop maar even achterom", ge
baart de kunstenaar. Binnen knettert
de houtkachel. De vloer is bezaaid met
kleurrijke monoprints, een speciale
druktechniek op Japans papier waar On
no veel kleuren verf en Japans papier
voor gebruikt. De hond wordt een ande
re kant op gedirigeerd. „Straks heb je
blauwe voetjes." Onno's atelier schuurt
tegen het dorp aan. Vanuit zijn raam
kijkt hij uit op een bewegend land
schapsschilderij. De bruine akkers
strekken zich uit tot aan een groene
streep dijk. Daarboven verschijnt een
zachte wolkenrand. Elke seconde veran
deren de kleuren. „Op de plek waar de
zeewering een knik maakt, is het Katse
strandje", zegt Onno. „Heerlijk die vrij
heid. Er is niks. Dat is de aardigheid. En
de mensen die hier wonen zijn leuk. Ze
hebben een soort anarchistische inslag
en een Kats-is-anders-dan-de-rest ge
voel." Onno neemt ons mee naar Gale
rie Kats aan de Dorpsstraat. Daar werkt
hij samen met Lenny van Broekhoven
aan de vormgeving van een boek. De ge
schiedenis Cats voor de vloed van 1530.
Gerard van der Wal schreef de tekst.
„Het gaat over toen het dorp nog het
centrum van Zeeland was", zegt Lenny
die met een dummy op zoek gaat naar
fondsen. Vanuit de Dorpsstraat lopen
we terug naar de Dijkstraat. Bij de
'menhir' naast de coupure slaan we
linksaf. Nu we weten dat aan het eind
van de Molstraat de Oosterschelde ligt,
is de drang om het water te zien groot.
Een stevige wind ruist door de boom
takken en rukt aan een paar overgeble
ven vergeelde blaadjes. Na een paar
honderd meter staan we bij de werkha-
ven en de jachthaven. Met rode blossen
turen we over de golven naar de Zee-
landbrug. Het geroep van de scholek
sters doorbreekt de stilte. De middag
loopt ten einde en de laagstaande zon
trekt lange schaduwen. We gaan terug
naar het dorp maar voordat we vertrek
ken, kloppen we nog even bij Han ter
Keurs aan. De beeldend kunstenaar is
nauw betrokken bij het wel en wee van
het dorp en woont in een boerderijtje
even buiten de bebouwde kom. We tref
fen hem in zijn winteratelier bovenin
de grote boerenschuur naast zijn wo
ning. „In het dorp heerst een prettige
manier van saamhorigheid. Toen ik
hier kwam wonen, kwam het dorp zelf
naar me toe. Of ik wilde meewerken
aan culturele weekenden."
De afgelopen twintig jaar heeft Kats
veel van zijn geheimzinnigheid aan de
kunstenaar blootgegeven. Daarom
vindt hij het tijd om op te stappen. Het
huis staat te koop en Han kijkt uit naar
een plek op het Zeeuws-Vlaamse platte
land. In stilte werkt hij aan zijn af
scheidscadeau voor Kats. „In de consis
torie van de kerk komt een muurschil
dering van vijf bij vijf. Dat bied ik het
dorp aan."
Jippie! Naast
veel lol,
hadden we
ook nog prijs!
Een
optochtkieker
Mijn schoon
dochter Diana
Perez uit
Medellin,
Colombia. Ze
vindt Carnaval
leuk en
prachtig.
Anja Kuijl,
's-Heerenhoek
De laatste Carnaval van
Han Polman als burgemeester
van Bergen op Zoom
Ad Walrave, Bergen op Zoom
