5 spectrum
Waar was jij op dat ogenblik?
RUDEN RIEMENS FOTOGRAFIE
waterkracht
Marjan
Berk
Zaterdag 2 februari 2013
De lappendeken van gebeurtenissen
van de meest uiteenlopende aard in
de voorbije week zorgt er voor, dat
mijn frontale kwabben overuren ma
ken Het is zestig jaar geleden, dat het water in
Zeeland, Brabant en Zuid-Holland zijn slag
sloeg. De vraag die op het ogenblik weer aan Jan
en alleman over van alles en nog wat wordt ge
steld: 'Waar was jij toen het gebeurde?', stel ik
nu maar eens mijzelf.
In de stormrampnacht maakte ik kennis met
mijn schoonouders, de vader en moeder van
mijn eerste man. Ze woonden in Kampen, in
een huis dat 'Villa Mary' heette, en die eerste
nacht in dat mooie, grote huis werd ik verban
nen naar de zolder, naar het zogenaamde dienst
bodenkamertje. Het was daar ijskoud, de storm
wind gierde om het huis, mijn verloofde be
klom nog even alle trappen om.... ja, om mij een
nachtkus te geven. Bij mij in bed kruipen was er
niet bij, het scherpe gehoor van zijn beneden sla
pende ouders belette ons een vrolijk herdersuur
tje te beleven. Zodat ik met ijskoude voeten de
hele nacht licht klappertandend luisterde naar
de gierende wind, terwijl het zuiden van ons
land onder water liep. Toen deze week werd ge
waarschuwd voor 'hoog water' en minister
Schulz kritische woorden sprak over de weer
baarheid van onze dijken, hoorde ik allerlei rare
verhalen. Over mensen, die sinds 1963 altijd een
rubber opblaasbootje op zolder hebben liggen.
En over mensen, die indertijd niet in staat wa
ren over hun gruwelijke ervaringen te praten...
getourmenteerd door schuldgevoel... dat het alle
maal eigen schuld zou zijn... een straf van de he
mel.
Maandag was ik aanwezig bij de nieuwjaarsbij
eenkomst van de Stichting Lezen en Schrijven,
de club waarvan prinses Laurentien de kar voor
beeldig trekt. Voor de zoveelste maal hoorde ik
'anderhalf miljoen laaggeletterden' langstrek
ken, het is een vastgeroest getal, waar maar geen
beweging in lijkt te komen. Bovendien kondig
de presentatrice Jacobien Geel aan, dat digitalise
ring de toekomst is. Oók voor laaggeletterden.
Leg mij nu eens uit, hoe deze kwetsbare groep
in onze samenleving, die het lezen en schrijven
met de grootste moeite onder de knie moet krij
gen, die overstap moet maken nu er zojuist
drieenzestig bibliotheken worden gesloten of al
gesloten zijn? De plek waar de expertise aanwe
zig is om de laaggeletterden te ondersteunen bij
de pogingen zich onze taal in woord en ge
schrift eigen te maken? Wie gaat hen helpen bij
de sprong van de beheersing van de taal naar de
digitale wereld?
Wie het weet mag het zeggen.
OP het Utrechtse perron hoorde ik, dat koningin
Beatrix om zeven uur op de televisie haar aftre
den zou aankondigen. De trein reed op tijd, om
kwart voor zeven arriveerde ik op het Amstelsta-
tion, waar ik er een taxi tegenaan gooide, waar
van de chauffeur door mij aangespoord zo snel
reed, dat ik precies om zeven uur hijgend bin-
nentuimelde om het historisch ogenblik waarop
de Majesteit haar opstappen aankondigde, live te
beleven.
Hijgend voor de buis, daar zat ik dus op dat mo
ment!
