ióauto
'Je kunt 't zo bont maken als je wilt'
Een beetje gek van Mazda
DROOMAUTO I
Automobiliteit, car wrapping: de kunst van het inpakken AUTOMOBILITEIT
1 Mazda 323, nieuw gekocht, nooit meer weggedaan
woensdag 30 januari 2013
Met folie kun je je auto een geheel eigen uiterlijk geven.
De een doet het om z'n autolak
te beschermen, de ander om
zijn vierwieler een eigen gezicht
te geven. De mogelijkheden met
car wrapping zijn gigantisch. Van
spijkerbroekmotief tot krokodil
lenleer.
door Lucas Boot
Car wrapping is meer dan
alleen het laten besticke-
ren van auto's. Door
steeds flexibelere folies is
het mogelijk om een complete au
to van een nieuwe jas te voorzien.
Hij wordt als het ware ingepakt,
wrapping in het Engels. Ron Hep-
kema van Signtex in Oostburg zit
inmiddels twaalf jaar in de bestic-
keringswereld.
Wrapping bestaat al langere tijd,
maar de techniek wordt volgens
Hepkema langzamerhand steeds
populairder in ons land. De ont
wikkeling van car wrapping raakte
in een stroomversnelling door de
Duitse taxiwereld. „Duitse taxi's
hebben een beige kleur lak. Als die
wagens zijn afgeschreven, gaan ze
de verkoop in. Maar probeer maar
eens zo'n beige auto te verkopen.
De oplossing? Een beige wrapfolie
over een neutralere kleur lak plak
ken", legt Hepkema uit. „De folie
kun je er namelijk eenvoudig afha
len zonder dat de lak beschadigt.
De folie beschermt de laklaag juist
ontzettend goed. Dat is ook een
van de redenen waarom autobezit
ters hun auto laten inpakken."
Bij Signtex komen voornamelijk
ondernemers die hun bedrijfswa
gen een eigen gezicht willen ge
ven. De mogelijkheden zijn
enorm. Hepkema pakt er een gro
te stapel foliemonsters bij. Matte
kleuren zitten er tussen, maar ook
folies met houtprint, spijkerbroek
motief, krokodillenleerpatroon of
carbonlook. „Je kunt het zo bont
maken als je zelf wilt. Er zijn prak
tisch geen grenzen, zolang het
technisch maar haalbaar is." Een
van de meest opzienbarende pro
jecten voor Hepkema en zijn colle
ga's was het inpakken van een li
mousine (zie de foto): van wit
naar knalroze. Een project van ve
le tientallen manuren. „Het lijkt
misschien alsof zo'n folie vrij een
voudig is aan te brengen. Maar er
gaat een hoop tijd in zitten om
het goed te doen. Eerst moet de au
tolak schoongemaakt en ontvet
worden. Daarna halen we zoveel
mogelijk onderdelen van de auto
af, zoals de koplampen en de hand
grepen. Dan pas kun je gaan plak
ken. Gemiddeld ben je een dag of
twee, drie bezig om een auto te
volledig te wrappen."
De folie wordt tijdens het aanbren
gen gladgestreken om alle onderlig
gende lucht eruit te krijgen en ge
föhnd. „Folie heeft de eigenschap
om terug te krimpen tot zijn origi
nele grootte. Dit kun je zien als
het geheugen van de folie. Als we
een auto wrappen, rekt het materi
aal op. Om te voorkomen dat de
folie daarna weer krimpt, gebrui
ken we een föhn. Zo geven we het
als het ware een nieuw geheugen."
De wrappings hebben geen eeu
wig leven. Fabrikanten geven er
vier tot vijf jaar garantie op. Vuil
en zonlicht zijn net als bij autolak
van invloed op de levensduur en
verkleuring. Autolak kan door
gaans echter meer hebben dan fo
lie. Met name matte wraps zijn ge
voeliger voor vuil.
De structuur van de folie is op na-
noniveau open, waardoor vuilig
heid meer kans heeft zich te hech
ten. Het gaat er soms niet hele
maal uit als je het reinigt. En hoe
het met beschadigingen zit? Hep
kema: „Bij auto's zonder wrap zou
je de lak - afhankelijk van de be
schadiging - kunnen bijwerken.
Maar meestal wordt ervoor geko
zen voor opschuren en volledig
overspuiten of vervanging. Bij ge-
wrapte onderdelen is bijwerken
soms een optie, maar in de meeste
gevallen moet de folie worden ver
vangen."
door Lucas Boot
Wie iets bewaart, die
heeft wat In het geval
van Kees van Zundert
uit Schijf een oldtimer
Mazda 323. Hij kocht zijn auto
nieuw in 1986 en heeft 'm nooit
meer weggedaan.
„Ik rijd al sinds 1974 Mazda. Mijn
eerste was een 818, de Opel Kadett
van Mazda. Ben sinds de tijd een
beetje gek van het merk." Toch
stond Van Zundert ooit op het
punt om zijn geliefde 323 van de
hand te doen toen hij een Volvo
wilde kopen. Maar het inruilaan-
bod zinde hem niet: „Ik kreeg er
nog achthonderd euro voor terug.
Dan kan ik 'm net zo goed hou
den, dacht ik. Die auto is me daar
voor te veel waard."
Van Zundert is fier op zijn Japanse
oldtimer. Hij staat netjes in een
verwarmde garage en lijdt geen
centje pijn. Maar het is zeker geen
museumstuk: „Ik rijd er nog vaak
zat mee. Tikken en lopen, geen en
kel probleem. Ik had vertrouwen
in deze auto toen ik 'm nieuw
kocht en dat heb ik nu nog steeds.
Mazda's zijn ontzettend betrouw
baar. Ik heb er nog nooit grote pro
blemen mee gehad."
De schade beperkt zich tot klein
spul als een nieuwe radiator en
een verse set schokbrekers. „Oh ja,
en een keer een kapotte accu", her
innert de Schijvenaar zich.
„Ik weet nog goed wanneer dat ge
beurde. Ik had een afspraak bij de
tandarts die al drie keer verzet
was. Nu zou het dan eindelijk
doorgaan. Ik pakte de auto en
pats; de accu kapot. Dat verzin je
toch niet? Kon ik weer een nieuwe
afspraak maken."
In de vijfentwintig jaar dat de Maz
da in zijn bezit is, maakte Van Zun
dert 109.000 kilometers. Op het
moment dat het klokje rond ging,
liet hij een LPG-tank inbouwen.
„Verder is de auto nog helemaal
origineel. Niets aan gerestaureerd.
Ik moet er ook niet aan hoeven
prutsen, daar houd ik niet van."
Van Zundert toont trots de pico
bello staat van het interieur. Over
de bekleding liggen hoezen om de
stof te beschermen. „Kijk, nog he
lemaal mooi. Zo kom je het niet
meer tegen. Ik zou de 323 bij wijze
van spreken als nieuw kunnen ver
kopen. Maar dat doe ik niet. Ik
vind het veel te leuk om er zeifin
te blijven te rijden."
Heeft u ook een bijzondere auto? Klas
siek of modern? Laat het ons weten
via contact@buroboot.com
Kees van Zundert is trots op zijn Mazda 323. foto Lucas Boot
