221 zeeland
Quiz
Tegen water en vuur kun je niet vechten
Dorpsblik om gemoederen te sussen
Het waaide zaterdag hard en dan
slaap je altijd zo lekker. Zondag
werden we wakker van klokgelui'
EF
Op de School met de Bijbel
in Nieuwerkerk is gistermid
dag het jeugdboek 'Op een
strobaal' gepresenteerd. Een
boek gewijd aan de Ramp.
TYPE-EXAMEN
KIEKNOE
Op een strobaal van A.Vogelaar
Scharendijke zit al 15 maan
den zonder dorpshuis. De
gemeente steekt geen geld
in een speelzaal als alterna
tief, wel in een enquête om
te peilen wat het dorp wil.
Zet uw foto in een album op
www.pzc.nl/foto
woensdag 23 januari 2013
1 S
Mevrouw Van Klinken
Voorafgaand aan de presentatie kregen de kinderen
van de School met de Bijbel een quiz voorgeschoteld,
waarmee ze per groep twee boeken konden winnen.
door Esme Soesman
Ze heeft weinig te ver
tellen, zegt mevrouw
D. van Klinken-Kik
(89) uit Nieuwerkerk
vooraf bescheiden.
Maar als ze verslag doet van haar
beleving van de watersnoodramp,
kun je een speld horen vallen.
Haar verhaal is voor leerlingen uit
de groepen 4, 5 en 6 van de Nieu
werkerkse School met de Bijbel
overduidelijk indrukwekkend ge
noeg.
De Nieuwerkerkse Van Klinken is
uitgenodigd om over de ramp te
vertellen naar aanleiding van de
presentatie van het boek 'Op een
strobaal' van christelijke uitgeverij
de Banier uit Apeldoorn. Op ver
zoek van de uitgever heeft: schrijf
ster A. Vogelaar-van Amersfoort
dit jeugdboek geschreven. „We
hebben dat vorig jaar bedacht met
het oog op de zestigjarige herden
king. We vinden het belangrijk de
geschiedenis levendig te houden",
verduidelijkt kinderboeken redac
teur Froukje ten Hove van de Ba
nier de insteek. Vogelaar was voor
de uitgeverij een logische keuze.
„Ze is één van onze vaste schrijf
sters en staat goed bekend bij onze
achterban." Ook een presentatie
op de Nieuwerkerkse school was
voor de hand liggend. „We heb
ben al vaker met elkaar te maken
gehad en dat werkt goed samen."
Bovendien is het Duivelandse
dorp zestig jaar geleden zwaar ge
troffen. „Kijk, dit was onze
school", toont directeur Jetty van
de Werken een foto aan haar pu
pillen. „Veertien kinderen van de
Leerlingen van Onder de Wieken
doen type-examen. Een video op:
www.pzc.nl/schouwen-duiveland
De verhalen achter schoolfoto's en
mensen die er op staan. Kijk op:
www.pzc.nl/kieknoe
TIPS: schouwen-duiveland@pzc.nl
Mevrouw Van Klinken-Kik vertelt over de Ramp
foto Dirk-Jan Gjeltema
school zijn verdronken", maakt ze
de tragedie voelbaar. Ook me
vrouw Van Klinken overbrugt
moeiteloos de inmiddels zestig ge
passeerde jaren. Haar relaas is een
verhaal zonder opsmuk, maar gaat
door merg en been. „Af en toe
hoorde je weieens iemand 'help'
roepen, maar je kon niets doen. Je
kon helemaal niets doen. Na een
lange, bange nacht werd het toch
weer morgen." Mevrouw Van Klin
ken woonde destijds met man en
kind in een deel van de pastorie.
Naar aanleiding van verhalen van
haar moeder zette zij tijdig brood,
boter en water op de bovenverdie
ping. Toen het water 'kwam aan
stormen' ('Vreselijk, een muur van
water. Je weet niet wat je over
komt') vertrok het gezin naar bo
ven. Om daar maandag door hou
ten vlotten te worden opgepikt.
Een uiterst zware levensles rijker:
„Tegen water en vuur kun je niet
vechten. Kinderen, kijk altijd uit."
Het boek 'Op een strobaal' van de
in Amerika wonende A. Voge
laar-van Amersfoort beschrijft de
watersnoodramp door de ogen
van twee kinderen: Dineke en
haar broer Leen.
Het verhaal is gebaseerd op twee
boeken die de zoon van de schrijf
ster (L. Vogelaar uit Scherpenzeel)
schreef op basis van interviews
met ooggetuigen. Ten Hove: „Zij
k heeft daar elementen uitgehaald
en die gebruikt voor haar verhaal."
Voor kinderen vanaf 8 jaar.
Op een strobaal (ISBN:978 90 336
3411 6) is voor 9 euro 95 verkrijg
baar.
Meer info: www.debanier.nl
Wij vinden dat leefbaar
heid niet in stenen zit,
maar in datgene wat
mensen hebben en doen met el
kaar", krijgt de dorpsraad Scharen
dijke te horen van de gemeente.
Om duidelijk te krijgen wat de dor
pelingen willen, moet een onder
zoek worden verricht. Een 'Dorps
door Ali Pankow
blik' noemt de gemeente dat en de
verwachtingen zijn hoog gespan
nen: „De uitkomsten van zo'n en
quête zullen inspireren tot allerlei
plannen en ideeën voor een leef
baar Scharendijke."
Het getuigt van lef zulke wollige
welzijnstaal uit te slaan tegen een
dorpsraad die alle vertrouwen in
de gemeente heeft getoond sinds
de sluiting van het dorpshuis we
gens betonrot in de vloer. Maar
voorzitter Herman Bomer is boos
nu. Hij was ervan overtuigd dat ge
meente en Zeeuwland met een ac
ceptabele oplossing zouden ko
men. Maar hij komt van een kou
de kermis thuis: een bijdrage van
25.000 euro in het exploitatiete
kort van een simpele speelzaal
voor school- en bejaardengym wil
de gemeente niet ophoesten. De
gemeente wil een 'Dorpsblik', of
wel een onderzoek naar wat de
Scharendijkers willen.
Weet de gemeente dat nog niet
dan? Het valt bij voorbaat te voor
spellen dat ze nog steeds graag een
plekje hebben om bij elkaar te kun
nen komen, een simpele ontmoe
tingsplaats. Een volwaardig dorps
huis vraagt de bevolking al lang
niet meer. Gewoon een paar tijde
lijke units, die de dorpsraad zelf
nog wel wil laten neerzetten.
„Zo'n Dorpsblik is niet veel meer
dan een doekje voor het bloeden",
zegt dorpsraadvoorzitter Bomer.
Hij wil concrete dingen doen in
plaats van inventariseren van uit
komsten die hij al weet. Het dorp
lijkt meer gebaat met een paar
units dan met 'een dorpsplan,
waaruit pilots voor de leefbaar
heid in meerdere kernen kunnen
voortvloeien'.
Het lanceren van een Dorpsblik
lijkt een welzijnstrucje om de ge
moederen even te sussen.
