301 sport
Minder emotie en meer
argwaan is het parool
10
'Over vijfjaar geen
nieuwe lijken uit kast'
Greipel spurt naar
winst Down Under
woensdag 23 januari 2013
door Patrick Delait
NIJMEGEN - Een twitterbericht van
Peter Vandermeersch, hoofdredac
teur van NRC Handelsblad, zorgde
in oktober voor veel ophef. 'Is het
schandaal rond Lance Armstrong
niet de ultieme kaakslag voor de
sportjournalistiek?', gooide hij een
steen in de vijver. Dat de doping-
leugen van de zevenvoudige Tour
winnaar meer dan tien jaar stand
heeft gehouden, was voor Vander
meersch, Belg én wielerliefhebber,
een veeg teken.
„Een aantal journalisten heeft
mijn tweet verkeerd geïnterpre
teerd. Het was niet mijn bedoeling
sportjournalisten de mantel uit te
vegen. De volledige journalistiek is
tekortgeschoten, inclusief ikzelf. In
het tijdperk Armstrong was ik
hoofdredacteur bij De Standaard.
Telkens ik hen ernaar vroeg, verze
kerden mijn journalisten me dat
de wielersport na de Festina-affai-
re schoner was geworden. Achter
af voel ik me een bedrogen min
naar."
Vandermeersch was teleurgesteld
in de sport, maar het falen van de
wielerjournalistiek raakte hem
dubbel zo hard. Om een herhaling
te voorkomen, investeerde hij
prompt in onderzoek. Sportjourna
listen mogen van Vandermeersch
gerust meejuichen als er wordt ge
wonnen, maar als het stof is neer
gedaald, is het tijd voor reflexie.
„Ik denk dat de balans in het verle
den is doorgeslagen. Wielerjourna-
listen hebben zich iets te veel laten
leiden door de heroïek van de
sport en waren minder geïnteres
seerd in de andere kant van het
verhaal. Met het onderzoek naar
Rabobank hebben we een omme
zwaai gemaakt naar meer profes
sionaliteit."
Drie journalisten van NRC doken
de voorbije maanden in het verle
den van de Rabobank-ploeg. Met
succes. Thomas Dekker sprak vrij
moedig over zijn ervaringen als do-
pinggebruiker bij Rabobank. Een
aantal andere renners getuigde
anoniem. Het spraakmakende arti
kel heeft inmiddels geleid tot be
kentenissen van Danny Nelissen
en Mare Lotz. „Wij willen nie
mand aan de schandpaal nagelen.
Het gaat erom dat de waarheid bo
ven tafel komt. Als historicus ben
ik ervan overtuigd dat een goede
kennis van het verleden de basis is
voor een betere toekomst. Hoe zat
het eigenlijk? Het is de taak van de
journalistiek om de feiten op een
rij te zetten, zonder daarbij een
moreel oordeel uit te spreken."
Vandermeersch wil doorgaan op
de ingeslagen weg. Het laatste ge
heim van de wielersport is nog
lang niet ontsluierd, maar de NRC
zal zijn neus ook in andere spor
ten steken. „Hoe zit het met do
ping bij het schaatsen? Met gok
ken in het voetbal? Dat zijn zaken
die we moeten uitzoeken."
Het is ook Vandermeersch opgeval
len dat de hardnekkigheid waar
mee de Nederlandse wielerjourna
listiek wroet in het Rabo-verleden
geen navolging kent in het buiten
land. In zijn eigen België, nota be
ne wielerland bij uitstek, zijn de
dopinguitwassen uit het epo-tijd-
perk vooralsnog geen thema. „We
moeten niet naïef zijn. Ook bij
ploegen als Quick-Step en Lotto
zal er epo zijn gebruikt."
Dat bij de zuiderburen momenteel
niks beweegt, is volgens wieier-
commentator Michel Wuyts bezij
den de waarheid. „Ik geef toe dat
de Nederlandse journalistiek kriti
scher is, maar dat betekent niet dat
wij zitten te slapen." In de zaak
Armstrong heeft hijzelf wel dege
lijk zijn nek uitgestoken zegt
Wuyts, maar ook hij botste op een
muur. Johan Bruyneel, teammana
ger een vazal van Armstrong, be
antwoordde vragen over dopingge-
bruik telkens ontkennend. Toen
Wuyts het in de Tour van 2009
waagde om kritische kanttekenin
gen te plaatsen bij de comeback
van 'The Boss' werd de VRT twee
weken lang geboycot door Arm
strongs ploeg. „Het kan nog veel er
ger. Ik heb thuis ooit een aangete
kende brief gekregen van een advo
catenkantoor. Een renner over wie
ik iets had gezegd, eiste meteen
schadevergoeding. Het geeft aan
hoe gecompliceerd het is om do-
pingzondaars te ontmaskeren."
Patrick Tolhoek heeft tien jaar niets met het
profwielrennen te maken willen hebben. Omdat
de sport weer schoon is, is hij teruggekeerd
Het wielernieuws staat de laat
ste tijd bijna geheel in het teken
van doping. De PZC brengt deze
week daarom een serie artikelen
waarin Zeeuwse ex-wielrenners
en wielerkenners aan het woord
komen. Vandaag oud-prof
Patrick Tolhoek.
door Koen de Vries
MIDDELBURG - Verschillende Ra-
bo-toppers van toen hebben het
de laatste dagen onthuld: hun
ploegleider Jan Raas stond vanaf
1996 het gebruik van epo toe.
Patrick Tolhoek heeft een heel an
der beeld van Raas. De Yerseke-
naar reed van 1989 tot en met 1991
voor ploegen van Raas (Superconf-
ex en Buckler) en in die tijd was
de ploegleider uit 's-Heerenhoek
faliekant tegen het gebruik van do
ping. „Als er iemand tegen het ge
bruik van doping was, was Jan
Raas het wel. Daar stond hij om
bekend. We hadden daarom een
uitstekende medische begeleiding
en er was een uitgekiende medi
sche controle", aldus de inmiddels
47-jarige Bevelander.
In het proftijdperk van Tolhoek
werd natuurlijk doping gebruikt.
Epo kwam destijds langzaam
maar zeker om de hoek kijken.
Maar Superconfex en Buckler had
den dat spul helemaal niet nodig,
kijkt Patrick Tolhoek terug. „In on
ze ploegen reden mannen als Solle-
veld, Maassen, Van Hooijdonk en
Nijdam. Stuk voor stuk oertalen-
ten. Ik maak me nog altijd kwaad
op degenen die beweren dat je
geen Tour de France kunt rijden
zonder doping. Dat is de grootste
onzin die er is." Tolhoek reed
twee keer de Tour, reed hem beide
keren uit en pakte drie keer een
derde plaats in een etappe.
De conclusie ligt na de woorden
van Tolhoek voor de hand. Als de
beweringen van ex-Raborenners
als Marc Lotz en Danny Nelissen
juist zijn, dan kan het bijna niet an
ders dan dat Raas in 1996 geen
kant meer uitkon. Zonder epo wa
ren zijn renners kansloos tegen al
die anderen die het middel wel ge
bruikten. Raas moest wel mee
doen, anders was het zijn net opge
starte Rabo-ploeg geen lang leven
beschoren.
Vijf jaar na zijn carrière van weg-
wielrenner maakte Tolhoek een co
meback als mountainbiker. In
1998 werd hij Nederlands kam
pioen en en in 2000 deed hij in
Australië mee aan de Olympische
Spelen. De olympische ATB-race
was zijn laatste wedstrijd.
Kort daarna verbrak hij alle ban
den met het professionele wielren
nen. Omdat hij het een benauwen
de wereld vond, waarin iedereen
in z'n eigen coconnetje leefde en
geen contact had met het leven
van alledag. Maar ook omdat hij
wist dat er geen zuivere koffie
meer werd geschonken in zijn
sport. Bas van Dooren, zijn ploeg
genoot bij mountainbikeploeg Be
One (die later gepakt werd op
epo), sprak hij nadien nog één
keer en Corine Dorland - een an
dere ploeggenoot - ontmoette hij
kortgeleden voor het eerst toeval
lig in Rotterdam tijdens de Zes
daagse.
Pas tien jaar na zijn afscheid zette
Tolhoek voorzichtig een stapje te
rug in het wielrennen. Hij werd
gastheer bij Vacansoleil DCM.
Voor de ploeg van voormalig
plaatsgenoot Johnny Hoogerland
ontvangt hij gasten en laat hen
zien wat er allemaal in het prof
wielrennen gebeurt.
„Ik ben niet voor niets pas na tien
jaar teruggekomen", stelt Patrick
Tolhoek, tegenwoordig docent ge
zondheidszorg en welzijn, toeris
me en recreatie bij de Pontes Scho-
lengroep in Goes.
„Volgens mij gaat het nu een stuk
beter met het wielrennen. Ik zal
nooit zeggen dat de sport hele
maal schoon is, maar ik denk wel
dat er nog maar heel weinig do
ping wordt gebruikt. Door de whe
reabouts en het bloedpaspoort
kan er nog maar heel weinig ge
beuren. Ik kan vrij goed in de keu
ken kijken van Vacansoleil DCM
en zie niets bijzonders. Ploeglei
ders en renners concentreren zich
op heel andere zaken om beter te
worden. Trainingsprogramma's
worden steeds beter, steeds uitge-
balanceerder. Er wordt ook veel be
ter op gelet dat er genoeg wordt ge
rust.
„Voeding is een ander onderwerp.
Als ik zie hoe nauwkeurig en pro
fessioneel daar bij Vacansoleil mee
omgegaan wordt. Dat is heel wat
professioneler dan in mijn tijd."
Moet Jan Raas na de de onthullin
gen van zijn oud-renners open
heid van zaken geven? Om met
het verleden in het reine te komen
en om te voorkomen dat het in de
toekomst opnieuw helemaal fout
gaat met de wielrennerij?
Van Patrick Tolhoek hoeft het
niet. „Wat mij betreft houdt Raas
zijn mond. Maar hij moet het na-
LOBETHAL - De ijzersterke Duitse
sprinter André Greipel heeft met
een toegeslagen in de Tour Down
Under. De wielrenner uit de Bel
gische ploeg Lotto-Belisol spurtte
dinsdag naar de winst in de eerste
etappe van de Australische ritten
koers, die deel uitmaakt van de
World Tour.
Greipel won na een rit van 135 kilo
meter van Prospect naar Lobethal
met overmacht de massasprint. De
Fransman Arnaud Demare drukte
als tweede zijn wiel over de meet
en de Australiër Mark Renshaw
uit de Nederlandse Blanco Pro Cy-
cling-ploeg eindigde als derde.
Greipel heeft patent op de zege in
de openingsrit in de Tour Down
Under. Hij won ook al in 2009,
2010 en 2012 de eerste etappe. Hij
schreef de rittenkoers in 2008 en
2010 op zijn naam. In de etappe
van dinsdag profiteerde Greipel op
timaal Van het beulswerk dat zijn
ploegmaats verrichtten om hem in
de slotkilometer te lanceren. „We
waren sterk. Hoewel het er mis
schien simpel uit zag, was het dat
allerminst. Op 250 meter van de
meet keek ik over mijn schouder
en ging ik aan."
Bradley Wiggins schuift Chris
Froome als kopman van Team Sky
naar voren voor de komende edi
tie van de Ronde van Frankrijk.
De Britse Tourwinnaar van vorig
jaar ziet zijn land- en teamgenoot
als favoriet op een parkoers dat ge
maakt is voor de klimmers.
„Ik zou de Tour graag voor de
tweede keer willen winnen als ik
de kans krijg, maar het hoeft niet
per se dit seizoen. Het ligt meer
voor de hand dat Chris de kop
man is dit jaar", aldus Wiggins in
de Franse krant L'Equipe. Wiggins
richt zich vooral op de Giro.
Andre Greipel won na een rit van 135 kilometer van Prospect naar Lobethal met overmacht de massasprint.
foto Ben Macmahon/EPA
