5
BtuémSt
Bewegen.
dinsdag 22 januari 2013
ling - het magnifieke langgerekte bosgebied
tussen Domburg en Oostkapelle - is er een
mooi voorbeeld van. Aangeplant om ener
zijds de duinen op hun plaats te houden, en
anderzijds om behaaglijk achter de duinen te
wonen. De oude bomen, veelal eiken, worden
richting zee steeds kleiner, zo lijkt het althans.
In feite is dat een misverstand. Die oude eiken
zijn gewoon hoge bomen, maar grotendeels
ondergestoven door het zand. Wat je ziet zijn
alleen de kruinen. En toch handhaven ze zich,
soms al 300 jaar. Nog wat verder naar het noor
den ligt in de duinen het 'Papieren Zoldertje',
een plaats waar je door het drijfzand naar
beneden dreigt de zakken. Nog verder, bij de
polder van de Heilige Vrouwe (Maria dus) ga je
richting Veere. Daar zijn geen stranden meer,
maar wel weer een reeks vreemd benoemde
geulen met eilandjes: de Haringvreter, en het
Aardbeieneiland.
Gerard Smallegange
1I2
De boerderij
Zwanenburg ligt net
achter de duinen in
het verlengde van
het Nollestrand. De
gebinten en veel van
het hout in de schuur
zijn afkomstig van
gestrande schepen,
(juthout dus).
foto Mechteld Jansen
zandseweg en biedt zicht op de achterkant van
Heinkenszand aan de ene kant en bewerkte
akkers aan de andere kant. We stappen door,
slaan twee keer rechtsaf en staan weer in de
Dorpssstraat. Rechts passeren we de Sint
Blasiushoeve. Voorbij Eethuis 't Hoekje, vroe
ger 'De Pruis', staat Sandra Garstman achter
haar toonbank. In haar winkel 'Lekker Zoet
en Meer' verkoopt ze alles voor het bakken
en decoreren van taarten en cupcakes. Een
suikerzoete trend. Binnenkort zal haar uitzicht
anders zijn. De onderneemster is er niet blij
mee. „Op één woning na verdwijnt de hele
rij winkels hier tegenover. Ze verhuizen rtaar
verderop in de straat waardoor ik en de bloe
menwinkel alleen overblijven. Niet meer zo
gezellig. De gemeente gaat woningen bouwen.
Een paar verdiepingen hoog. 't Zal een stuk
donkerder worden binnen."
Iets verderop duiken we de kerkdreef in, waar
aan de poort twee leeuwen de wacht houden.
In de grot naast de Heilige Blasiuskerk verlich
ten een paar kaarsjes het Mariabeeld. Stilletjes
lopen we terug. Aan het eind van de Dorps
straat maken we een omweg via Clara's Pad en
de Zwake. Als een waterig zonnetje zijn best
doet om door het wolkendek heen te breken,
staan we weer op de plek waar ooit duizenden
reizigers in een boemeltreintje stapten. Al met
al een stevige wandeling, maar we voelen ons
als herboren.
Elian van 't Westeinde
