261 sport
Gebroeders Beumer willen hogerop
Terneuzense basketbalfamilie herbergt veel talent
T ochem wordt beschouwd als de
I tacticus van het stel. Na een
groeispurt van veertien centime
ter vorig jaar heeft hij inmiddels
een lengte bereikt van 1,85 meter.
De spiermassa moet nog worden
gekweekt. „Voor m'n lengte ben ik
behoorlijk snel. Ik moet het vooral
van passen en assists hebben", legt
hij uit. En dat gaat Jochem prima
af. Ook zijn Vlissingse ploeg, waar
hij ondanks een hoger niveau dan
bij Scheldesport nauwelijks aanpas
singsmoeilijkheden kende, draait
uitstekend. Het team werd vorig
jaar kampioen en staat in de hoofd
klasse wederom bovenaan. „We
hebben een mooi ploegje. We spe
len best aardig", stelt hij beschei
den vast.
donderdag 17 januari 2013
door René van Stee
Een stuk of zes basketbal
len liggen in de tuin.
Een paal op wieltjes met
een basket blokkeert de
ingang van de garage.
Het is duidelijk welke sport favo
riet is bij de Terneuzense familie
Beumer. Zowat elk vrij uurtje zijn
Floris Jan (18), Jochem (15) en
Thijs (12) met een basketbal in de
weer. Ook af en toe binnen. Tot
groot ongenoegen van vader Erik.
Een gniffelende Jochem: „Dat mag
natuurlijk niet, maar we doen het
lekker toch. Gelukkig is er nog
geen vaas gesneuveld of zo. Want
dan hebben we echt een pro
bleem."
Basketbal is de gebroeders Beumer
met de paplepel ingegoten, want
ook hun ouders zijn idolaat van de
sport. Zij speelden bij Schelde-
sport in Terneuzen. Zoals bij veel
sportgezinnen gingen de kinderen
op jonge leeftijd steevast mee naar
de zaal. „Eigenlijk wist je niet be
ter", zegt Floris Jan. „Ongemerkt
word je net zo fanatiek. Niet eens
omdat het moest, maar omdat je
hartstikke leuk vindt." Zijn broers
knikken instemmend.
De gebroeders Beumer beschikken
voor Zeeuwse begrippen over veel
talent. Floris Jan heeft al een be
langrijke stap gezet in zijn loop
baan. Hij speelt voor het derde sei
zoen bij de Essent Basketschool
Oostende, de opleidingsploeg van
de Belgische topploeg Telenet Oos
tende, dertienvoudig landskam
pioen en huidig titelhouder. Mid
delste broer Jochem maakt, net als
zijn oud-clubgenoot Bas Scheele
bij Scheldesport, deel uit van de
jongens onder achttien jaar van
BC Vlissingen. Jongste telg Thijs
speelt bij de jongens onder acht
tien jaar van Scheldesport. „Bij
Thijs is dat noodgedwongen", zegt
vader Erik Beumer. „De spoeling
in Terneuzen is behoorlijk dun.
Dit ondanks enthousiaste jongens
en kundig kader, onder wie Marjo
lein van Ham-Kruijsse en Daniëlle
van den Heuvel. Daardoor speelde
Thijs al heel vroeg tussen veel
oudere jongens. Maar dat is goed
voor 'm, ook al is het uit nood ge
boren."
De boomlange Floris Jan (1,98 me
ter) kwam via een basketbalkamp
in Weert in Oostende terecht. Het
bevalt de shooting guard/forward
prima, al belandde hij er in een vol
ledig andere wereld. Hij moest
vooral wennen aan het internaat,
het uiterst lastige Frans op school
(waar hij vanuit het vmbo-t in
stroomde in een opleiding die ge
lijkwaardig is aan het vwo in Ne
derland) en bovenal de intensieve
trainingsarbeid bij zijn huidige
club. Inmiddels is hij volledig inge
burgerd. Zijn licht West-Vlaamse
accent vormt daarvan één van de
bewijzen. Onlangs betrok Flo-
ris-Jan met zijn teamgenoten een
gloednieuw appartementencom
plex dat is gevestigd boven de
hoofdtribune van het stadion van
voetbalclub KV Oostende. Daar
door kunnen de spelers bijna recht
streeks de Sleuyter Arena van hun
club binnenwandelen. „Helemaal
top", zegt hij daarover. „Het geeft
ook aan dat alles in het Belgische
basketbal heel goed is geregeld."
„Veel beter dan in Nederland",
vult zijn vader aan. „Het kader, de
financiën, de medische verzorging,
de totale beleving, noem maar op.
Hoe dat komt? Waarschijnlijk is
dit historisch zo gegroeid. Basket
bal is al lange tijd een grote sport
in België. Ik zit regelmatig met
opa's en oma's op de tribune. Die
speelden het ook al. Het zit blijk
baar in de genen."
Floris Jan is een bron van in
spiratie voor zijn broers. Gro
te dromen over (oud)
NBA-toppers zoals Kobe Bryant,
Michael Jordan of Vince Carter
hebben ze niet Maar eventueel
een overstap maken naar België
zien ze zeker zitten. „Dat is wél
een droom. Van je hobby je be
roep maken wil toch iedereen?",
zegt Jochem op enthousiaste toon.
„Die hal waar wel drie- tot vierdui
zend man zitten bij een competi
tiewedstrijd. En uitstapjes naar het
buitenland. Dat lijkt me geweldig",
voegt Thijs er aan toe.
Floris Jan, die in 2011 doordrong
tot de laatste twintig spelers van
de Nederlandse selectie onder acht
tien jaar, geniet van het enthousias
me van zijn broers. Hij blijft er
nuchter onder, mede doordat de
oudste Beumer nog een lange weg
heeft te gaan. Zijn positie als
shooting-guard, een speler die veel
al niet al te dicht bij de basket van
de tegenstander komt en eerder
van afstand of vanuit een stilstaan
de positie probeen te scoren, vult
hij naar eigen zeggen naar beho
ren in. „M'n driepuntsschot is dik
in orde, maar tactisch en technisch
moet ik nog stappen zetten. Ook
m'n handelingssnelheid moet om
hoog."
De concurrentie bij de beloften
van Oostende, die hun wedstrij
den spelen tegen de beloftenploe-
gen van de hoogst spelende Bel
gische teams, is groot, De spelers
komen uit alle windstreken. „Het
gaat om het beste van het beste.
Om bij de eerste ploeg te komen is
dus heel lastig. Zeker als je ziet dat
daar ook veel buitenlanders spe
len", is dan ook Floris Jans realis
tische conclusie.
Het is zelfs nog maar de vraag of
hij volgend seizoen nog in België
speelt. „Dat speelt altijd mee. Als
ik moet vertrekken, is er geen man
overboord. Wat nu allemaal mee
maak, zoals onlangs weer een top
toernooi in Valladolid, pakken ze
me nooit meer af. En de combina
tie van werken en spelen bij een
goede eerste- of tweedeklasser is
ook mooi."
Zowel Jochem als Thijs speelt op
dezelfde positie als Floris Jan. Thijs
heeft zo'n beetje hetzelfde spel
type als zijn oudste broer. Ook
heeft hij dezelfde stevige bouw.
Met zijn 1,77 meter is hij sowieso
de reus onder zijn medeleerlingen
in de brugklas. „Maar in het veld
ben ik dan weer een kleintje
hoor", haast hij zich te zeggen.
„Vooral met dank aan Rakhes Ang-
noe", steekt Erik Beumer een
pluim op de hoed van de coach
van het team. „Ik vind het een top
per. Hij is zeker niet kinderachtig,
maar de jongens leren echt veel
van 'm. Niet alleen tactisch en tech
nisch, maar ook op mentaal vlak."
Jochem toont zich even nuchter
als zijn oudere broer. Hoewel ook
hij graag hogerop wil, kijkt hij niet
al ver vooruit. „Eerst m'n vmbo-t
maar eens afmaken. En lekker spe
len bij BC Vlissingen. Wat daarna
komt, zien we het wel." Voor Thijs
geldt min of meer hetzelfde. Ook
hij heeft inmiddels een belangrijke
stap voorwaarts gezet. Sinds kort
maakt de jongste Beumer deel uit
van de kernselectie onder dertien
jaar van het rayon Zuid (Zeeland,
West- en Oost-Brabant, Limburg).
Daartoe wordt op gezette tijden
buiten de provincie getraind. In
clubverband op hoger niveau gaan
spelen, lijkt dan ook een logische
stap. En daar heeft Thijs al regelma
tig over nagedacht. „Misschien
moet ik ook wel naar BC Vlissin
gen. Lekker samenspelen met m'n
broer. Dat zie ik best zitten", geeft
hij alvast een schot voor de boeg.
Vader Erik hoort het glimlachend
aan. Met in zijn achterhoofd onge
twijfeld de gedachte dat hij nog on
telbare (auto)uren zoet zal zijn
met de basketbalcarrières van zijn
zoon.
Voor Jochem, Erik, Thijs en Floris Jan Beumer (van links naar rechts) is basketbal niet zo maar een vrijetijdsbesteding.
foto Peter Nicolai
