BiutmSi
Bewzjem,
-.15
I
dinsdag 8 januari 2013
tunnelwanden is een feest van herkenning
voor wie de boekjes van Annie M. G. Schmidt
heeft (voor)gelezen.
Maar Kapelle is ook het geboortedorp van
Jan Kees de Jager, die in het vorige kabinet
minister van Financiën was. Bij navraag blijkt
dat hij op de Christelijke Basisschool 't Honk
zat. Meester Rien Sommeijer heeft hem nog
leren rekenen en herinnert hem zich nog
goed „Toen al vond ik hem tamelijk flegma
tiek. Maar het was een leerling die niet alleen
prima kon rekenen, maar die over de hele linie
goed was."
Aan het eind van de straat slaan we rechtsaf
naar het Kerkplein. En JA, daar is het ge
boortehuis van Annie M. G. Smidt. En even
verder ook Hotel De Zwaan. Dit etablissement
vervult al sinds 1617 een dorpsfiinctie. De zaal
is voor grote feesten en partijen. In de hotelka
mers logeren vaak gasten die tijdelijk werken
in de omgeving. Aan de bar ontmoet de dorps
jeugd elkaar. „Vroeger had je nog d'Arreslee, de
discotheekln 't poortje naast café de Herberg",
zegt Angelique van de Ven die hier de scepter
zwaait. „Maar sinds die weg is, gaan de meeste
jongelui naar Goes."
We lopen om de kerk, bewonderen de oude
huizen en het politiebureau dat te koop staat.
Bij het gemeentehuis van Kapelle valt ons
ineens op dat het windvaantje op de toren
een zeemeermin is. Jan Moerdijk, de gemeen
tebode, die wel meteen de geschiedenis van
het gemeentehuis oplepelt, kan ons wat de
zeemeermin betreft niet verder helpen. Zijn
collega Peter Vogel doet tevergeefs navraag.
„Het meest waarschijnlijk is toch de verwij
zing naar de ligging tussen de twee Scheldes
in, of misschien nog een verwijzing naar de
haven van Biezelinge? Maar zoals gezegd, ik
heb geen bron kunnen vinden die een duide
lijk antwoord kan geven."
Via de Weststraat en de Goessestraatweg
lopen we de Kitskinderscheweg op. We zijn
drie stappen het dorp uit en lopen al tussen
de fruitbomen. Ietsje verder, op een drie
sprong, markeert een enorme grenslinde het
landschap. Deze grote bomen staan alleen
in polders, bedijkt voor 1700. We staan hier
dus op oude gronden. „De boom is uit de tijd
van Jacoba van Beieren en markeert de grens
Kloetinge - Kapelle", weten Ko en Kees de
Jager. „Dat zei onze vader altijd. En kijk eens:
die boom is al eens in de fik gestoken door
jongelui. Toen is er een nieuwe ingeplant. Ze
groeien samen verder. Ongelofelijk."
Komend voorjaar planten Ko en Kees op het
perceel naast de grenslinde duizenden nieuwe
appelboompjes. Kanzie, een modern appel
tje, een kruising tussen een Braeburn en een
Gala. Met de wetenschap dat we hier over een
paar jaar in het voorjaar tussen de geurende
appelbloesem wandelen, gaan we verder. Via
de Weg naar het Stomme Kruis, terug naar
het station waar we toch maar even een blik
werpen op de Jip en Janneke tunnel, Kapelle's
jongste aanwinst.
Elian van 't Westeinde
aanschouwelijk in de late middeleeuwen. Nu,
die grondbliksem was na 1778 nergens zo actief
als bij de Hoofdplaatpolder. Vanaf 1800 tot
heden zijn er in totaal zo'n 90 afschuivingen
en vallen buitendijks geweest, zodanig dat er
in de loop van de laatste 2 eeuwen de oor
spronkelijke dijk steeds meer naar achteren is
geschoven, dat er talrijke inlages zijn gemaakt
en dat er onnoemelijk veel puin, zoden, steen,
matten en andere zaken zijn gestort om de zee
en de steeds sterker wordende stroom tegen te
houden. Het stukje zeedijk bij Hoofdplaat en
omgeving is als het ware met goud gepla
veid. Doorgetrokken naar de toekomst: als
de stroom steeds sterker wordt in de Wes-
terschelde, zal de jonge zandige ondergrond
verdwijnen en zullen de gevaren toenemen.
Verdiepen van de vaargeulen is versnellen van
de stroom. Dat laatste is synoniem voor het
verminderen van de veiligheid in Zeeland (en
België).
Gerard Smallegange
De uitwatering bij Nummer Een
(Hoofdplaat), met uitzicht op de
'Apenrots' in Breskens.
foto Mark Neelemans
