spectrum 8
Wijken snuiven
1
STANDPLAATS
Zon, zet, zand en brullende
motoren: de 34e Parijs-Dakar
rally vertrekt vandaag uit de
Peruaanse hoofdstad Lima.
Motor- en autosportfans
komen van over de hele
wereld om hun helden aan te
moedigen. De vrees van
wetenschappers voor
onherstelbare schade aan het
landschap deert de
rallyliefhebbers niet.
Zaterdag 5 januari 2013
SELGIE
door
Petra Janbroers
v
Laten we Brusselse wijken gaan
snuiven, stel ik thuis voor. Met de
auto langs de koninklijke serres
van Laken, door Schaarbeek om
laag naar de Beurs en van de beneden
stad via de Marollen naar de bovenstad
van Brussel klimmen.
Even historisch besef tanken bij de
Triomfboog in het Pare du Cinquantenai-
re, die om intrigerende redenen in het
Vlaams heel anders refereert aan vijftig
jaar onafhankelijkheid van de Nederlan
den en het Jubelpark heet
We hebben een huis nodig, een beetje
rondsnuffelen kan geen kwaad. We zijn
er al een tijdje uit, uit Brussel.
„Spreekt u Nederlands?", vraag ik,
op een tikje autoritaire toon aan de
mevrouw van het makelaarskan
toor. De hoofdstad van België is ten
slotte officieel tweetalig. En de
klant is koning, nietwaar.
„Ah! Eh, non...", antwoordt ze aan
de andere kant van de lijn met pro
fessioneel gespeelde gêne. „But I
zpiek zom Ingliezj."
Laat maar zitten. In Brussel mag de
internationale en diplomatieke taal
de afgelopen jaren sterk aan het
verengelsen zijn, in de - van oor
sprong Nederlandstalige - stad
spreekt tussen 8o en 90 procent
van de inwoners Frans.
Graag willen we een woning in de
Brusselse deelgemeente Etterbeek
bezichtigen, zeg ik tegen Madame.
Het huis met de geel-rood geblokte
keukenvloer op de foto's van de wo
ningsite.
„La maison a Etterbeek" is een mak
kie in het Frans. „Avec... aveceh."
Wat is nou toch alweer vloer in het
Frans? „The yellow and red kitchen-
floor", piep ik uiteindelijk verslagen. Ik
moet nodig mijn verstofte hersendelen
opkuisen.
Etterbeek is een Brusselse deelgemeente
waar ik eerder heb gewoond. Dat was
een tijd geleden. We zijn er getrouwd en
onze dochters zijn er geboren. Voor al
tijd zitten zij aan Etterbeek vast: het staat
in hun Nederlandse paspoort als geboor
teplaats. Met Brussel, de 'hoofdstad van
Europa', daar kun je mee aan komen bij
je vrienden, maar Etterbeek, gênant is
het!
In Brussel woon je niet in
Brussel/Bruxelles, tenzij je toevallig in
het kleine stukje stadsdeel zit dat daad
werkelijk zo heet. Brussel is ook Evere,
Sint-Pieters-Woluwe (Woluwe-
Saint-Pierre), Vorst (Forest) of Ander-
lecht (u weet wel, van die voetbalclub
van Arie Haan, Aad de Mos en Johan Bos
kamp).
Of een van de andere in totaal negentien
deelgemeenten, eigenlijk aan elkaar ge
kleefde dorpen met elk hun eigen dorps
kern, met een eigen gemeentehuis, bur
gemeester en schepenen (wethouders).
Ze werden in 1989 tot het zogenoemde
Brussels Hoofdstedelijk Gewest oftewel
de Région de Bruxelles-Capitale samen
gevoegd. Iedereen kent het als Brussel.
Het enige officiële tweetalige gebied in
België.
Dat is dan wel weer simpel: of het nou
de Bevolkingsdienst (Service Population)
van Etterbeek, Elsene (Ixelles) of Ouder-
gem (Auderghem) voor ons wordt, in
schrijven is een peulenschil. Dat kunnen
we in het Nederlands doen.
Daarna wordt het even spannend. We
zullen bezoek van de wijkagent krijgen.
Die controleert of we daadwerkelijk op
het opgegeven adres wonen.
Oui, echt
door Simon van Woerden
Racen dwars door de
Zuid-Amerikaanse woes
tijn. foto Archief
Nederlander Jurgen van
den Goorbergh gaat bijna
kopje onder, foto GoKoBra
De stad is al sinds dagen druk
met de voorbereidingen. Op
het strand buiten Lima
staan in het 'Dakardorp'
ruim zeshonderd voertui
gen opgesteld voor een veiligheidskeuring.
Tegelijkertijd vergapen de liefhebbers zich
aan het technisch vernuft van de motoren,
buggy's, vrachtwagens en quads. Over en
kele uren zullen de coureurs vanaf dit
strand wegstuiven om over twee weken
aan te komen in de Chileense hoofdstad
Santiago. Tenminste, dat is de bedoeling.
Want in de meest extreme rally op aarde
halen lang niet alle coureurs de finish.
De Zuid-Amerikaanse zandvlaktes zijn
voor de vijfde keer het wedstrijdterrein
voor de Parijs-Dakar rally, kortweg 'de Da
kar'. Het parcours strekt zich uit over een
afstand van 8.000 kilometer door woestijn
en, over hoogvlaktes en twee maal dwars
door de Andes, *s werelds langste continen
tale bergrug. De Dakar is een risicovolle on
derneming. Tijdens de 33 keer dat de rally
tot nu werd verreden, kwamen meer dan
20 coureurs om het leven. En in de jaren
dat de wedstrijden in Afrika werd gehou
den, kostten de voorbijrazende voertuigen
aan tientallen toeschouwers - vooral kinde
ren - het leven. De steeds weer klinkende
kritiek over ongelukken heeft de organisa
toren niet koud gelaten. Er zijn extra in
structiebijeenkomsten georganiseerd om
de rijders zo goed mogelijk te briefen. De
veiligheidsregels zijn verder aangescherpt.
Coureurs zijn verplicht een verklaring te
ondertekenen dat ze maximumsnelheden
en verkeersregels respecteren. Een GPS-sys-
teem controleert alles en herhaalde mis
stappen leiden tot diskwalificatie. Langs
het parcours zijn zones ingericht waar de
fans het spektakel veilig kunnen gadeslaan.
Tijdens het evenement worden duizenden
hulpverleners en beveiligers ingezet en
zijn drie medische helikopters, tien veilig
heidsvoertuigen en een veldhospitaal met
dertig artsen beschikbaar.
Toch is het gevaar de charme van de rally
en datgene waar deelnemers én toeschou
wers juist voor komen, aldus organisator
Etienne Lavigne. „Dit is tegelijkertijd de
veiligste én de gevaarlijkste rally ter we
reld", zegt hij. Luis Mezzich, hoofdredac
teur van Todo Motor, een Peruaans au
tosportblad, beaamt dat. Volgens Mezzich
maakt het gevaar de rally spannender en
interessanter. Bovendien, zo geeft hij aan,
is het eerste deel van het parcours dit jaar
direct het zwaarste. „De zandduinen zijn
hier hoger en verraderlijker en daar komt
nog een temperatuur van 35 a 40 graden
Celcius bij. Vorig jaar, toen dit de laatste
cs»
