Dl
5 spectrum
Van Oldenbarneveldt revisited en Bilderdijk leeft
kerstvers
RUDEN RIEMENS FOTOGRAFIE
Marjan
Berk
Zaterdag 29 december 2012
it was niet de week van het grote tele-
visiekijken. Nee, nee...wij waren enfa-
mille, ons sociale leven strekte zich
slechts uit tot belangstelling voor el
kaar, voor het aangetrouwde en zelfverwekte na
geslacht Maar er was één ogenblik, waarop wij
keken naar de televisie, naar de heerlijke serie
over onze Gouden Eeuw.
Schrijver Thomas Rosenboom en maker Goed
koop liepen, in samenspraak vertellend over het
bij Prins Maurits in ongenade vallen van Johan
van Oldenbarneveldt, waarschijnlijk de grootste
staatsman die ons land ooit heeft gekend. Ze
volgden de korte route van het vertrek waar Jo
han en zijn trouwe metgezel waren opgesloten,
via een trap naar de plek op het Binnenhof waar
Van Oldenbarneveldt zou worden onthoofd.
Thomas en Hans stonden tegenover elkaar, oog
in oog. En stamelden. Ze waren alsnog bijna
sprakeloos over zoveel onrecht, van Oldenbarne
veldt een paar honderd jaar geleden aangedaan.
Wij zaten ontdaan en ontroerd te kijken naar te
levisie van de allerbovenste plank!
Dan was er het herdenkingsfeest van dichter
Willem Bilderdijk, dat 21 december werd ge
vierd in de Grote- of Sint Bavokerk in Haarlem.
Een groot aantal fans verzamelden zich in een
buitengewoon koude kerk, waar Stadsorganist
Anton Pauw heerlijk speelde op het grote orgel,
de burgemeester van Haarlem welkom heette
en professor Eric M. Moormann een lange, door
mij slecht verstane rede hield waarvan ik slechts
enkele pikante details opving. Dan de buitenge
woon geestige pastiche van Adriaan van Dis op
het werk van Bilderdijk, door Adriaan zelf op de
kansel voorgedragen. Met wijd gespreide armen
torende de schrijver boven ons uit en hoorden
wij zijn 'Ode aan het Rijm', Willem Bilderdijk
geëerd: de dichter en de man
Maar vandaag
stel ik de vraag:
wie ligt er nu nog wakker van
dat hij zoveel regels heeft geschreven?
Driehonderdduizend, grof geteld
Heel zijn leven uitgespeld,
en uitgebraakt
in rijm:
Wie wordt persoonlijk nog geraakt?
Zo wentelde Adriaans pastiche zich voort om te
besluiten met:
ja, open uw hart\voor het schaamteloze rijm,
Dat zeg ik nu, dat zeg ik au
Waar het geraamte
Rust van Bilderdijk
Een man die meer is dan een straat of plein.
Laat ons trots op deze oude rapper zijn
Waarna de tot op het bot verkleumde toehoor
ders zich enthousiast achter de kransleggers
langs het graf van Willem Bilderdijk naar de uit
gang van de kerk begaven om zich te reppen
naar een andere historische locatie, het Noord
Hollands Archief. Daar stroomde wijn en werd
een Italiaans diner aangericht, waarbij veel
werd gesmuld en gelachen en ik mijzelf beloof
de eens iets meer kennis te vergaren over deze
Willem, die zo lang na zijn dood nog in staat is
een flinke kudde bewonderaars in de vochtigste
en koudste basiliek van ons land rond zijn graf
te verzamelen. Ik besluit met van Dis te citeren:
Rijm is zo oud als taal
Het is de echo der natuur
Nagebouwd in woord
Zo werd ons rijm cultuur
Ik wens alle lezers een mooi Nieuwjaar vol inspi
ratie en warmte. En niet al te veel bezuinigin
gen.
