De minuut
van turner
Zonderland
301 sport
De NPV bedankt
npy
Sven Nys stopt en gaat
achter biersmijter aan
Van Barneveld
imponeert
zaterdag 29 december 2012
Terugblik op hét sportmoment van 2012
door Ad Pertijs
LOENHOUT - Volgens winnaar Niels
Albert moet je de Azencross van
Loenhout vooral zien als een wed
strijd met een speciale sfeer. „Een
beetje een klein WK." Veel mod
der en nog meer bier gaan jaarlijks
hand in hand op de dag dag het
Vlaamse grensdorp even aan zijn
dagelijkse anonimiteit wordt ont
trokken.
Ooit kwam een slimme bewoner
op het idee om de donkere perio
de tussen Kerstmis en Nieuwjaar
op te fleuren met een veldrit. De
Azencross van Loenhout was al
snel een fenomeen. „Noem het
een echte biercross", zei Marianne
Vos nog voor de wedstrijd van de
mannen gistermiddag uit de hand
dreigde te lopen toen Sven Nys
verhaal ging halen bij een dronken
toeschouwer. Die man smeet ron
de na ronde een plastic glas bier in
zijn richting. „Na de zevende keer
was ik het zat", zei de Belgische su
perster van de cross. Hij stopte,
keerde zijn fiets, stapte onder het
afzetlint door en ging op zoek
naar de biersmijter. „Ik had me
voorgenomen om rustig op 'dieje
mens' af te stappen als het in de
laatste ronde nog een keer zou ge
beuren. Gewoon vragen waarom
hij het deed."
De dronken man sloeg nog wel op
de vlucht, maar Nys kreeg hem te
pakken. „Hij zei sorry." De Bel
gische kampioen kreeg na afloop
alleen maar bijval voor de manier
waarop hij het varkentje had ge
wassen. Ieder jaar rond deze tijd
worden de razend populaire cros
sen in Vlaanderen ontsierd door
met bier gooiende of sarrende
fens. „Het overkwam mij vandaag
ook", zei Albert, die na een beklij
vend duel met de Tsjech Zdenek
Stybar de wedstrijd naar zich toe
had getrokken. „Typisch is ook dat
als er in een zone één iemand je
begint uit te jouwen, iedereen dat
overneemt. Ze zullen zelf niet
meer na kunnen denken zeker."
In het verleden schoten Richard
Groenendaal (met een vuistslag)
en Bart Welllens (met een karate
trap vanaf de fiets) al eens uit hun
slof Nu was het de beurt aan Nys,
die na twee zware valpartijen be
zig was aan een verloren race. Al-
bert: „Zo werkt het ook: als het
goed gaat trek je je niks aan van al
dat bier dat naar je gegooid wordt.
Maar gaat het niet lekker, en krijg
je dan een pint over je heen, dan
stap je af" De organisatoren van
de Vlaamse crossen zeggen - bui
ten het schenken van alcoholvrij
bier - geen oplossing te hebben
voor het probleem. De renners
hebben die ook niet. „Ik word ook
wel eens zat - na het seizoen -
maar dan ga ik in de disco niet
met glazen bier gooien of zo",
schudde Albert het hoofd. Nys
was na afloop best wel tevreden
met zijn actie. „Eigenlijk moet je
dit vaker doen, maar als je voor de
winst rijdt, stop je niet. Nu had ik
er een keertje wel de tijd voor."
De laatste veldrit van het jaar ein
digde voor Marianne Vos met een
onfortuinlijke duik in de Loen-
houtse modder. „Ik kwam los op
het wasbord en ging onderuit", zei
de wereldkampioene over de val
in de eerste ronde, die haar op slag
kansloos maakte voor de zege.
Achter de dolblije Vlaamse winna
res Sanne Cant finishte Vos als vijf
de op meer dan een minuut ach
terstand. „Ik kwam na die val ge
woon niet meer in mijn ritme
bleek wel. Ik reed nog vol door,
maar de anderen bleven uitlopen.
Dat kan gebeuren", zei Vos, die
schadevrij uit de val kwam.
Zo eindigde haar wonderjaar 2012
roemloos in een kil Vlaams grens-
dorpje. „Daar zit ik niet mee", zei
ze lachend. „Iedereen denkt dat
het bij mij allemaal vanzelf gaat.
Niet dus. Ik ben ook maar een
mens." Wel een sportief mens. Na
de koppelkoers zondag op het NK
baan in Apeldoorn, is de veldrit
van Petange op 1 januari direct
haar eerste koers van het nieuwe
jaar. Oudjaarsavond brengt de fa
milie Vos door in de camper ach
ter de jurywagen in Petange. Of ze
de jaarwisseling niet liever door
brengt met oliebollen en champag
ne? „Dat zijn allemaal dingen waar
ik niet blij van word. Fietsen is
veel leuker."
Eén minuut. Zo lang duurde op
7 augustus van dit jaar de gou
den rekstokoefening van Epke
Zonderland. Die ene minuut ver
anderde uiteraard op slag het le
ven van de olympisch kampioen
zelf. Hij kijkt er speciaal voor de
ze krant op terug. Maar ook bep-
pe (oma) Agnes Zonderland, va
der Huite, broer Herre, trainer
Daniël Knibbeler en NOS
tv-commentator Hans van Zet
ten hebben hun eigen verhaal
bij hét sportmoment uit hun le
ven.
door Edwin Fischer
Epke Zonderland over de mi
nuut die zijn leven veranderde:
„Toen ik de hal in kwam, stond ik
open voor de omgeving. Ik was
me er heel bewust van dat ik maar
een kans had. Dat zorgde er voor
dat ik echt nerveus was. Ik had let
terlijk trillende handen en had me
zelf niet onder controle. Na het
voorstellen aan de jury kon ik te
rug naar de inturnhal. Ik moest
pas als zesde en kon nog even een
trainingsbeurtje maken. Vanaf dat
moment raakte ik in een soort
trance. Dat was extreem, zo had ik
het nog nooit beleefd. De oefening
liep vanaf het begin niet lekker,
maar ik beleefde hem veel inten
ser dan anders. Het ging ook heel
snel, ik had een gehaast gevoel. Pas
vlak voor de afsprong kreeg ik rust
en overzicht. Het landingsmo-
mënt gaf me het mooiste gevoel
LONDEN - Raymond van Barneveld
heeft zich vrijdagavond op impo
sante wijze geplaatst voor de halve
finales van het WK darts. De Hage
naar was in Londen met 5-1 veel te
sterk voor de Australiër Simon
Whitlock. 'Barney', slechts als der
tiende geplaatst, stond bij tijd en
wijle geweldig te gooien. Op een
mindere fase in de derde set na,
was Van Barneveld de gehele par
tij de betere. Nadat hij de vijfde set
had gewonnen, was het verzet van
de Australiër met de lange sik ge
broken. Van Barneveld was over
zijn eigen spel zeer te spreken, me
de dankzij een gemiddelde van
liefst 102,32. „Simon speelt altijd
goed tegen mij, maar volgens mij
heeft hij nog nooit tegen de Van
Barneveld van vanavond gegooid."
In de halve finales wacht Phil Tay
lor. De grote favoriet rekende ge
makkelijk af met Andy Hamilton,
de verliezend finalist van vorig
jaar. Het werd 5-0.
uit mijn leven. Dat was het meest
intense moment dat ik meege
maakt heb. Euforisch! Je hebt je
doel gehaald. De oefening uittur-
nen waar je al die jaren voor ge
traind hebt. Het zou heel bizar
zijn als ik dit nog eens ga overtref
fen. Ik denk elke dag nog aan dat
moment. De ménsen in het land
blijkbaar ook, want ik word na de
Spelen enorm veel herkend en aan
geschoten. Sommigen worden
zelfs weer emotioneel. Ik heb veel
losgemaakt blijkbaar."
Epke's beppe (oma), die in
maart 97 wordt, is herstellende
van een val. Haar zoon Huite,
Epke's vader, vertelt over hoe
beppe dé minuut beleefde:
„Mijn zus en haar man hebben
beppe die zevende augustus opge
haald. In Sint Nicolaasga hebben
ze samen naar de wedstrijd geke
ken. Voor beppe was het een wed
strijd als elke andere. Ze heeft geke
ken en Epke heeft gewonnen. Dat
was mooi, vond ze. Ze had niet
het besef dat dit dé wedstrijd aller
wedstrijden was. Ook niet toen Ep
ke bij haar langs ging en de medail
le liet zien. Ze zei toen 'mooi dat
je weer eens langskomst'. Dat was
voor haar veel belangrijker. Ook
toen ze enkele weken geleden na
haar val in het ziekenhuis lag en
mijn broer een foto van Epke bo
ven haar bed hing, besefte ze niet
wat die betekende. Epke stond op
het olympische podium triomfan
telijk met een vuist in de lucht.
'Kijk', zei ze, 'Epke zwaait naar mij
en zegt: houd moed'. Zo kijkt ze
naar Epke, als een kleinkind zoals
al haar anderen."
Broer Herre Zonderland:
„Via Erben Wennemars kon ik op
de perstribune zitten. Eerst zat ik
in de nok van het stadion in de
Randstad-loge, maar ik wilde zo
dicht mogelijk bij de rekstok zit
ten. De perstribune was vlakbij.
Toen Epke de zaal in kwam zag ik
wel dat zijn vizier open stond. Hij
was zich bewust van de omgeving.
Ik dacht gelijk 'dat is bijzonder'.
Maar na zijn terugkeer uit de trai
ningshal zag ik ook de focus. Toen
wist ik dat het goed zou komen.
De hele week voor de kwalificatie
was ik zenuwachtig. Daarna niet
meer. Epke was superfit, zorgen
maken was onnodig. Toen hij hing
was er extreme spanning, maar
die schreeuwde ik van me af Bij
het tweede vluchtelement dacht ik
'dit wordt hem niet'. Die Kovacs
alle professionele vrijwilligers die
samen 24 uur per dag, 7 dagen per week
beschikbaar waren voor uw urgente vragen
over het begin en einde van het leven.
J. Zoro
Zorg
ir het leven
Het NPV-Consultatiepunt, voor
vragen die niet kunnen wachten:
0318) 54 78 78. 24 uur per dag,
7 dagen per week.
Alexander Prent (oranje shirt, midden) met zijn Vietnamese ploeg SHB Da
Nang in actie. foto Si Huyen
