Decembertuin
a
Houtklover
vrijdag 21 december 2012
Eikenbladhortensia.
De laatste week
van het jaar is
misschien wel
het dieptepunt van de
tuin. Gelukkig zijn de da
gen kort, zodat we niet te
lang tegen die afgestorven
rommel aankijken. Ja, ik
weet het: ook afgestorven
planten zijn mooi, dat heb
ben tuinontwerpers er
wel ingehamerd. Winter-
klaar maken? Dat doen ze
alleen nog met de tuin van Huize Avondzon; daar geloven
ze niet zo in de schoonheid van de dood. Maar wij, actieve
tuiniers, laten onze afgestorven planten tot het voorjaar
staan en genieten van het berijpte wintersilhouet.
Ik heb weinig plezier van de winter in de tuin. Om te begin
nen zijn de wintersilhouetten van mijn planten slechts een
enkele keer berijpt. Ten tweede zie ik met geen mogelijk
heid de schoonheid van afgestorven hostablad. Mij doet het
vooral denken aan schimmelend ondergoed. Valt er dan
niets te beleven in de decembertuin? Jawel! Vanuit de war
me huiskamer kun je je vermaken met vogels die druk zijn
met het slopen van een opgehangen pindasnoer.
Ik kan uren bezig zijn met het determineren van vo-
gels. Is het een matkop of een glanskop daar aan de
pindaslinger? Ik zal het nooit weten. Als de plaatjes
in het boek al niet van elkaar te onderscheiden zijn,
hoe kan ik de waarheid dan achterhalen?
Ook vogels die op de grond scharrelen, zorgen voor
f identificatieproblemen. Een roodborst en heggen-
mus herken ik wel. Maar die vink die tussen het
blad scharrelt, is dat wel.een gewone vink? Is het
geen keep of een kneu? Leuk hoor, op tv een con
dor laten vliegen met een camera op zijn rug, maar
in mijn eigen tuin' heb ik er weinig aan. Ze kunnen
beter een camera aan een voederplank monteren
dan aan een vogelrug. Ik vind dat trouwens gren
zen aan mishandeling. En voor onze lol, niet eens
voor de wetenschap. Waar blijft de Partij voor de
Dieren als je die nodig hebt?
Om toch een positieve wending te kiezen: er zijn in de tuin
altijd planten die zich aan de algehele malaise onttrekken.
Neem Hydrangea quercifolia, de eikenbladhortensia. Nou,
de eik mocht willen dat hij zulk blad had. Het blad van de
eikenbladhortensia doet wat vorm betreft aan dat van die
eik denken, maar daar houdt de overeenkomst wel op. De
ze hortensia heeft forse, dikke bladeren, die qua structuur
aan een quilt doen denken; ze lijken uit piepkleine kussen
tjes te bestaan. Daarnaast zijn ze ook nog beschaafd be
haard en aan de onderkant met grijs vilt bekleed.
Hët aardigste van de eikenbladhortensia is dat hij in de
herfst hardnekkig weigert zijn blad te laten vallen. Het
neemt wel vlammende kleuren aan, maar zelfs met kerst zit
de struik nog aardig in zijn blad. Een baaierd van rood en
oranje; dat is wel even wat anders dan een berijpt wintersil
houet Uiteindelijk verliest de eikenbladhortensia de strijd
en laat hij zijn blad vallen. Maar dan is het al bijna lente.
Je kunt elk jaar een kuub laten
bezorgen, lekker makkelijk. Of el
ke zaterdag zo'n duur kant-en
klaar netzakje halen bij de Wei
koop. Maar de echte diehards on
der ons kloven natuurlijk zelf
hun openhaardhout. Bij voor
keur met een scherpe, prettig in
de hand liggende kloofbijl.
Een handig hulpmiddel bij het
houtkloven lijkt deze aanmaak-
houtklover, genaamd Stikkan.
Volgens Van Zanten Rentmeeste-
rij, importeur voor de Benelux
van deze Stikkan, helpt dit van
oorsprong Scandinavische ge
reedschap bij het snel en veilig
kloven van (aanmaak)hout. Bij
voorbeeld voor de open haard,
de vuurkorf of de houtkachel.
De stikkan is gemaakt van giet
ijzer en staal en moet stevig opge
hangen worden. Prijs: 149 euro
(exclusief verzendkosten).
■P| www.stikkan.com
www.vanzantenrentmeesterij.nl
