Inzet van vrijwilligers archief is veel waard 181 Celstraf voor mishandeling Toegankelijk 'Waterkwaliteit proef je op je bordje' Vrienden van Leonardo schenkt 15.000 euro dinsdag 18 december 2012 door Ad Roos MIDDELBURG - De rechtbank in Middelburg heeft maandag een 38-jarige man uit Zierikzee een ge vangenisstraf opgelegd van acht tien maanden. Het Openbaar Mi nisterie (OM) had een ISD-maatre- gel tegen hem geëist. In haar vonnis stelt de rechtbank dat in zijn geval die maatregel geen enkele toegevoegde waarde heeft, omdat hij al eerder een der gelijke maatregel opgelegd heeft ge kregen en die heeft niet geholpen. Zijn 24-jarige plaatsgenoot werd veroordeeld tot een celstraf van zestien maanden waarvan de helft voorwaardelijk. Op 1 juni van dit jaar was de BBSBSHBni oudste danig onder invloed en in die toestand kreeg hij ruzie met een plaatsgenoot. Die werd be werkt met een stuk hout en later die avond ging hij naar een geza menlijke kennis om daar ook nog eens wat te drinken. Binnen de kortste keren ontstond er ruzie en de 24-jarige zou hem daarbij heb ben geholpen. Tijdens de behandeling van de zaak verklaarde de oudste zó dron ken te zijn geweest dat hij zich niets meer kon herinneren en zijn jongere plaatsgenoot zei dat hij al leen maar de twee kemphanen uit elkaar wilde halen. De jongste werd verder nog veroordeeld voor enkele andere mishandelingen en bedreigingen. door Esme Soesman ZIERIKZEE - De stichting Vrienden van Leonardo Schouwen-Duive- land heeft een bedrag van 15.000 euro geschonken aan het Leonar do onderwijs op basisschool Bin nen de Veste in Zierikzee. Het is de tweede grote schenking van de Vrienden van Leonardo dit jaar. Eerder werd al 10.000 euro bij elkaar gesprokkeld. Dat geld is hard nodig, vertelt Wietske Heere bout uit Den Bommel van de Vrienden. „Er is een tekort van 1900 euro per kind per jaar." Dat bedrag heeft te maken met het anderssoortige onderwijs dat hoogbegaafde kinderen nodig heb ben en waarvoor vanuit de over heid geen extra geld beschikbaar wordt gesteld. „Het gaat om een heel ander onderwijsaanbod en kleinere klassen. Vergelijkbaar ei genlijk met speciaal onderwijs aan de andere kant van het spectrum. De kinderen kunnen allemaal op hun eigen niveau werken", schetst Heerebout de praktijk. Het geld wordt onder meer gebruikt om vakdocenten (bijvoorbeeld Spaans en Engels) in te schakelen. De stichting is vrij direct nadat het Leonardo onderwijs in Zierikzee van start is gegaan (2010-2011), op gericht Sinds dat moment hou den de Vrienden zich bezig met het vergaren van extra geld. In de eerste plaats door ouders te vragen schenkingen te doen. Daar naast wordt geprobeerd losse spon sors te bewegen een duit in het zakje te doen. „Maar dat blijft moeilijk. Het is niet makkelijk om dit uit te leggen aan mensen die geen binding hebben met de school." Voor Heerebout staat de waarde van het Leonardo onderwijs ech ter buiten kijf. Zij komt uit Den Bommel rijden om haar twee kin deren in Zierikzee naar school te brengen, waar behalve Schou- wen-Duivelandse kinderen ook leerlingen uit Hellevoetsluis en Noord-Beveland op zitten. Dat rijden hebben de ouders er zonder meer voor over om hun kinderen een gelukkige basis schooltijd te geven, weet Heere bout. „Veel hoogbegaafde kinde ren lopen vast in het reguliere on derwijs. Ze presteren niet, worden depressief of gaan juist heel erg klieren. Hier gaan ze met plezier naar school." Zocht je voorheen een bouwvergunning van een pand ergens uit 1920-1930 dan moest je 10 jaar papier doorworstelen. Dankzij de vrijwilligers weet je nu meteen dat het pand in 1927 is gebouwd en dat de stukken onder nummer zus en zo terug te vinden zijn. Ze werken achter de schermen keihard aan het toegankelijk ma ken van oude archiefstukken. En daarvan wordt, met duizenden bezoekers aan het papieren én digitale gemeentearchief van Schouwen-Duiveland, door vele mensen geprofiteerd. door Esme Soesman Elke donderdagavond gaan er zo'n 20 'char ters' door de handen van vrijwilliger Henk Dalebout. Papieren wor den gescand, zegels gefotografeerd. Na dik anderhalf jaar van noeste arbeid heeft hij alle 'privileges' in beeld. Gisteravond werd Dalebout tijdens de vrijwilligersavond van het gemeentearchief Schou wen-Duiveland uitgeroepen tot Vrijwilliger van het jaar 2012. De groepsprijs is toegekend aan Bernard Bours en Piet Dekker. Al die vrijwilligers (sinds gister ochtend zijn dat er 33) zijn goud waard, blijkt uit de woorden van gemeentearchivaris Huib Uil. In 2012 liepen tot nu toe 2200 bezoe kers het gemeentearchief aan de Laan van Saint Hilaire in Zierikzee binnen. „En digitaal gaat het om een veelvoud van dat aantal." Al die mensen maken dankbaar ge bruik van de vele uren die vrijwilli gers tussen oude paperassen door brengen. „Zij maken allerlei bron nen toegankelijk. Dankzij hun werk kunnen mensen direct vin den wat ze zoeken. Dat is van gro te waarde", licht Uil toe. Henk Dalebout doet dat werk 'ach ter de schermen' al zo'n kwart eeuw lang. 'Met volharding en pas sie', zoals burgemeester Gerard Ra- belink het gisteravond in zijn toe spraak verwoordde. Dalebout keek in zijn jeugd al met bijzondere in teresse naar de perkamentrollen 'De oorkondes zijn zo mooi, met soms hele gave zegels. Die details, dat is fantastisch' die voorbij kwamen in de oude jeugdserie Floris, erkent hij zo'n veertig jaar na het zien ervan. Maar het ware werk begon 25 jaar geleden, nadat hij een cursus oud schrift volgde bij Huib Uil. Die cur sus mondde uit in trouwe inzet voor het archief. Wekelijks is de Zierikzeeënaar daar op donderdag avond te vinden om te scannen en te fotograferen. De nabewerking doet hij thuis. Met passie inderdaad. „De oorkondes zijn zo mooi, met soms hele gave ze gels. Die details, dat is fantastisch. Je probeert dat ook zo goed moge lijk vast te leggen. Dat is een uitda ging. Daar heb ik veel plezier in", geeft Dalebout aan. Bij de 2200 charters (oorkondes) in het archief gaat het zo'n 1400 keer om sche penbrieven, waarin onderling af spraken werden gemaakt. De rest zijn privileges; wetten en vergun ningen die van hogerhand werden afgevaardigd. Die laatste groep heeft Dalebout nu volledig in beeld. Tijd voor de rest. En als je dan op de handtekening stuit van prins Willem Bas Bijkerk is één van de vrijwilligers die zich bezig van Oranje dan scan je toch 'met enig ontzag', bekent houdt met het digitaliseren van foto's. Een fors karwei, Henk Dalebout. want het zijn er tienduizenden. Het Watersnoodmuseum en in genieursvereniging KIVI NIRIA houden tot de 60ste herdenking van de Watersnoodramp een se rie lezingen. Donderdag spreekt Nelleke Launspach, hoofdredac teur van de glossy 'Zeeland' over de Delta in geuren en kleu ren. door Joeri Wisse Ze is een beetje een vreemde vogel tussen het gezelschap dat voornamelijk bestaat uit mannen met een technische achtergrond. Toch past Nelleke Launspach, communica tiestrateeg en hoofdredacteur van het glossy magazine Zeeland, pri ma in het rijtje sprekers dat een le zing verzorgt in opmaat naar de zestigste herdenking van de Wa tersnoodramp. Nelleke Launspach.foto Ingrid Bertens De inrichting van de Zuidwestelij ke Delta is namelijk allesbepalend voor de kwaliteit van de zilte streekproducten, betoogt Laun spach. Zo kan bakker Spelt uit Bruinisse brood bakken met Oos- terscheldewater, iets wat onmoge lijk was geweest als de zeearm vol ledig zou zijn afgesloten en het nu een zoetwatermeer was. „Juist door de techniek is de waterkwali teit nu zo goed. De ingenieurs spa ren ons voor overstromingen, maar doen ons ook een plezier door wat we nu allemaal op ons bord kunnen krijgen." Launspach woont weliswaar in het Brabantse plaatsje Middel- beers, maar kan als geen ander smakelijk vertellen over de Zeeuw se heerlijkheden. Haar magazine staat bol van de reportages over streekproducten uit de provincie. Bovendien schreef Launspach di verse kookboeken en koestert ze de smaken uit haar jeugd, die zich grotendeels afspeelde in Zeeland. In haar lezing gaat Launspach ook niet voorbij aan de Ramp zelf. Ze maakte de noordwesterstorm mee aan boord van de Johan van 01- denbarnevelt, varend in de Golf van Biskaje. „Ik was twee en we woonden in Indonesië, waar we te rug naar op weg waren." Haar ouders hoorden pas een paar da gen later via telegrammen over de verwoesting die de storm bij hun familie in Zeeland had aangericht Launspach is zich altijd verbonden blijven voelen met Zeeland. Overi gens is ze niet de enige in de fami lie die een sterke band voelt met de provincie, neef Rik Launspach schreef het boek 1953, dat de basis vormde voor de film De Storm. „Bi zar dat je je altijd Zeeuw voelt."

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2012 | | pagina 42