Virtuele familie
als rustpunt
media
TERUGGESPOELD
Poltergeist
media@wegener.nl
NCIS: Los Angeles is de op een na bestbekeken serie van
Amerika. Hoofdrolspelers Chris O'Donnell en voormalig
rapper LL Cool J geven het geheim van de serie prijs.
door Rivka Croenier
23
Zaterdag 15 december 2012
Chris O'Donnell lacht en kijkt
naar collega LL Cool J: „We
hebben dit jaar tweehonderd
opnamedagen, wat betekent
dat ik heel wat uren met deze
kerel doorbreng". Zo te zien
vinden ze dat geen probleem. De chemie
tussen de hoofdrolspelers van NCIS: Los An
geles wordt niet voor niets vaak aangevoerd
als geheim van het succes van de op een na
bestbekeken serie van de VS. Alleen moeder
serie NCIS scoort nog beter.
Wat die chemie is? O'Donnell kan er de vin
ger niet op leggen. „Toen er werd gepraat
over een spin-off van NCIS, zag het er op pa
pier prima uit. Maar je weet pas of het echt
werkt als je alle acteurs bij elkaar hebt op de
set. De mensen die dachten dat wij een inte
ressante combinatie waren, hadden het on
miskenbaar bij het rechte eind." De serie
draait om een Special Projects-team, dat in
Los Angeles vecht tegen de zwaarste jon
gens van de stad. De hoofdrolspelers be
schikken over bijna bovenmenselijke krach
ten. Special agent 'G' Callen (O'Donnell),
wiens verleden mysterieus is, beschikt over
een bijzonder kameleontisch talent om tel
kens een andere identiteit aan te nemen.
Zijn partner Sam Hanna (LL Cool J) is zo ge
hard door zijn vroegere acties in Irak en Af
ghanistan, dat weinig hem kan tegenhou
den. Wat hebben de twee gemeen met hun
karakters? Weinig, erkent LL Cool J: „Hij
doet zo veel stoute dingen in naam der de
mocratie! Maar ik vind Hanna wel ontzet
tend interessant. Door deze rol heb ik diep
respect gekregen voor de jongens die dit
werk echt doen. Ze riskeren hun leven voor
onze vrijheid. Dat is toch ongelooflijk?"
De teamleden spreken allemaal een aardig
mondje over de grens. Kwestie van heel
goed je teksten inprenten, lacht O'Donnell:
„Ik moest een keer in één scene vijf verschil
lende talen spreken. Alle taalcoaches ston
den op een rijtje toe te kijken, hun gezich
ten spraken boekdelen. Mijn werkelijke ta
lenkennis is beperkt tot het Frans van de
middelbare school. In een Frans restaurant
eten bestellen, gaat me al niet best af." Hij
zucht: „Ik wou dat ik meer talen sprak, ben
altijd jaloers op mensen die dat kunnen."
Ook verder heeft hij weinig gemeen met
'G'. „Ik kom uit een grote familie en weet al
les over hen. Het verleden van Callen is een
groot mysterie. Dat je van pleeggezin naar
pleeggezin gaat, nooit een standvastig per
soon in je leven had en dat je dan plots
flashbacks krijgt die je geheugen doen op
flakkeren, zonder dat je het kan duiden; ik
kan me er werkelijk niets bij voorstellen.
Maar het is spannend om te spelen."
De acteurs hebben vaak geen idee waar hun
karakter heengaat. Ze krijgen nieuwe scripts
pas een week van tevoren. Best pittig, vindt
Cool J. En heel anders dan acteren in een
film: „In een film weet je wat begin, mid
den en eind is van de reis die je karakter
maakt. In een serie heb je een open einde.
Alsof je in een auto zit en de lampen laten
je maar een paar meter vooruit kijken. In
een film is de gehele snelweg verlicht."
Dat de serie goed scoort, is volgens LL Cool
J puur geluk. „De sterren stonden goed."
O'Donnell schuift de eer in een rechte lijn
door naar de schrijvers. Want een originele
invalshoek biedt de serie niet, zegt hij eer
lijk. „Welnee, er zijn duizenden crimeseries
met soortgelijke verhaallijnen." Wat het dan
wel is? De mix van drama, humor en actie,
maar vooral de sterke karakters, denkt hij.
„De schrijvers hebben de karakters zo goed
uitgewerkt, dat het publiek verliefd op ze is
geworden. Ze hebben het de afgelopen sei
zoenen heel subtiel aangepakt. In een episo
de wordt een zaadje geplant, zes afleverin
gen verder nog een en twee jaar is uit het
zaadje opeens een plantje voortgekomen.
Dan betaalt het zich uit. Kijken is voor veel
mensen een rustpuntje in het hectische le
ven: 'Laat me met rust, ik ben even bij mijn
virtuele familie'." LL Cool J: „Ik denk ook
dat dat het is. Entertainment is natuurlijk
geen medicijn tegen kanker, maar het geeft
mensen wel de kans even te ontsnappen
aan de werkelijkheid."
Een bijzonder moment voor beide acteurs
was dit jaar de gastrol voor hun moeders.
LL Cool J werd er nerveus van. „Ik wist niet
of ze gênante verhalen zou vertellen over
wat ik allemaal uitspookte toen ik 8 was.
Het was grappig, schattig én een tikje gê
nant. Ze kreeg er wel sterallures van, ze
heeft zelfs mijn agent gebeld met de mede
deling dat dromen geen deadlines hebben."
NCIS: LA. Dinsdag (18 december) is de
laatste aflevering van het vierde seizoen.
SBS 6 om 21.30 uur. Op 15 januari begint
SBS 6 van voren af aan bij seizoen 1
W Reageren?
media@depersdienst.nl
In de serie Teruggespoeld staat
wekelijks de spot gericht op
een filmklassieker die op veel
mensen een onuitwisbare
indruk heeft gemaakt.
Ik ben niet snel bang, maar als ik er nu
aan terugdenk, lopen de kriebels over
mijn rug. En niet alleen over die van
mij: toen ik mijn huidige vrouw - des
tijds klasgenote - twintig jaar geleden op
een studiereis in Londen eens doorzaagde
over films, kwam 'Poltergeist' (1982) ook
als haar 'engste' bovendrijven. Er was di
rect een vreemd soort klik.
De entourage zal ertoe hebben bijgedragen
dat daar, in de lobby van ons basic hotelle
tje, 'Poltergeist' en wij bij elkaar kwamen.
Speelde de film zich immers ook niet afin
een sombere, schaars gemeubileerde omge
ving? Leek onze shabby lobby, met zes stoe-
door jan van Mullem
len en een doorgezakte bank, niet verdacht
veel op de woonkeuken van het huis in de
film? Die keuken waarin hoofdpersoon Ca
rol Ann Freeling (Heather O'Rourke) - een
lief, blond meisje van 6 - stoelen ziet bewe
gen, rare stemmen hoort en ijzige windvla
gen voelt.
Als ik aan 'Poltergeist' denk, bekruipt het
me weer; de beklemmende sfeer, gevoed
door de ongrijpbare, maar alom voelbare
spanning van het buitenaardse. Wat zich
precies afspeelt in de villa die het gezin
Freeling bewoont, blijft lang gissen. Ja, het
dochtertje praat 's avonds tegen de televi
sie. Niet tegen acteurs, maar tegen door de
sneeuw van een uitgeschakelde zender
heen prikkende silhouetten - 'the people
from tv; they'rrree here...'. En wat is toch
die ijle lucht, die vreemde mist die zich
vanuit de kast op de kinderkamer via de
trap door het huis verspreidt? Langzaam
wordt de oorzaak van alle onheil duidelijk,
vooral als de familie een paar paranormale
Carol Ann Freeling, gespeeld door Heather
O'Rourke, praat met 'the people from tv'.
poltergeist-experts inhuurt, in een poging
het onverklaarbare te verklaren. En te verja
gen, wat niet zonder slag of stoot, maar
wél zonder smerige details lukt. Bijzonder
voor een horror-thriller. Zeker als je weet
dat de persoon in.de regiestoel, Tobe Hoo
per, de wereld eerder (1974) schokte met
het rauwe 'The Texas chainsaw massacre'.
'Poltergeist' hoeft het niet te hebben van af
gezaagde ledematen, wat (mede) te danken
is aan Steven Spielberg, die - zoals later be
kend werd - echt op de bok zat Hij slaagde
erin met een klein budget (12 miljoen dol
lar) een film af te leveren die dertig jaar na
dato nog staat als een huis. Dat heeft ook te
maken met de - herkenbare - angsten die
hij als kind had en handig in het script ver
werkte. Zoals het horen van een tak die te
gen het raam schuurt of het zien van een
enge clownspop. Die scenes vragen geen
dure special effects, maar doen 'the trick'.
Overigens werkten nog twee bizarre inci
denten mee aan de cultstatus van de film.
Zo kwam Heather O'Rourke op de set van
'Poltergeist UI' plots te overlijden, door een
darmbelemmering. Ze werd 12 jaar. Op dat
moment was haar zus uit het origineel, ac
trice Dominique Dunne, al dood. Kort na
de release van deel I werd zij vermoord.
Chris O'Donnell (links) en LL Cool J vormen in NCIS: LA een succeskoppel. „Het publiek is
verliefd geworden op de karakters." fo
