Sjekkies
en bier in het
kraambed
De Stones
op weg naar
wereldroem
kijktip
kijken
1Moederschap geeft
oerkracht, waardoor
ze het toch redden'
fw
zaterdag, 21.00 uur
Jong, niet bezig aan een
opleiding, geen werk en
dan ook nog zwanger of
net bevallen. In Vier
handen op een buik
worden tienermoeders
geholpen door bekende
moeders. „We hebben
veel vooroordelen over
deze meiden, maar ga er
maar eens aan staan."
door Monique Brandt
foto's BNN
M lies is klaar, de babyka-
ÊL mer, de kleertjes. Alleen
m het bier moet nog wor-
den gehaald", zegt de
jonge, hoogzwangere
K Daphne uit Marknesse,
die intussen druk aan een sjekkie hijst. Bij
het zien van de beelden van het verloop
van haar zwangerschap en bevalling denk je
al gauw: oei, dit kan niet goed aflopen. De
19-jarige tienermoeder heeft borderline, wat
zich onder meer uit in druk, onvoorspel
baar en soms agressief gedrag. Al zit ze daar
zelf niet mee: „Soms is het gewoon fijn een
paar klappen uit te delen."
Daphne ontdekte dat ze zwanger was om
dat het bier haar niet meer smaakte. Omdat
het haar irriteert dat haar moeder zich met
de opvoeding van 'haar popje' Elena be
moeit, wil ze op zichzelf wonen. Wat zeg je
dan als volwassen bemiddelaarster en zelf
nog niet zo lang moeder? Nikkie Plessen, in
geschakeld als Daphne's steun en toeverlaat
in het programma Vier handen op een buik,
blijft bewonderenswaardig kalm en legt
daarom zelfs enigszins contact met de
stronteigenwijze tiener en helpt haar met
verhuizing en inrichting.
Praktische hulp is ook de insteek van de
achtdelige serie, gepresenteerd door Nicolet-
te Kluijver, die zelf ook zwanger was toen
de serie werd gedraaid. De reeks mondt uit
in een thema-avond over tienermoeders bij
BNN. De meisjes, meestal is de vader bui
ten beeld geraakt, worden bijgestaan door
Nikkie Plessen, Renate Verbaan, Birgit
Schuurman, dj Isis van der Wel, Bridget
Maasland, Tanja Jess, Edsilia Rombley en
Fajah Lourens, die zelf 19 was toen ze haar
eerste kind kreeg.
Powervrouwen die de zaken goed voor el
kaar hebben, terwijl het leven van de tiener
moeders veelal juist op losse schroeven
staat. Al zijn ze niet allemaal zo extreem als
Daphne. Zo reageert Melissa uit Leeuwar
den, pupil van Renate Verbaan, redelijk on
derkoeld over haar nieuwe bestaan. Ze
woont bij haar moeder, samen met haar
vriend Brandon en kleintje Felicia Chanel.
Met de kappersopleiding was ze al gestopt
door een allergie. Dankzij Verbaan krijgt ze
een uitkering. Melissa: „Ik heb veel vriendin
nen die al een kind hebben, dus heel
vreemd was het niet."
Verbaan: „Melissa heeft de vader naast zich
staan, dat scheelt heel veel, en ze heeft een
heel betrokken moeder. Toch blijft het moei
lijk dingen te regelen. Ik was zelf tien jaar
ouder dan Melissa toen ik mijn eerste kind
kreeg. We hadden ons leven redelijk op de
rit, een lange relatie, kozen bewust voor kin
deren. Haar overkwam het min of meer. Nu
proberen we te helpen een huis te vinden
en bijvoorbeeld een stageplek voor haar
vriend. Een uitkering regelen, het is te doen,
maar je moet er even induiken. Het was
voor haar een opluchting dat ze kon beval
len met de gedachte dat veel belangrijke za
ken geregeld waren."
Melissa: „Toen ik hoorde dat ik zwanger
was, dacht ik eerst: Oh my God, dit wordt
hel! Toen ik het echt ging beseffen, werd
het steeds leuker. Nu kijk ik vooruit, ik wil
gewoon huisje-boompje-beestje." Verbaan:
„En die opleiding hè?"
Edsilia Rombley gedroeg zich de afgelopen
maanden als een ware anti-rooklobbyiste.
Haar tienermoeder Chanel - zwanger van
een huisvriend - pafte er op los. Ook tijdens
de zwangerschap en daarna, waar de kleine
Levi bij was.
Rombley: „Dat roken is mijn missie. Ik
dacht: dat kind krijgt geen lucht! Ik wilde
duidelijk maken waarom dat niet goed is.
Het werkte even, maar helaas is ze weer be
gonnen. Gelukkig wel buiten."
De zangeres had aanvankelijk zo haar twij
fels over deelname aan het programma. „Ik
wist niet of ik het zou durven, het is behoor
lijk privé allemaal. En ik ben zelf ook nog
aan het uitvogelen wat moederschap in
houdt, dus ik dacht: wat kan ik zo'n meisje
A
nou bijbrengen? Maar uiteindelijk was het
erg leuk. Echt wezenlijke dingen kan ik haar
niet leren, wel praktische hulp bieden. Een
kind heeft vooral liefde nodig en ik zag dat
het wat dat betreft goedzit."
Voor uitvoerend producent Frank Stojansek
ging een wereld open bij het maken van de
serie. „We hebben veel vooroordelen over
dit soort meiden, maar ga er maar eens aan
staan. Een kind verzorgen, een opleiding
doen, werk, huis regelen; dat is niet makke
lijk voor een tiener."
Uitgangspunt van de makers is: als wij weer
weggaan, moeten de meiden er substantieel
beter voorstaan. „Ze moeten er echt wat
aan hebben. De tieners staan voorop, niet
het programma. We proberen ze te helpen.
Voor de een betekent die hulp een nieuwe
wasmachine, voor de ander een coach,
werk, hulp bij sollicitaties, woning. Sommi
ge meiden staan er echt helemaal alleen
voor. Als er dan iemand is - een bekende
moeder nog wel - op wie ze kunnen terug
vallen, voelt dat als een grote steun. We kun
nen niet alles oplossen, soms dachten we
wel na het filmen: dit gaat niet goed. Maar
dan wisten ze ons toch te verbazen en het
alleen te redden. Misschien maakt het moe
derschap een oerkracht los, die zorgt dat ze
het toch redden."
Nederland kent, in vergelijking met het bui
tenland, relatief weinig tienermoeders.
Waarom was dit programma en zelfs een
thema-avond dan toch nodig? Stojansek:
„Veel van deze jonge moeders vallen net tus
sen alle regelingen in en niet iedereen wil in
een tienermoederhuis. Er is niet altijd oog
voor hun moeilijke situatie, we denken te
snel: eigen schuld, dikke bult. Maar we oor
delen te makkelijk en te snel. Soms mag er
best wat meer mededogen voor hen zijn.
Het blijven tenslotte tieners. En dat willen
we laten zien."
Vier handen op een buik. Komende dinsdag
(18 december) op Nederland 3, 21.00 uur.
Elke volgende aflevering om 20.30 uur.
Reageren?
media@depersdienst.nl
