vrijdag 7 december 2012 Liesbeth Minderhoud met haar man Manfred en haar vader Krijn. foto's Ruben Oreel woon in één moeite door." Beneden wordt de ruimte drie keer zo groot. „Achter de oude winkel was een tuintje met een aan grenzende vakantiewoning. Dat huis is afge broken. De ruimte die daardoor is ontstaan, gebruiken we voor mijn nieuwe werkplek. De muren staan er al. Omdat mensen het leuk vinden om te zien waar ik mijn kunst maak, komt tussen de winkel en het atelier -een grote glazen wand." Via een stoffige ladder klimmen we naar de eerste verdieping. Tussen de balken door val len druppels in een grote zwarte specietrog. „Alle ramen zijn er uit. Nu regent het. Ook binnen", verklaart Liesbeth de lekkage. „Op deze verdieping was al een appartement. Hiernaast, bovenop het atelier bouwen we twee nieuwe, kleinere vakantiestudio's. Straks hebben we drie appartementen in de verhuur. Voor de bank was dat voldoende reden om geld aan ons te lenen." Liesbeths vader Krijn Minderhoud bezemt samen met Manfred een soort kattenbakkor rels onder de nog losliggende vloerdelen. De mannen in overall met werkhandschoe nen zijn niet te onderscheiden van de werk lui van het bouwbedrijf. Alsof het hun dage lijks werk is, zijn ze bezig met het uitvlak ken van de vloer. „Dit appartement verbou wen we zoveel mogelijk zelf Alleen die vloer zelf leggen, scheelt ons al een paar dui zend euro." Ook het schilderwerk is voorde liger omdat Liesbeth zelf de kwasten op pakt. „Ik vind het leuk om te doen. Net als nadenken over details. Een hoekje voor een kast of een extra raam in een wand. Dat soort dingen. Als ik hier loop krijg al een aardig idee van hoe het gaat worden", ver telt Liesbeth terwijl ze naar een kale muur met gaten wijst. Over de inrichting hoeft de kunstenares niet lang na te denken. „De appartementen worden zoveel mogelijk met duurzame, eer lijke materialen ingericht. Voor zover dat te controleren is natuurlijk. Verder vind ik het een sport om op een zo goedkoop mogelij ke manier toffe dingen te maken. Zo heb ik voor de vloer van de wc eenvoudige tegels van de bouwmarkt op het oog, voor vijf eu ro per vierkante meter. En ook voor de bar heb ik al een mooi plannetje. Als het lukt wil ik die maken van kartonnen dozen en afwerken met epoxy, een soort hars. In de vloer maak ik uitsparingen waarin ruimte is voor een ledlampje met een kunstwerkje van mijn kinderen of van mezelf Als een soort verrassinkjes." Tot nu toe verloopt de verbouwing van Galerie Pop op rolletjes. Als niets tegenzit gaat de galerie nog voor de paasvakantie van 2013 open. De galerie staat nu vol bouwmaterialen. Het gestripte pand van Liesbeth staat in de steigers. Er wordt hard gewerkt aan het appartement.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2012 | | pagina 41