Biutmêc
Bewe^m
5
dinsdag 4 december 2012
vroegere stadhuis, nadat we Biervliet bin
nenkwamen via de Braakmanlaan en de
Havenstraat. Gevelstenen herinneren aan de
Tweede Wereldoorlog, evenals de plaquette
bij het voormalige café 'De Korenbeurs' met
de namen van alle slachtoffers. De oude
hervormde pastorie (nr. 5) is een deftig pand
op het verder knusse plein en kruispunt van
straatjes. Diverse inwoners lopen en fietsen er
bedrijvig heen en weer op deze eerste werkdag
van de week en groeten elkaar.
Wij gaan omhoog de Burg. Maarleveldstraat
in. Ook hier op nummer 5 een voorname
gevel, het woonhuis van een rijke landbouwer-
in-ruste uit het midden van de 19de eeuw. Er
tegenover het lieftallige 'Oude Raedthuys' met
in het torentje een haring als windwijzer.
Rechts eromheen gaat het stijgen verder, in de
sfeervolle Hoogstraat. Voorbij het dorpshuis
houden we halt bij de kleine maar fijne NH
Kerk en het aanpalende verenigingsgebouw
met zijn boogramen van kleurig geglazuurde
stenen. Beheerder Leen van Liere komt juist
naar buiten. Hij vertelt van de maquette bin
nen en dat die net als de kerk nu alleen op
afspraak te bezichtigen is. „In de zomermaan
den wekelijks op dinsdag en dan vertrekken
hier ook de rondleidingen."
Als we boven komen in de Molenstraat, zien
we links korenmolen 'De Harmonie' en rechts
een bordje van de familie Van Biervliet die
regelmatig de reünies in haar stamstad vierde,
zo ook bij het 800-jarig bestaan in 1983.
We dalen de vestingwal af en gaan dan links
de Beukelsstraat in. Halverwege is een leuk
doorkijkje op de molen en de kerk aan de ene
kant en een oude landbouwschuur met weids
uitzicht over de polder aan de andere kant.
De aangename geur van fris wasgoed prikkelt
onze neus. Aan het eind slaan we linksaf de
Oudestad in. Daar ligt precies op nummer 1
de grens tussen de vroegere haven- en latere
vestingstad. Via de andere kant van de Burg.
Maarleveldstraat en de Markt waar Willem
Beukelszoon nog altijd zijn haring kaakt, lopen
we de Noordstraat door met enkele oude
en nieuwe villa's. Broeder Hok is de meest
markante, al mogen de katholieke kerk en haar
pastorie er ook best zijn. Een stuk beschei
dener maar zeker zo bijzonder, is de oude
zeesluis onder de weg. Eeuwenlang zorgde die
voor droge voeten in de stad en op de akkers,
tegenwoordig... doet Nol Zeven dat
Marjan de Kort
Gerard Smallegange
Een foto uit ongeveer
1900 van de boerderij
van familie Boone
aan de Vlietweg in de
Kruiningenpolder. Bij
de ramp in 1953 is de
hoeve verwoest. In deze
omgeving is Andries
Vierlingh in zijn tijd zeer
actief geweest.
van dijkgraven zijn gevolgd na zijn dood)
hebben vooral zijn technische adviezen grote
invloed gehad in heel Nederland. Sommige
maatregelen die hij bepleitte worden tot de
dag van vandaag opgevolgd. Zoals hoe er op
gorzen/schorren gehandeld moet worden
voordat men ze inpoldert: bijvoorbeeld alleen
de doorgaande kreken afdammen en niet de
doodlopende, en het begrazingsbeleid zo rege
len dat er alleen schapen komen. Zijn 'Tractaat
van Dijkagie' is een lijvig boekwerk met afwis
selend scherpe kritiek en nuttige praktische
wenken. Geschreven door een deskundig en
moedig man, die niet schroomde om misstan
den, veroorzaakt door zijn adellijke bazen, aan
de kaak te stellen. Dat Zeeland na 1530 weer
op de zee heroverd is en bleef, mag voor een
flink deel op het conto van Andries Vierlingh
geschreven worden.
