15
BiutmSt
Bewegm
de Randstad naar Aardenburg voor rust en
kleinschaligheid."
Onder de monumentale Kaaipoort door valt
meteen de muurschildering van een Mid
deleeuwse herberg op, gemaakt door Ronald
Spiessens. Het tafereel toont pelgrims en
kooplui uit alle windstreken in de bloeiende
havenstad Aardenburg. Ook zien we één van
de vele plaquettes met gedichten van interna
tionale dichters en de Nederlandse vertaling
door een Vlaamse of Nederlandse collega.
Recht voor ons in de Weststraat schilderachti-
ge trapgeveltjes en deftige herenhuizen als 'De
Gouden Eikel', 'Het Swarte Paard' en 'Huize
De Ploeg' of de oude pastorie en het Nonnen-
huisIn de imposante Maria Hemelvaartkerk
steken we een kaarsje aan bij Onze Lieve
Vrouw met de Inktpot. Volgens de legende
verscheen zij aan een ter dood veroordeelde
wever en redde hem van een wisse dood.
Aanzienlijk aardser is het verhaal dat het huis
'Wandelingzicht' vertelt over de stedelingen
die van de 'Koaje tot de Mart' flaneerden of
'van Pupe (pijp) naar Snute (snuit)' naar de
snuisterijen die ze kochten. Net als zij destijds
komen ook wij nu langs de doopsgezinde
schuilkerk en het burgerweeshuis, juweeltjes!
Aan het eind van de Weststraat gaan we
rechts, langs het archeologisch museum en
een aantal moderne kunstgaleries. Op naar die
andere majestueuze kerk van Aardenburg, de
St. Baafs, waar in 2013 voor de 60e keer de Mat-
thaus Passion van Bach wordt uitgevoerd. Wat
een pech, hij is dicht!
Dan maar even naar de reconstructie van het
oude castellum, in de Burchtstraat. Daar zien
we ook een omgang met niet meer zo goed
leesbare gedichten en opnieuw een muur
schildering, ditmaal met een scène uit het
Romeinse leven.
We gaan terug, laten de St. Baafs links liggen
en lopen de Tuimelsteenstraat in. Zoals elders
in het stadje ook hier leuke pandjes, enkele te
koop, andere verpauperd. Treurige tekenen
van de leegloop.
Op de Markt met zijn oude raadhuis, muziek-
kiosk en nieuwerwetse Romeinse herberg, is
wat jeugd in de weer met stepjes en skate
boards. Wij warmen ons op met een cap
puccino en krijgen daar zomaar huisbereide
broodpuddingtaart bij, puur Zeeuws-Vlaams
gastheerschap!
Verkwikt gaan we nadien weer verder, de
Marktstraat en de Sassenstraat door, langs de
voormalige gereformeerde ontmoetingskerk
die nu theater is, atelier, galerie en bed 8c
breakfast. Het orgel en de kerkbanken zitten er
nog in! Ons doel is het Bolderspaleis, regelma
tig zijn daar wedstrijden. Wij willen er zelf een
potje krulbollen, maar net op zondag kan dat
niet, helaas!
Marjan de Kort -
dinsdag 20 november 2012 v
Het 'Hof van Borssele'
aan.de Prinsendijk. De
huidige bewoners uit
Utrecht hebben de
boerderij 'Landleven'
genoemd. Maar de his
torische naam is en blijft
'Hof van Borssele'.
foto Willem Mieras
Gerard Smallegange
Reigersberg, Van de Perre, Van Vrijberghe.
Ze stopten, in het spoor van de Oranjes, hun
kapitaal als investering in de uiterst vrucht
bare schorren en slikken van het drijvende
Noord-Beveland. En zo is, vanaf 1598 tot
ongeveer 1850, polder na polder ingedijkt en
Noord-Beveland op de zee heroverd. Orizand,
ooit een grote polder, een eiland meestentijds,
werd vanwege de veranderende stromingen
drijvende gelaten. Het is dus, als je de geschie
denis van Noord-Beveland bekijkt, naast het
vakmanschapvan de bedijkers en de durf van
de pioniers, vooral aan het ondernemerska
pitaal te danken geweest dat Noord-Beveland
weer boven water kwam. Vele boerderijna
men op het eiland getuigen nog steeds van de
kapitaalkrachtige investeerders; Koningsheim,
Mattemburgh, jonkvrouw Anna (de Beaufort)
hoeve, en de Prinsendijk met het Hof van
Borssele, de Knuythoeve en Hof Haamstede.
