ALS PROEVERIJ
ook zo nu en dan mijn gezicht op kantoor
laten zien. Nog los van het feit dat het an
ders wel een heel dure hobby wordt, het is
niet zo dat het bedrijf het allemaal wel
even betaalt."
Ze begon IENS Independent Index bv
bijna vijftien jaar geleden in de hoofdstad,
uitdrukkelijk met de bedoeling direct door
te stoten naar heel Nederland. Dat lukte al
snel, mede door de grote vlucht die inter
net in die tijd nam. „We zijn in eerste in
stantie online gegaan om mij te ontlasten.
Ik zat alle recensies met de hand in te tik
ken, dat was al snel niet meer te doen."
Amateur-recensenten wisten Iens.nl al
snel in grote aantallen te vinden om hun
mooie en minder prettige restaurant
ervaringen te delen. Anno 2012 groeit de
website nog steeds, inmiddels heeft lens
25 medewerkers in dienst. „Ik had me niet
gerealiseerd dat de behoefte aan zo'n eet-
platform zo groot zou zijn. Blijkbaar wil ie
dereen wel een keertje culinair recensent
zijn. Ik heb nooit een cent hoeven betalen
aan marketing of advertentiewerving. Ik
had een keurig businessplan, maar het was
vooral een kwestie van het juiste idee op
het juiste moment."
Anno 2012 is Iens.nl ook op smartphone
en sociale media actief De papieren restau
rantgids is ter ziele. „Alles is vandaag de
dag meteen beschikbaar via de app en onli
ne. Daar kan een papieren gids simpelweg
niet tegenop. Op het moment dat-ie bij de
drukker ligt, is de inhoud al achterhaald."
Restauranthouders waren in eerste instan
tie niet allemaal even blij met de komst
van Iens.nl, waar de amateurcritici de tent
met onbeperkt spareribs eten met gemak
een even hoog rapportcijfer toekenden als
het sterrenrestaurant. „Het duurde even
voordat ze begrepen dat ze met al die me
ningen juist hun voordeel konden doen",
zegt de oprichtster. „lens is eigenlijk één
groot gastenboek."
Boswijk heeft de creatieve leiding over het
bedrijf, de supervisie over de dagelijkse
gang van zaken heeft ze drie jaar geleden
uit handen gegeven. „Ik heb de neiging me
met alle details te bemoeien, voordat ik
het weet, zit ik elk miniem foutje op de si
te zelf te verbeteren. Ik ben nu meer de
liaison met de buitenwereld en de inspira
tor vin het team. En ik vind het heerlijk
nieuwe dingen te bedenken, zoals het
duurzaamheidsprofiel dat nu bij de restau
rants wordt vermeld."
Ze neemt een slokje van haar wijn en haar
gezicht betrekt. „Deze wijn is oud, er zit
een wat vreemde smaak aan", zegt ze. „Als
of de fles al een dag of twee open staat."
Ze wenkt de serveerster, die de glazen mee
neemt en even later terugkeert om te mel
den dat Boswijk gelijk heeft. Ze heeft een
nieuwe fles opengetrokken. „Goed opge
lost", zegt lens waarderend als de ser
veerster weer weg is.
Drie jaar geleden moest ze noodgedwon
gen een jaar afstand nemen van haar gees
teskind. Boswijk werd in 2009 getroffen
door een burn-out. „Het begon met een
griepje dat bleef hangen, op een gegeven
moment was ik zo moe, dat ik nauwelijks
meer de trap op kwam. Daar kwam bij dat
mijn beste vriend en tafelmaatje ziek werd
en overleed. Ik heb hem verzorgd. Achter
af gezien is het goed geweest om een stap
terug te doen."
Net in die tijd kocht ze met vriendin Gé
een nieuw huis in Ankeveen, dorp in het
Noord-Hollandse plassengebied. Het op
trekje moest van vloer tot nok worden op
geknapt. „Gé is meubelmaker en wilde de
verbouwing graag helemaal zelf doen. Al
les, behalve het stucwerk, dat is loodzwaar.
Stucen is net als met patisserie, alleen als je
zoiets dag in dag uit doet, worden die taar
ten zo mooi."
Het huis is bijna klaar. En, heel belangrijk,
het fornuis staat. „Ik sta te popelen tot-ie
aan mag! Een professioneel apparaat, want
ik moet wel wat power onder de pitten
hebben. Maar als het moet, kan ik ook op
campinggas koken, heb ik inmiddels nood
gedwongen door de verbouwing bewezen.
„Ik kook graag thuis, liefst voor grote groe
pen. Een erfenis uit mijn cateringverledén.
Eén klein pannetje, dat noem ik geen ko
ken. Er moet wel wat meer gesneden wor
den dan één ui. Ik vind het heerlijk de hele
zaterdag bezig te zijn met voorbereiding,
om op zondagmiddag voor veel mensen
een heerlijke maaltijd op tafel te zetten. Ik
ga graag naar de Turkse winkel, waar het
voedsel vers is, lekker ruikt en niet in plas
tic verpakt zit. En het hoeft echt niet alle
maal biologisch te zijn."
Jammer vindt ze wel dat ze weinig voor
een etentje bij anderen thuis wordt uitge
nodigd. „Ze denken waarschijnlijk dat ik
altijd wel wat te mekkeren heb", lacht ze.
„Maar ook van een eenvoudige pasta kan
ik heus genieten." Eten is zo simpel, zegt
Boswijk. „Het gaat allemaal over bewust
zijn: wat ruik ik, wat proefik, is het eerlijk
en vers? Daar hoef ie niet voor te studeren
lens Boswijk
Geboren op 18 juni 1964 in
Utrecht.
0 Woont samen met vriendin
Gé in Ankeveen.
0 1976-1984: Vwo-diploma
aan Kees Boeke Scholenge
meenschap te Bilthoven.
0 1984: Instituto Italiano di
Leonardo da Vinei, Florence
(opleiding Italiaanse taal,
cultuur, keuken en wijnen).
0 1985: Koksopleiding Le Cor
don Bleu, Parijs (Franse keu
ken en patisserie).
0 1985-1987: Economie aan
Rijksuniversiteit Groningen.
0 1989-1991Rechten aan de
Universiteit van Amsterdam.
0 1997: Academie voor Vino-
logie te Maarn.
0 1987-1992: Cateringbedrijf
De Tafel van IENS Charlot
te Bentinck Kookservice te
Amsterdam.
0 1998: oprichter en directeur
Uitgeverij lens Independent
Index en site www.iens.nl
