Groene spectrum 2 Zaterdag 17 november 2012 Mag je het zeggen. 'Jazeker', antwoordt de bedenker zelve. Vooruit dan, de Groene Leugen die de mosselsector kopje onder dreigde te duwen ruim vier jaar geleden, is achteraf een zegen gebleken. door Harmen van der Werf Wout van den Berg, mos selkweker en -bestuur der uit Bruinisse, trekt voorjaar 2008 alle regis ters open. De Raad van State heeft eind februari de visserij op mos selzaad in de Waddenzee verboden, in een zaak die was aangespannen door de Vogel bescherming en Waddenvereniging. „De levensader van de mosselsector is doorge sneden", klinkt het. Vrouwen van twee Bruse mosselkwekers komen in actie. Van den Berg valt hen bij. Hij is niet op z'n mondje gevallen en bedenkt een leuze die al snel door heel Zeeland op borden te zien zal zien: Stop de Groene Leugen. De 'groenen' hebben het gedaan en in Zee land moet met name de Zeeuwse Milieufe deratie (ZMf) het ontgelden. Een ledenver gadering van de ZMf op een schip dat van uit Zierikzee zal vertrekken, wordt zelfs ge schrapt, uit vrees dat actievoerende mos selkwekers wel eens problemen kunnen veroorzaken. Het kan verkeren, begin ja ren zeventig vochten 'groenen' en schelp dierkwekers nog zij aan zij voor een open Oosterschelde. Hoe hard Van den Berg ook mondeling te keer gaat, hij weet - zoals iedere goede ac tievoerder - dat je niets kunt bereiken als je niet bereid bent tot overleg. En dat zijn de mosselkwekers, georganiseerd in de Pro ducentenorganisatie Mosselcultuur. Het komt oktober 2008 zelfs tot een conve nant, een afspraak, met de belangrijkste na tuur- en milieuorganisaties. Stap voor stap zal de visserij op mossel zaad van de Waddenzee-bodem worden beëindigd richting 2020, om de natuurlijke mosselbanken terug te krijgen. Maar dan moeten mosselkwekers wel in staat wor den gesteld 'het verlies' goed te maken met een vrij nieuwe vinding, met mossel- zaadinvanginstallaties, kortweg mzi's. Lar ven van mosselen zweven in het voorjaar in het water. Ze kunnen zich hechten aan netten van de mzi's en ontwikkelen tot kleine mosselen, die weer bruikbaar zijn om in een paar jaar op mosselpercelen op te groeien tot eetbare (Zeeuwse) mosse len. Als de kogel door de kerk is, als het conve nant met de natuurorganisaties is gete kend, gaan de meeste mosselkwekers aan de slag. Pioniers waren er al lang mee be zig. Vanaf 2008 is het hek van de dam, met dank aan instanties als Rijkswaterstaat die zich soepel opstellen. Honderden mzi's verschijnen in de Oosterschelde en Wad denzee, in alle soorten en maten. Het is veel werk, veel meer werk dan het 'simpel' opvissen van mosselzaad van de bodem van de Waddenzee, Oosterschelde of Voordelta. Het is ook duurder. Mzi's kosten geld. Het oogsten van het mosselzaad kost ook extra geld. Maar het lóónt. Sterker nog, mosselkwekers hadden dit sei zoen heel wat minder consumptiemosse len kunnen leveren, als de mzi's niet zo'n grote vlucht hadden kunnen nemen. Van de hand van Gees van Hemert uit Goes verscheen onlangs een boek over alle ver nieuwingen in de Zeeuwse visserij: Visserij op Zeeuwse grond, 5 jaar Blauwe Revolutie. Zij laat Marinus Padmos uit Bruinisse aan het woord. Hij legt klip en klaar het belang van de on gekende vernieuwingsslag in de mosselsec tor uit. „De kostprijs van bodemzaad is acht a tien cent per kilo, terwijl mzi-zaad vijftig a zestig cent kost. Dat zit hem in de extra arbeid ten opzichte van bodemzaad- visserij en de afschrijving van de investe ring in de mzi en het schip." En dan komt het: „Het voordeel van mzi is wel dat je elk jaar zaad beschikbaar hebt, terwijl mosselzaad wisselvallig blijft en er soms helemaal niet is." Verderop bevestigt de Bruse mosselkweker dit nog eens: „De pieken en dalen in de zaadvoorziening zijn nu minder groot. De grondstofvoorzie ning is beter dan zonder mzi. Vorig jaar en ook in 2010 viel er geen mosselzaad en al les wat we hadden, kwam van mzi's." Dé actievoerder van 2008, de man van Stop de Groene Leugen, Wout van den Berg, kan zijn collega alleen maar bijval len. Ja, dit najaar lag er in de Waddenzee weer zoveel mosselzaad dat er miljoenen kilo's mochten worden opgevist. Maar de twee jaar ervoor kon er helemaal niks wor den gevist en uitgezaaid op mosselperce len, omdat er domweg geen mosselzaad was gevallen. Dat is de speling van de na tuur, waarmee mosselkwekers altijd heb ben moeten leven. Maar vervelend blijft het. Mosselliefhebbers begrijpen het niet als er een keer 'nee' moet worden ver kocht. En dan zijn er altijd nog mosselen uit Duitsland, Denemarken en Ierland. Zeeuwse wosselkwekers kunnen nu dank zij de mzi's op een milieuvriendelijke ma nier de natuur min of meer naar hun hand zetten. De mzi-revolutie heeft zich won derbaarlijk net op tijd voltrokken, met de bodemzaadarme jaren 2010 en 2011. Het klinkt Gijs van Zonneveld als muziek in de oren, dat al het gedoe in 2008 toch nog een positieve draai heeft gekregen. Hij was vier jaar geleden ZMf-medewerker en de Kop van Jut voor veel mosselkwekers. „Het was geen gelukkige tijd", kijkt hij nu terug. „De verhoudingen waren behoorlijk vertroebeld. We werden met de nek aange keken." Van Zonneveld, sinds 2009 project leider bij de stichting Ark die voor het We- reldnatuurfonds (Wnf) werkt en belast met natuurprojecten in de Rijn-Schel- de-Maas-delta, kan het ook wel begrijpen dat er zoveel weerstand was. „Je weet wat je hebt. Je weet niet wat je krijgt. Dan is het soms nodig dat het hard tegen hard gaat om tot iets nieuws te komen. Hoe noem je dat ook al weer? Zonder wrijving geen glans." De toon van de discussie zit Van Zonneveld overigens nog steeds niet lekker. Met name Wout van den Berg, de man van de leuze Stop de Groene Leugen, wist volgens hem nogal eens geen maat te houden. „Hij speelde de bad cop, de slechterik. En dat ging niet al tijd even subtiel. Ik neem hem dat nog wel kwalijk. Wij hebben ons steeds op het standpunt gesteld dat visserij en natuur in de Oosterschelde en Waddenzee samen kunnen gaan. Dat werd verzwegen." Van den Berg vindt dat hij gewoon de rol heeft gespeeld die hij moest spelen. „Ik zat er natuurlijk ook heel anders in dan Van Zonneveld. De bodem was weggeslagen

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2012 | | pagina 58